Merhaba hanımlar.Bazılarınız biliyordur eski konularımdan. Yaklaşık 9 ay önce boşandım. Eski eşimle boşanma sebebimiz; psikolojik, ekonomik, ağır fiziksel şiddet, kumar. Yani evliliğin tutulacak tek bir tarafı kalmamıştı. Benimde suçlu olduğum kısımlar vardı evliliğimde. İlk başlarda kıskançlıklar, kavgalar çıkardım. Naz, trip yaptım. Yani aslında sebebi kendimi hiç değerli hissetmediğim bir evlilikte buldum kendimi ve hırçınlaştım. Ama eşimin yaptığı hatalar benimkileri bastırdı. Yaptığım her hatanın karşılığını şiddetle ödedim. Çok zor sancılı geçen bir 15 ay sonunda kumarı da öğrenmemle boşandım. Sorun şu ki eşim hala zaman zaman ulaşmaya çalışıyor bana. Boşandıktan kısa süre önce erkek kardeşi vefat etti. O sıra acı acıyı bastırdı diye galiba 3 ay falan hiç yazmadı. Sonra gelen pişmanlık mesajlarının önü arkası kesilmedi. Evliyken beni sevmediğini söyleyen adam aşık olmuş boşanınca. İşte yaptıklarından dolayı pişman tekrar barışmak istiyor, sana aşığım bir şans ver bir kere yüz yüze görüşelim gibi. Bu sıra da retro birde dün gece yengeç dolunayı bar diye içimden dedim ki bu yine hortlar. Ve öylede oldu. Daha önce yazdıklarına kısa da olsa cevaplar vermiştim işte beni unut asla olmaz türevinde mesajlar. Ama dün cevap vermeden direk engelledim. İçimde hala hesaplaşamamışlık hissi var. İstiyorum ki bana yaptığı her şeyi yüzüne vurayım söyleyim anlatayım. Sonra da ne anlamı olacak ki. Neyi değiştirecek. Ben yeni hayatımdan çok memnunum. Çalışıyorum ailemin yanındayım. Ara ara depresif hallere girsem gelecekten umudumu kessem de genel olarak iyiyim. Ama bu adam sürekli hortlayıp geldiği için dengemi bozuyor. Zamanında beni istemediğini ailesinin önünde bağırarak söylemişti. Boşanmak için can atıyordu. Evi temizlemek için yardım istediğimde sen bu evden s.. olup gittiğinde tamamen o zaman her yeri mis gibi yapacağım demişti. Öylede yaptı hala aynı evde yaşıyor. Daha boşanma gerçekleşmeden tüm eşyalarımı çöpe atmıştı. Bana yaptıklarını yazayım desem kitap olur. Zaten yazsamda ne kadarını anlayacak ki. Diz olsanız ne yapardınız hanımlar. Benim tek isteğim çok mutlu olmak. Ondan intikamımı mutlu olarak almak istiyorum hep. Zaten öyle de gösteriyorum kendimi. Hani mutluymuş gibi yaparak değil de sanki her şey normalmiş gibi davranıyorum. Yoksaydım bugüne kader hiçbir gönderme yapmadım bir yerden. Belki de o koyuyor ona. Çünkü ben evliyken aptal gibiydim. Bağımlı olmuştum. Ne yaparsa yapsın ağlardım beni bırakma falan diye utanıyorum şimdi o hallerimden. Oda ummuyordu benim böyle güçlü duracağımı. Neyse çok yazdım kızlar durum bu işte…