- 14 Ağustos 2015
- 1.319
- 1.020
- 133
Çok geçmiş olsun:) ilaç kullandınız mı?
Başlamasıyla bitmesi arasında geçen süre ne kadar sürmüştü?
bende de böyle başladı daha sonra panik atağa çevirdi. Şimdiyi sorarsan kendi kendine geçti,hayat kalitemi arttırdım stresi uzak tutmaya çalıştım vs.
passiflora şurup vermişlerdi. Defalarca krizle acile gittiğim oldu, doktor bana bunun psikolojik olduğnu bu hastalığı çocuğummuş gibi kabul etmem gerektiğini söyledi. öyle kolay olmadı tabii. Zor dönemlerden geçiyordum hayatımda beni boğan insanlar varmış, onları çıkartınca hastalıkta uçtu gitti :) 2-3 sene çektim diyebilirim.. Spor yapmanızı tavsiye ederim, sizi boğan insanları uzak tutun hayatınızdan. Hastayım diye sürekli kendinize komut vermeyin. İnşallah kendiliğinden geçip gidecektir. Geçmiş olsun :)Çok geçmiş olsun:) ilaç kullandınız mı?
Başlamasıyla bitmesi arasında geçen süre ne kadar sürmüştü?
passiflora şurup vermişlerdi. Defalarca krizle acile gittiğim oldu, doktor bana bunun psikolojik olduğnu bu hastalığı çocuğummuş gibi kabul etmem gerektiğini söyledi. öyle kolay olmadı tabii. Zor dönemlerden geçiyordum hayatımda beni boğan insanlar varmış, onları çıkartınca hastalıkta uçtu gitti :) 2-3 sene çektim diyebilirim.. Spor yapmanızı tavsiye ederim, sizi boğan insanları uzak tutun hayatınızdan. Hastayım diye sürekli kendinize komut vermeyin. İnşallah kendiliğinden geçip gidecektir. Geçmiş olsun :)
en önemlisi de kabullenmek ve bunu yenmek için çaba göstermek zaten:) eğer hayatınızda büyük bir problem teşkil ediyorsa o insanı tamamen çıkarmakla başlayabilirsiniz.. sonuçta bu psikolojik,antibiyotik içince geçmiyor :)) yolu yarıladığınızı düşünüyorum ben en yakın zamanda da tamamlarsınız böyle giderseSakinleştirici hafif olanından hem de yani :) iyiymiş. Ben de hastalığı kabul ettim ve benim bir parçammış gibi bu nefes darlığı da zaten. Öyle hastalık gibi de yaklaşmıyorum baktım nefesim yetmiyor gibi hissediyorum derin derin nefes alıyorum sakince, hiç panik yapmadan. Geçiyor.. :) beni de boğan bir insan vardı: eski sevgilim. Henüz hala hayatımdan tamamen çıkaramadım. Çıkarmam gerekiyor sanırım gerçekten. İnşallah sizinki gibi geçip gider zamanla :) 1 yılım dolmak üzere
en önemlisi de kabullenmek ve bunu yenmek için çaba göstermek zaten:) eğer hayatınızda büyük bir problem teşkil ediyorsa o insanı tamamen çıkarmakla başlayabilirsiniz.. sonuçta bu psikolojik,antibiyotik içince geçmiyor :)) yolu yarıladığınızı düşünüyorum ben en yakın zamanda da tamamlarsınız böyle giderse
olmuyor valla hiç aklıma bile gelmiyor çok şükür :))Ay inşallah.. Çook sağolun :) :)
Sizin tamamen geçti yani? Artık hiç öyle nefes yetmiyor gibi olmuyor mu? :)
Eskiden evet tamamen esneyerek nefes alıyordum çok kötüydü. Sonra o geçti sık sık derin nefes alma ihtiyacı geldi. O da geçti şuan nadiren derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum. İlaç kullanıyorum tabii ben :) kötüydü benim durumum. Nefes alamamaktan o kadar korkmuştum ki Kapalı yerlere (avm, otopark) girdikçe kalbim tak tak atıyordu nefes alamayacakmışım gibi geliyordu. Ne kadar saçma halbuki. Niye yakalandık böyle bi şeye bilmem :)
Merhaba aynı sorunu 2-3 senedir yaşıyorum en son kan sayım testi yaptırdım doktor b ve d vitamini düşükse yapar dedi sınırın altında cıktı benimki ilaç kullanmaya basladım 1 haftadır ama sanki hiç bir işe yaramıyormuş gibiMerhaba kızlar,
Bu sefer de bir sağlık sorunu ile karşınızdayım
Yaklaşık 3 aydır nefes darlığı sorunu yaşıyorum. Aldığım hava bana yetmiyormuş gibi oluyor, derin derin nefes alasım geliyor, öyle iğrenç bir durum. Kalbime ciğerlerime bakıldı bir şey çıkmayınca psikiyatriye yönlendirdiler. Anksiyete bozukluğu dedi ve 59mg selectra reçete etti. Hayatımda stres kaynakları var ama çok büyük sorunlarım da yoktuİlacı yaklaşık 3 aydır kullanıyorum. Bu sürede nefes darlığından korkma psikolojimden kurtuldum ancak nefesim normale dönmedi. Bazı günler tamamen geçmiş gibi oluyor bazen yine başlıyor. Bu tip bir rahatsızlık yaşayan varsa bana yardımcı olabilir mi? nasıl geçti?
