Pişmanlık hissi

Justalittlebityourheart

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2020
1.912
3.046
83
İyi geceler kızlar

Yani tam olarak nasıl anlatacağım bilmiyorum ama ben bazen biriyle konuşup dertleştiğim zaman kendimi aşırı pişman hissediyorum. Kendim hakkında verdiğim bilgiden pişman oluyorum sonrasında. Ağlamaklı bir duygu hali içinde oluyorum.
Az önce bir arkadaşımla sohbet ediyorduk, o bana bir sıkıntısını anlattı ama çok tatlı bir sıkıntı aman dedim dert böyle olsun, bir kaç aydır bir cilt rahatsızlığı yaşıyorum ben de ondan bahsettim benim başımda aylardır bu var falan diye. Sonra da pişman oldum, halime acıyıp üzülcek keşke anlatmasaydım diye. Aylardır hayatımda doğru düzgün ilerleme olmadığını biliyor keşke anlatmasaydım rahatsızlığımı, bir de başıma gelen bir kaç talihsiz şeyi... pişman oldum.
Şimdi sohbetimiz bitti, kötü bir ruh haline geçiş yaptım. Hani bir şey anlatır rahatlarsınız ya öyle değil de daha da negatif doldum. Sanki hep hayatım olumsuz gibi, tamam öyle de bilmesine de gerek yoktu pek ne biliyim işte.
Sizin de böyle hissettiğiniz oluyor mu? Keşke anlatmasaydım paylaşmasaydım dediğiniz ruh hali?
 
Bende olmuyor. Pisman olacagim konulari paylasmiyorum
 
Genelde oluyor. Ben insanlara güvenmiyorum. Mesela bı arkadaşım bana eşiyle yaşadığı kötü bı anı anlatıyor o benim aklımdan çıkmıyor biraz zaman sonra gullum ballim biseyini anlatırken hemen o kötü zamanı geliyor aklıma. Kimsenin yanlışını hatasını dersini asla yüzüne vurmadım. Ama bana çok yapıldı anlattigimda dermanıni bulamayacaksam sırf paylaştım içim rahatladı demek içinde anlatmamayi tercih ediyorum olduda ağzımdan çıktı sonra sizin gibi pişman olup keşke anlatmasaydim diyorum ama genelde anlatmam kendime çok yakın gördüğüm kimse yok herkes anlatır kimsenin ağzından verdikleri sırları duymamislardir ama ben nedense güvenemiyorum
 
Daha dun geldı boyle bısey başıma .Ne gerek vardı bende bılmıorum .Ama anlattım.Hayırlısı olsun.Demekkı anlatmak ıstemısız .Arada oluyor ama ne yapalım
 
Ben de aynı sizin gibi anlattığımdan pişman oluyorum, çünkü biliyorum ne kadar zaman geçerse geçsin o benim önüme gelecek. O kadar dertlerimi anlatmam ama şakayla karışık sıkıntılarım var demek bile üzüyor artık beni. Şimdi mesela ne gerek vardı bilmeseydi gırgır yapıp geçseydin diyorum kendi kendime kıZıyorum
 
Yaa ne iyi olmuş şu konuyu açmanız ben de sadece bunu ben yapıyorum sanıyordum. Çok sık olmaz ama karşımdakine üzülüp derdini paylaşmak için bazen ben daha kötü bir örnek veriyorum kendi üzerimden rahatlaması için sonra diyorum ki ne gerek vardı bu detaya ağzıma şap şap vurasım geliyor. Ama uzun zamandır böyle bir şey yaşamadım kendi kendime bıraktım galiba.
 
Son bir kaç saattir bu duyguları o kadar yoğun yaşadım ki pişmanlığın dibi oldu yani. Aynı dediğiniz gibi karşımdakine üzülme ya bu da dert mi diye kendimden bir şeyler paylaşıyorum sonra da hayat zaten iyiye gitmiyor bi de millete anlattın iyi yaptın diyorum
 
Valla sevgili dertdaşım tutucaz şu çenemizi ketum kadınlara özenmekten canım çıktı valla bu konuda “cool takıl bi sus tamam sakin” falan diyorum içimden kendime ya da konuya başladıysam kısa kesiyorum fark edip. Ama bence yine de tatlıyız be derdimiz bu olsun.
 
Yani dert anlatmak paylaşmak, hafiflemek gibi değil de, dert yarıştırmak gibi bu yaptığımız. Hafifleyemeyeceğimiz, bizi anlamayan ve negatif hissettiren insanlara susacağız gerçekten. Benimle bu hissi paylaşan birileri olduğunu bilmek iyi geldi
 
Evet çok haklısın insanlar çok kötü o yüzden sadece en en en güvendiğin sayılı insana anlatacaksın yada yaz buraya işte anonim nasıl olsa.
İnsanların içi kötülük kaynıyor fıkır fıkır bende böyle düşünüyorum o yüzden genelde hiçbir şeyimi paylaşmam iyide yapıyorum çünkü dediğin gibi bende pişman oluyorum anlattıktan sonra şimdi bunu nasıl önüme pişirip getirecek diye.
Zaten birde insanlar tek cümleyle psikolojik analiz yapmaya çok meraklı herkesde maşallah psikoloji uzmanı çıkmış başımıza. Yok sen bunu dediysen bilinçaltında şu yatıyordur bıdı bıdı. Hasbam tek cümleyle analiz yapıyor doktorlar boşuna okuyordu zaten.
 
Çevremde kötü niyetli olduğunu düşünüp dert anlattığım insanlar yok. İş hayatında olan güvenmediğim insanlara zaten derdimi anlatmıyorum.
En son üniversite zamanı bu hislere kapılırdım. O zamanlar kendimi kontrol etmem daha zor olurdu. Güvenmek daha kolay olurdu.

Ama anlattığınız meseleler bana çok mühim gelmedi. Özel hayatınıza çok girmemişsiniz. Cilt rahatsızlığınızı bilse ne bilmese ne?
Bir de şimdi buna dert yanıp kendinizi strese sokmayın. Bir sonraki konuşmalarınızda dikkat edersiniz olur biter.
 
Ben aşırı kontrolcü olduğum için fazlaca anlatamıyorum.
Ayrıca insanları da tanımak güç bu zamanda..
Siz güvenip anlatirsiniz,bir şekilde aranız bozulur ve bu kişi sizin ona güvenerek paylaştığıniz konuyu halka arz eder..
Gerek yok bence..
 
Bende ayniyimmmmmmmm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…