Yapamayınca daha bir kıymete biniyor heralde! Arkadaşlar, sizin aklınız başınız da mı Allah aşkına? Çok çok ciddi bir hastalık atlattınız, ölümlerden döndünüz, hala ikinciyi istiyorum diyorsunuz! Hadi canınızdan geçmişsiniz, bebeğinizin de mi kıymeti yok? Siz ölürseniz bebeğiniz ne olacak? Kimlerin ellerinde büyüyecek? Büyüdüğü zaman, neden öldüğünüzü öğrendiğinde size karşı ne hissedecek, bile bile lades demiş annem, ben ne olurum diye hiç düşünmemiş demeyecek mi? Siz ölüp gideceksiniz, peki ya arkanızda kalanlar? Yavrunuz, eşiniz, anne- babanız, kardeşleriniz?.. Bu kadar bencil olmayın lütfen. Allah'a şükredin, siz de bebeğiniz de sağ kurtulmuşsunuz (ki kurtulamayanlar çoğunlukta), mutlu olun, yetinmeyi bilin. Bir çocuk için yanıp tutuşan insanlar var. Allah'ın gücüne gider...
Şansınızı zorlamayın. Allah'ın size verdiği cana ve evladınıza iyi bakın. Hepinize evlatlarınızla, sevdiklerinizle sağlıklı bir ömür diliyorum.
oyle bır yazmıssınız kı hem dusunduklerım hem dusunmek ıstemedıklerım sızın sozlerınızle aynı..baskasından duymak sanırım daha bır dank etırıyor ınsanın kafasına...
Bende 35+3 te dogum yaptım ..29.hafta ıtıbarıyle hastaneye yatırıldım..karanlık odalar vs..3 hafta sonra taburcu oldum ama gun asırı kontrole gıtmek kaydıyla..ılk bır hafta yıne ıyıydı ama sonrasında sıddetlı sırt ve mıde agrısıyla cıldırdım..safrakesesı dedıler temzı cıktı ..gaz dedıler ılaclar yıgdılar gecmedı..pankreastan suphlendıler pankreasta temız cıktı ama dıger degerlere bakıldıgında olmusum resmen haberım yok..karacıger yırtılmak uzereymıs .ve eger daha bekletılırsem ıc kanamayla gıdebılırmısım..gıttıgım hastane zeynep kamıldı ama benı yogun bakım gereklılıgınden dolayı numuneye sevkettıler 48 saat sonundada 1o unıte kan 2 unıte trombosıt tedarık edılerek her ıhtımale karsı sezaryana alındım ama sukur gerek kalmadan oglum dogdu..su an yıne sukur ıkımızde saglıklıyız..ama hep umudum varmıs gıbı kuculenlerı vermeye elım gıtmıyor...gozumu karartıp vermek bır anda belkı ama yınede ınsan hayallerınınde tutsagı oluyor...
Arkadaşlar ilk gebeliğimde preeklemsi ile 31. haftada doğum yaptım.sonrasında sürpriz 2. gebeliği yaşadım.çok şükür sağlıklı sıhhatli bebeğimi kucağıma aldım.yani 2. gebeliğimde sorun yaşamadım.bilakis daha sağlıklı sıhhatli hale geldim..aklınızı ve gönlünüzü rahat tutun..tekrar olacak diye birşey yok..
hamile kaldığımı öğrendiğim ilk gün bebeğimi isteyerek yapmama rağmen sevinmek yerine içime bir korku düştü hislerim çok kuvvetli olduğu için çok stresli bir hamilelik geçirdim hep kötü birşey olacağını hissettim erken doğum yapıcam diye diye ağladığımı hatırlıyorum.birgün kadınlar klübünde bebek için araştırma yaparken ilk defa preklamsi +help hakkında yazılmış yazıları okudum resmen içine gömüldüm okudukça bir yakınlık gördüm.eşime söyledim preklamsi olucam ben dedim önlemini alalım aspirin falan içeyim dedim saçmalama dedi bana neden olsun kötü şeyler düşünme dedi bana allahtan kendimi hazırlamışım başıma gelecekleri biliyordum.
2011 eylül 20de preklamsi teşisiyle hastaneye yatırıldım durumum ağırdı 26 haftalık hamileydim daha karnım bile belli olmuyordu.okadar küçüktüki miniğim hastanede ancak 10gün dayanabildim tansiyonumu kontrol altına almıştık ama malesef help sendorum nedeniyle karaciğerlerim parçalanmaya başladı sırtımdan vuran sonra korkunç bir mide ağrına dönüşen ağrıyla ameliyata alındım ameliyata girerken asla ağlamadım çok güçlüydüm yaşayacak biliyorum dedim kızım 840 gr dünyaya geldi hemen küveze aldılar ameliyattan sonra ben uzun süre toparlanamadım kızımı ilk görmeye gittiğim o incecik bacaklarını kolları görünce hele birde o küçücük ellerindeki damar yollarını görünce bütün gücüm tükendi o gün ağlayışım bile değişti daha içten yürek parçalayıcı ağladım hayatımda hiçbir zaman böyle ağladığımı hatırlamıyorum onun o küçücük bedenini çektiği ızdırabı görünce psikolojim darmadağın oldu.ağlama sütün kesilir dediler içime attım ağlama çocuğa ne faydan olacak dediler içime attım kimseyle konuşmadım sadece süt sağıp hastaneye götürdüm yoğun bakım kapılarından yavruma baktım 60gün hastanede kaldı sonra verdiler bize alın eve götürün dediler.
