- 2 Eylül 2009
- 259
- 73
- 98
- 35
- Konu Sahibi gul_perisi
- #1
arkadaşlar olmuyor ben beceremiyorum bir türlü hayatı yaşamayı beceremiyorum. sürekli insanlardan kaçıyorum. sabah oldu mu güne başlamaktan korkuyorum. burada sürekli bdv yi okur oldum bakıyorum insanların problemleri kaynana, koca, sevgili... Allah herkesin yardımcısı olsun. ben asosyalim . birde sürekli kendimle uğraşıyorum. yani kendimi sevmiyorum . doğrusu kendimi tanımıyorum bile. böyle güçlü , kendi ayakları üzerinde duran, konuşurken ayrı bir edası havası olan kızlara imreniyorum. ben her ortamda hep yalnızım,hep başkalarının hayatlarına arkadaşlıklarına bakıyorum onlarla kıyaslıyorum kendimi, onların şanslı olduğunu ne bilim benim onlar kadar şanslı olmadığımı düşünüyorum. ancak öyle değil sorun bende çünkü her ortamdan kendimi soyutlamayı başarıp sonrada kimsenin beni anlamadığını düşünüyorum, ne aileme yakışır bir evlat , ne kardeşlerime yakışır bir ablama, nede eşime yakışan bir eşim. eşim duygularını düşüncülerini iyi ifade eden , benlik duygusu yüksek birisi . ben ise konuşurken insanları sürekli rahatsız ettiğimi düşünüyorum. hayatı yaşamak bana zor geliyor. önceki konumdan bilen bilir ölmek istiyorum diyordum. yapılan yorumlar genelde profesyonel yardım al yönünde. alıyorum ilaç kullanıyorum. ancak ben 5 senedir ilaçlar kullan bırak bi ilerleme kaydedemedim hayatımda hep aynı sıkıntılarım tamam ilaç kullanırken en azından ölümü düşünmüyorum ama yaşamaktan da zevk almıyorum ki . yani gerçekten benim gibi olup da destek alıp düzelen var mı . yardım ederseniz çok sevinirim
