ben lisedeyken reddedildiğim çocukla arkadaş kalmıştım, o kalabiliriz dediği için bozmak istemedim yok olmaz desem sanki deli divane aşığım da o yüzden arkadaş kalamayız sanmasın diye. başlarda biraz zor olmuştu ama onun tavırlarının gerçekten arkadaşça olduğunu görünce ben de pek uzatmadım ve kabullenmem daha kolay oldu. şuan 3 sene geçti ve çok yakın olmasa bile hala arkadaşız konuşuruz arada, ve ben eskiden ciddi anlamda hoşlanıyodum çocuktan.
o yüzden arkadaş kalmaya veya muhabbete devam etmeye çok yanlış gözüyle bakmıyorum, o kişinin tavırlarını farklı bir açıdan görmeye başlıyorsun ve realist olmaya zorlanıyorsun bir nevi. ama siz gidip tekrar açıldığınıza göre aranızdaki durum tam olarak arkadaş kalmaya devam etme gibi goygoy vs. ile geçmedi diye düşünüyorum.
burda karşınızdakinin karakteri önemli oluyor bence. rahat bir insansa bir şeyler unutuluyor muhabbet yanlış anlaşılmalara gitmiyor ama herkesle de arkadaş kalınamıyor.
ikinci kez açılmadan önce keşke buraya sorsaydınız:) bir yandan içinizden geleni yapmış oldunuz o yüzden utanmayın. hesaplarınızı dondurmaya gerek yok, sonuçta siz onun için yaşamıyorsunuz. kim olursa olsun bu enerjiyi hissettirmeyin kimseye.
stalk için ben de şimdiye kadar pek çözüm bulamadım ama genelde birinin her şeyini stalklayınca bir moral bozukluğu yaşanıyor, ben stalkı yapıyorum, görüyorum, moralim de bozuluyor ama kendime dur diyorum hemen ve kafamı dağıtmaya, komik içeriklere bakmaya, durumumla dalga geçmeye zorluyorum kendimi biraz. çünkü stalklamasam kendime bunu bir yasak gibi koysam o zaman daha çekici gelecek. yapıyorum ve çok da bir şey yokmuş diyorum üzüntüm geçtikten sonra.
sosyal medyadan uzak kalmak iyi gelebilir ama dondurmaya gerek yok, gereğinden fazla umursandığını kimseye hissettirmeyin lütfen.