sevindik eve getirdik herşey iyi olacak dedim herşey güzel olacak yavrum şuan çok iyi maşallah ama ben çok kötüyüm artık hiçbirşeye sabrım kalmadı aniden sinirleniyorum psikolojim çok bozuk eskiden çok merhametli bir insandım şimdi merhamet adına birşey kalmadı .duygularımı yetitirdim ruhsuzlaştım üstüne üslük birde ücretsiz izine ayrılamadım yeni bir yere eş durumundan tayin oldum alışma problemi yaşıyorum iş arkadaşlarımı sevemedim birde bu olayın üstüne yeni bir yere başlayınca iyice bunalıma girdim.çocuğuma karşı elimden geleni yapıyorum ama sadece robot gibi sabah kalk işe git öğlen gel bebeğinle ilgilen artık hayattan tat almıyorum.bunları yaşayıp birde üstüne 2. bir bebek düşünemiyorum kendimden önce doğacak bebeğimin tekrar böle yaşam mücadelesi vermesini küvezlerde küçücük bedeniyle nefes almak için nasıl çabaladığını heryerinden hortumlar çıkıp heryerine iğneler girdiğini görmek istemiyorum bunu artık kaldıramam yapısal olarak kimseye içimi açamam normalde ama burda yazmak daha kolay gedli umarım yazdıklarım morelinizi bozmaz sadece paylaşmak istediğim konuşmaya çok ihtiyacım vardı.
merhaba hülyacım dualarım seninle inşallah birşey olmaz aynı şeyleri yaşayacaksın diye birşey yok tabiki birde öncekinin üstüden baya zaman geçtiyse ondan cesaret etmişsindir sen bana bakma sıcağı sıcağına insan düşünemiyor tekrar belki sende bir daha yapmam demişsindir insan unutuyor acıları zamanla inşallah bende unuturumben senin yaşadığını 30+6 da yasadım 37 gün hastanede yattı bebeğim 1 kilo doğdu ama nedense cesaret edebildim senin kadar bozulmadı psikolajim. şuan 21+5 im şişme felan olmadı henüz tansiyonumda takip altında. bebeğin gelişimide iyi allahımda tek dileğim sağlıklı doğum yapmak birdahada düşünmicem zaten
dua edin ne olurrr
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
selam,
İkinci bebeği evet düşünüyorum.yenilen pehlivan güreşe doymazmış derler..sadece düşünüyorum.Doktorum hayatınla oynarsın diyor.Bebeğimide annesiz bırakmak istemem.Ama şansımı zorlamayıda severim.İyi bir doktor,iyi bir tedavi,neden olmasın dedim.Ama daha yola çıkmadım.Bu kışa inşallah.
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
canım bebeğin kaç kilo doğdu gelişim geriliği felan varmııydı.
banada aynısı dediler hayatınla oynarsın diye ama ben dinelemedim iyi bir doktorla gebeliğime devam ediyorum erken doğum sebebin neydi?
oyle bır yazmıssınız kı hem dusunduklerım hem dusunmek ıstemedıklerım sızın sozlerınızle aynı..baskasından duymak sanırım daha bır dank etırıyor ınsanın kafasına...
bende 35+3 te dogum yaptım ..29.hafta ıtıbarıyle hastaneye yatırıldım..karanlık odalar vs..3 hafta sonra taburcu oldum ama gun asırı kontrole gıtmek kaydıyla..ılk bır hafta yıne ıyıydı ama sonrasında sıddetlı sırt ve mıde agrısıyla cıldırdım..safrakesesı dedıler temzı cıktı ..gaz dedıler ılaclar yıgdılar gecmedı..pankreastan suphlendıler pankreasta temız cıktı ama dıger degerlere bakıldıgında olmusum resmen haberım yok..karacıger yırtılmak uzereymıs .ve eger daha bekletılırsem ıc kanamayla gıdebılırmısım..gıttıgım hastane zeynep kamıldı ama benı yogun bakım gereklılıgınden dolayı numuneye sevkettıler 48 saat sonundada 1o unıte kan 2 unıte trombosıt tedarık edılerek her ıhtımale karsı sezaryana alındım ama sukur gerek kalmadan oglum dogdu..su an yıne sukur ıkımızde saglıklıyız..ama hep umudum varmıs gıbı kuculenlerı vermeye elım gıtmıyor...gozumu karartıp vermek bır anda belkı ama yınede ınsan hayallerınınde tutsagı oluyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?