BENİM BABAM ÇOK İYİ BİR İNSAN BANA SÜREKLİ SORAR MUTLU MUSUN DİYE, BEN DE ÇOK ŞÜKÜR MUTLUYUM DERİM. FAKAT ANNEME DE SORUYORMUŞ KIZIM MUTLU DEĞİL GİBİ...BEN DÜNYANIN EN YİYİ BABASINA SAHİBİM, EN BÜYÜK ŞEY SEVGİ- SAYGI...PAYLAŞIM
Daha yeniymiş sizinkide
Inşallah mutlu olacağın kararlar alabilirsin bunu tüm kalbimle istiyorum
Bu kadar sizi soran ve sizin sevdiğiniz bir babanız varken neden konuşmuyorsunuz?
Mesajlarınızı hep okudum, ruh haliniz iyi değil ; bir terapistten yardım alın. Sizi rahatlatır.
Oturup böyle ahlanıp vahlanmanın kimseye faydası olmaz.. Neler neler yaşıyor herkes. Çözüm arayın hastalık dileneceğinize.
Kanser hastalarının ne acılar çektiğini biliyor musunuz ? Fütursuzca konuşmayın.
..
Alın babanızı karşınıza konuşun. Mutsuz olduğunuzu anlatın. Beraberce bir yol bulursunuz.
Bu kadar mutsuzken zaten çocuk istemeyin. Bu bencillik olur.
Kocana yapışık ikiz değilsin, aç buradaki konuları. Boşanıyorum diye arat.İSTEMİYORUM ZATEN, BE ÇO MUTLU BİR ÇOCUKLUK VE GENÇLİK YAŞADIM. HUZURSUZLUĞUM EVLİLİĞİMDEN KAYNAKLI..BENİ ÇOK SEVEN BİR AİLEM VAR
KAFAMI ALIP HİÇ TANIMADIĞIM İNSANLARIN OLDUĞU BİLMEDİĞİM UZAK BİR SAHİLE GİTSEM, DENİZE KARŞI SEYRETSEM, GEMİLERİ SAYSAM, MARTILARA EKMEK VERSEM, ATEŞ YAKSAM UYUSAM VE UYANSAM HEPSİ GEÇSE...BEN ESKİ BEN OLSAM...KEŞKE
boşanmak bizim ailemzide hiç yok...ve boşanmaktansa ölmek kurtuluş gibi geliyor...diyorum ki keşke kanser olsam, dermansız bir hastalığım olsa da tez zamanda kurtulsam şu hayattan
bekarlık sultanlıktır çok doğru...evlenince hiçbirşey baba kapısındaki gibi olmuyor.hayatta seni en çok seven erkek babandır hiç şüphesiz.çünkü baba sevgisi bitmez, tükenmez, çıkarsız, çok derin ve saf bir sevgidir....baba ile kız çocuklarının ufak tefek tartışmaları olur ara sıra...fakat baba gönül almayı bilir...ama kocan öyle değil, ne hal bilir, ne kıymet bilir, ne şefkat gösterir, yüzü gülmez, despot, gönül almaz, sırtını çevirir yatar, sen varsın yooksun sorun olmaz, olmasanda olur, çocuk istemez, gezmek istemez, vs. vs. bazen bu da benim imtihanım diyorum fakat dayanamıyorum...ölmek istiyorum...o kadar tükenmişim ki, kendimden bile nefret eder oldum...çok tartışıyoruz...ve kimselerin bilmesini istemiyorum bu huzursuzluğun...rabbim kimseye aile huzursuzluğu vermesin...keşke evlenmeseymişim diyorum.ruh halim çökmüş durumda. Allah rızası için bir akıl verin
Sanırım ailenizde gördüğünüz ilgiyi ve sevgiyi eşinizin ilgi ve sevgisiyle kıyaslıyorsunuz. Burada çoğu insan sizin ailenizde gördüğünüz ilgiyi bile görmemiştir inanın. Ama hiçbir şeyin çözümü ölüm değil. Ne istediğinize karar verip hayatınızı yoluna koymak için ayağa kalkmanız gerekiyor. Evlilikte aradığınız mutluluğu bulamamış olmanız hayatta bulamayacağınız anlamına gelmiyor. Mutlaka sizi mutlu edecek değerli hissettirecek şeyler vardır. Ölüm düşüncesini kafanızdan atıp ben ne istiyorum diye sorun kendinize. Cevabını bulursunuz. O cevabı buraya da yazarsanız biz de size destek olmaya çalışırız.İSTEMİYORUM ZATEN, BE ÇO MUTLU BİR ÇOCUKLUK VE GENÇLİK YAŞADIM. HUZURSUZLUĞUM EVLİLİĞİMDEN KAYNAKLI..BENİ ÇOK SEVEN BİR AİLEM VAR
O ne demek yaa bosanmak icin tek gecerli neden aldatilmak mi yani?her şeye boşan diyenleri anlamıyorum ya neden boşansın adam aldatmamış ki, Evli kadın kalmayacak burda. Vardır her şeyin bi çözümü elbet tüm yorumları okumadım ama konuşarak halledemez misin? SAnırım ortak bir şeyler yapamıyorsunuz mesela birlikte bi kursa yazılın, bi tatile çıkın
boşanmak bizim ailemzide hiç yok...ve boşanmaktansa ölmek kurtuluş gibi geliyor...diyorum ki keşke kanser olsam, dermansız bir hastalığım olsa da tez zamanda kurtulsam şu hayattan
boşanamam, bunu gururuma yediremem...bazen kocam öldürse, katil olsa diyorum.ama o yürek te yok onda...
bekarlık sultanlıktır çok doğru...evlenince hiçbirşey baba kapısındaki gibi olmuyor.hayatta seni en çok seven erkek babandır hiç şüphesiz.çünkü baba sevgisi bitmez, tükenmez, çıkarsız, çok derin ve saf bir sevgidir....baba ile kız çocuklarının ufak tefek tartışmaları olur ara sıra...fakat baba gönül almayı bilir...ama kocan öyle değil, ne hal bilir, ne kıymet bilir, ne şefkat gösterir, yüzü gülmez, despot, gönül almaz, sırtını çevirir yatar, sen varsın yooksun sorun olmaz, olmasanda olur, çocuk istemez, gezmek istemez, vs. vs. bazen bu da benim imtihanım diyorum fakat dayanamıyorum...ölmek istiyorum...o kadar tükenmişim ki, kendimden bile nefret eder oldum...çok tartışıyoruz...ve kimselerin bilmesini istemiyorum bu huzursuzluğun...rabbim kimseye aile huzursuzluğu vermesin...keşke evlenmeseymişim diyorum.ruh halim çökmüş durumda. Allah rızası için bir akıl verin
boşanamam, bunu gururuma yediremem...bazen kocam öldürse, katil olsa diyorum.ama o yürek te yok onda...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?