Merhaba aynı sorunu 2-3 senedir yaşıyorum en son kan sayım testi yaptırdım doktor b ve d vitamini düşükse yapar dedi sınırın altında cıktı benimki ilaç kullanmaya basladım 1 haftadır ama sanki hiç bir işe yaramıyormuş gibicocuğum var 2 yaşında sürekli ölücem cocuğum annesiz kalacak hissiyatı geliyor. Nasıl aşacağım bilmiyorum aynı sizinki gibi bendede bi geliyor haftalarca nefessiz kalıyorum 2-3 gün gecti gibi oluyor sonra tekrar geliyor siz aşabildiniz mi? Çok korkmaya basladım
Ne güzel açık açık yazmışsınız çok teşekkür ediyorum. Çok sevindim geçmesineMerhaba.
Merak etmeyin benimki geçti gitti bile ve asla geçmeyeceğine o kadar inanıyordum ki :) aylarca çektim aylarca, 1 yıldan fazla... benim sonum intihar olacak herhalde böyle yaşanmaz diye düşünüyordum. Ama geçiyor. Çünkü bu tamamen bi kaygı bozukluğu. Normalde hayati tehlike yaşadığınızı düşündüğünüz bi durumda olduğunuzda (karşıdan hızlıca araba geliyor, bir adam koşarak elinde bıçakla size geliyor) vücudunuz yine aynı tepkileri gösterecek. Nefesiniz kesilecek. Sizin düşünceleriniz sebebiyle de siz o halde takılı kaldınız. Geçmemesinin sebebi tamamen sizin düşünceleriniz... benim yaptıklarım:
- psikiyatra gittim 1 yıl antidepresan kullandım. İlk ilacım hiç işe yaramadı, ikincisi mükemmel geldi tamamen sıfırladı o hissi. Ben de anladım ki bu his gerçekten psikolojik.
- belirtiler tamamen geçtikten 6 ay sonra ilaç kullandıktan sonra artık ilacı bırakıp kendim savaşmalıydım. Doktor kontrolünde bıraktık bu temmuzda. Bırakırken yine kaygılar artıyor gibi oluyor ama baş etmek önemli.
- sürekli kendime inanana kadar “geçecek, bunu kendine kendin yapıyorsun, ilaç kullanırken geçmişti zaten” vb telkin verdim her an her an.
- kendimi hep oyalamaya çalıştım ama kendimi zorlamadan. Arkadaşlarımla buluştum kendimi tüm dikkatimi başka şeylere vermeye çalıştım.
- iyi hissetek adlı kitabı okudum. Bdt yi bulan psikiyatr yazmış. Kitapta anksiyete ve depresyon hastalıklarının sebebinin kişinin olumsuz düşünce kalıplarından dolauo olduğunu söylüyor. Sonuçta hepimizin psikolojisinin kaldırabileceği bir seviye var, biz de sürekli olumsuz modda düşündüğümüz için o seviyeyi aşıp aşıp duruyorız. O kitap sayesinde düşünce kalıplarımı değiştirmeye çalışıyorum. Olumsuz yaklaştığımı fark ettiğim şeyler için kendime telkin veriyorum, ne alaka niye kötü olsun iyi olacak diyorum.
- spor yapıyorum
- balık yağı, b12, d vitamini kullanıyorum
Tabi buna yatkın olduğumuz için stresli durumlarda tekrar bir uğramıyor değil. Ama ondan korkmayınca umursamayınca kalıcı da olmuyor. 1 gün içerisinde geçmiş oluyor. Eminim zamanla daha da azalacak bitecektir.
Ben bunu kanullendim, yaşadığımda korkmuyorum, yine streslendim işte, geçer gider diyorum :)
Bir de solgarın 5htp diye bi bitkisel takviyesi var. Aşırı stresli hissedersem 1-2-3 gün günde 2 şer tane ondan içiyorum. Uzun süreli kullanmamak lazım.
Her şey beyinde, gerçekten...
Yaşadığınız şeyden korkmayınca onu kabullenince zamanla bitip gidecek:)
Umarım yardımcı olabildim.
Benimki geçtiyse sizinki de geçecektir eminim. Ben panik ataklar bile geçirmeye başlamıştım.
Merhaba tekrar ben dün psikiyatriste gittim 1-2 dk kendimi anlatınca kaygı bozukluğu yasıyorsun dedi panik atak değilmiş. 16mg Anzyl başlandı ilk 10 gün yarım sonra tam içilecek birde acil durum hapı tranko buskas verdi çok kötü hissedersen kullan sadece dedi. Dün ilk yarım ilacı içtim ama hala aynı hissediyorum siz ilk içtiğinizde ne kadar zamanda ilaç etki etmeye başlamıştıMerhaba.
