Platoniklere yardımcı olmak için başımdan geçen bir olayı yazayım buraya. Ben üni.de ilk senemde aşktan tamamen ümidimi kesmişken tesadüfen seçimde oy kullanırken aynı sandıkta oyunu kullanan birini gördüm. Önümdeydi ve görmeniz lazım geldi ben kaldım saniye saniye herşey yavaşladı. Hani o öne çıktı arkası flu oldu. İlk görüşte aşksa neyse ne hiç önemli değil ki adı. Yaşadığım şey ilk defa başıma geldi. Resmen mıknatıs gibi ona çekildiğimi hissettim. Onun çekim alanına girmiş gibi hissettim. Bakışlarında kaybolduğumu gördüm.
Kimliğine dikkat ettim. Adını okudum ve face.den arattım. Ortak iki arkadaşımız varmış ama kim belli değildi. Hep onun fotoğraflarına baktım. Sonra tesadüfen anasayfamda onun fotoğrafını gördüm. Ortak arkadaşımla etiketlenmiş. Ortak arkadaşım kızdı. Ben gün boyu onu düşünür olmuştum. Ama ona mesaj atacak cesaretim yoktu. Kıza mesaj attım çok yakın kankasıymış. Bu arada bir cesaret onu faceden de ekledim. Arkadaşım araya girdi ama benimle hiç ilgilenmedi. 3 yıldır sevgilisi yoktu ve arkadaşım ona beni söyledikten sonra sevgilisi oldu başka biri! Ama bir ay bile sürmedi. Benimle ilgilenmemeye devam etti. Onu takip ettim hep takıldığı mekanlarda takılmaya başladım 2-3 defa denk geldik çok yakın masalarda oturduk hatta ama bana bakmadı bile. Utancımdan bende ona bakmadım zaten ama hep ondaydım algılarım. Benimle ilgilenmeyince çok üzüldüm çünkü ben asla erkek peşinde koşacak bir kız da değildim. Face.den sildim unutmaya çok çalıştım olmadı. Fake hesap açıp mesaj attım sonra. Tabi bu aradan 4 ay geçtikten sonra oldu. Cevap verdi konuştuk ama benim gerçek kimliğimi merak etti. Zaten ben bu fake hesap olayını kendime yediremedim. Açıkladım ben buyum diye, tahmmin etmiştim dedi, neden face.den sildin beni falan dedi. Niye direk benimle konuşmadın dedi.
Sen bana hiç dikkat etti mi ki dedim evet biliyordum seni gördüm bikaç yerde dedi. Ben hiç benim fotoğrafıma bile bakmadı sanmıştım. Bunu duyunca biraz sevindim tabi. Ama konuşmamız yine de ilerlemedi. Beni hiç takmıyordu. Bu yüzden gene çok üzüldüm yaptıklarımı zaten yediremiyordum sen bu değilsin neden böyle saçma davrandın diye hep kızdım kendime.
En sonunda onu gördüğüm günden 5 ay geçtikten sonra ona mesaj attım ilk gördüğüm andan beri aklımda olduğnu ama böyle hiçbişey olmamasının beni yorduğunu. Bu yüzden artık aramızda birşey olmuycaksa söylemesini net bir hayır cevabını duymak istediğimi söyledim. Emindim zaten hayır diyeceğine. Ama şaşırttı beni ve tanımak istediğini söyledi böyle sana ne desem boş dedi. Bende tanımak istemedin ki hiç dedim. Şimdi istiyorum falan dedi inanmadığımı bikaç gün sonra beni unutacağını söyledim hayır dedi. Sonra iki hafta geçti bana tek bir mesaj atmadı. Ben yine bu sefer bitti mesaj atsa bile ona dönmem modlarındayım. Sonra attı bir gün mesaj duramadım hata üzerine hata yapmaya alışmıştım artık. Gene cevap attım sonra yine bni unuttu o günden beri 3 hafta geçti ben yine artık ona dönmem tavırlarındayım. Ama bu sefer kendime gelebildim ne yaptığımı hatalarımı tek tek değerlendirdim. Onu gördüğüm ilk an dün gibi aklımda ama imkansızmış anladım sonunda. Ne yaparsam yapayım o benden etkilenmemiş anladım.
Şimdi yine aşk olaylarına çok uzağım ama artık bi sonuç çıkardım. Kızlar siz siz olun ilk adımı kesinilkle karşıdan bekleyin. Çünkü erkekler onların peşinden koşan kızlara güvenmiyor herkese böyle davrandığımızı sanıyorlar.
Zaten bir kadın bence erkeğin aşkına karşılık vermek için yaratılmış. Diğer türlü üzülen hep biz oluyoruz. Her sizi sevene aşık olun demiyorum ama bırakın erkek size aşık olsun sonra siz ondan etkilenip etkilenmeyeceğinize bakın.
Ben inanıyorum bir gün aynı o çocuğa olan duygularım gibi bana hisseden biri çıkıcak ve bende ondan etkilenicem bu kader meselesi zaten.
Hep o tam red cevabı almadığım için oldu..Tam anlamıyla soramadım ben miydim hep tek aşık olan sen hiç hoşlanmadın mı benden ben mi hep yanlış anladım her şeyi diye..Keşke her şeyi kafamda bitirebilsem kafam rahat olabilse tek duam bu
millet unutup gidiyor olan bana oluyor.
