İyi geceler kızlar
Yani tam olarak nasıl anlatacağım bilmiyorum ama ben bazen biriyle konuşup dertleştiğim zaman kendimi aşırı pişman hissediyorum. Kendim hakkında verdiğim bilgiden pişman oluyorum sonrasında. Ağlamaklı bir duygu hali içinde oluyorum.
Az önce bir arkadaşımla sohbet ediyorduk, o bana bir sıkıntısını anlattı ama çok tatlı bir sıkıntı aman dedim dert böyle olsun, bir kaç aydır bir cilt rahatsızlığı yaşıyorum ben de ondan bahsettim benim başımda aylardır bu var falan diye. Sonra da pişman oldum, halime acıyıp üzülcek keşke anlatmasaydım diye. Aylardır hayatımda doğru düzgün ilerleme olmadığını biliyor keşke anlatmasaydım rahatsızlığımı, bir de başıma gelen bir kaç talihsiz şeyi... pişman oldum.
Şimdi sohbetimiz bitti, kötü bir ruh haline geçiş yaptım. Hani bir şey anlatır rahatlarsınız ya öyle değil de daha da negatif doldum. Sanki hep hayatım olumsuz gibi, tamam öyle de bilmesine de gerek yoktu pek ne biliyim işte.
Sizin de böyle hissettiğiniz oluyor mu? Keşke anlatmasaydım paylaşmasaydım dediğiniz ruh hali?