Merak etmeyin benimki geçti gitti bile ve asla geçmeyeceğine o kadar inanıyordum ki :) aylarca çektim aylarca, 1 yıldan fazla... benim sonum intihar olacak herhalde böyle yaşanmaz diye düşünüyordum. Ama geçiyor. Çünkü bu tamamen bi kaygı bozukluğu. Normalde hayati tehlike yaşadığınızı düşündüğünüz bi durumda olduğunuzda (karşıdan hızlıca araba geliyor, bir adam koşarak elinde bıçakla size geliyor) vücudunuz yine aynı tepkileri gösterecek. Nefesiniz kesilecek. Sizin düşünceleriniz sebebiyle de siz o halde takılı kaldınız. Geçmemesinin sebebi tamamen sizin düşünceleriniz... benim yaptıklarım:
- psikiyatra gittim 1 yıl antidepresan kullandım. İlk ilacım hiç işe yaramadı, ikincisi mükemmel geldi tamamen sıfırladı o hissi. Ben de anladım ki bu his gerçekten psikolojik.
- belirtiler tamamen geçtikten 6 ay sonra ilaç kullandıktan sonra artık ilacı bırakıp kendim savaşmalıydım. Doktor kontrolünde bıraktık bu temmuzda. Bırakırken yine kaygılar artıyor gibi oluyor ama baş etmek önemli.
- sürekli kendime inanana kadar “geçecek, bunu kendine kendin yapıyorsun, ilaç kullanırken geçmişti zaten” vb telkin verdim her an her an.
- kendimi hep oyalamaya çalıştım ama kendimi zorlamadan. Arkadaşlarımla buluştum kendimi tüm dikkatimi başka şeylere vermeye çalıştım.
- iyi hissetek adlı kitabı okudum. Bdt yi bulan psikiyatr yazmış. Kitapta anksiyete ve depresyon hastalıklarının sebebinin kişinin olumsuz düşünce kalıplarından dolauo olduğunu söylüyor. Sonuçta hepimizin psikolojisinin kaldırabileceği bir seviye var, biz de sürekli olumsuz modda düşündüğümüz için o seviyeyi aşıp aşıp duruyorız. O kitap sayesinde düşünce kalıplarımı değiştirmeye çalışıyorum. Olumsuz yaklaştığımı fark ettiğim şeyler için kendime telkin veriyorum, ne alaka niye kötü olsun iyi olacak diyorum.
- spor yapıyorum
- balık yağı, b12, d vitamini kullanıyorum
Tabi buna yatkın olduğumuz için stresli durumlarda tekrar bir uğramıyor değil. Ama ondan korkmayınca umursamayınca kalıcı da olmuyor. 1 gün içerisinde geçmiş oluyor. Eminim zamanla daha da azalacak bitecektir.
Ben bunu kanullendim, yaşadığımda korkmuyorum, yine streslendim işte, geçer gider diyorum :)
Bir de solgarın 5htp diye bi bitkisel takviyesi var. Aşırı stresli hissedersem 1-2-3 gün günde 2 şer tane ondan içiyorum. Uzun süreli kullanmamak lazım.
Her şey beyinde, gerçekten...
Yaşadığınız şeyden korkmayınca onu kabullenince zamanla bitip gidecek:)
Umarım yardımcı olabildim.
Benimki geçtiyse sizinki de geçecektir eminim. Ben panik ataklar bile geçirmeye başlamıştım.
Merhaba tekrar ben dün psikiyatriste gittim 1-2 dk kendimi anlatınca kaygı bozukluğu yasıyorsun dedi panik atak değilmiş. 16mg Anzyl başlandı ilk 10 gün yarım sonra tam içilecek birde acil durum hapı tranko buskas verdi çok kötü hissedersen kullan sadece dedi. Dün ilk yarım ilacı içtim ama hala aynı hissediyorum siz ilk içtiğinizde ne kadar zamanda ilaç etki etmeye başlamıştıBu kez de benim psikolojik bişeyim yok işte daha ciddi hastalığım var antidepresan içtim düzelmiyorum durumunu yaşatıyor bana beynim tek temennim şu durumdan kurtulmak bütün hayatımı etkiliyor.
Bende de oluyordu. YSakinleştirici hafif olanından hem de yani :) iyiymiş. Ben de hastalığı kabul ettim ve benim bir parçammış gibi bu nefes darlığı da zaten. Öyle hastalık gibi de yaklaşmıyorum baktım nefesim yetmiyor gibi hissediyorum derin derin nefes alıyorum sakince, hiç panik yapmadan. Geçiyor.. :) beni de boğan bir insan vardı: eski sevgilim. Henüz hala hayatımdan tamamen çıkaramadım. Çıkarmam gerekiyor sanırım gerçekten. İnşallah sizinki gibi geçip gider zamanla :) 1 yılım dolmak üzere
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?