Ruh Halim...

sessizliiik

Üye
Kayıtlı Üye
29 Temmuz 2013
227
4
16
İzmir
Merhaba. Bu aralar kendimi hiç tanıyamıyorum.İçim sürekli daralıyor hep ağlamak istiyorum.Final haftasını bitirdim geldim evime yaklaşık 2 haftaya yakın evimdeyim.Tek dersten bütünlemeye kalmışım.Çalıştığım halde kendime bir güvensizliğim var.Sanki herkes yapabilir de ben yapamam gibi hissediyorum. Ailem de üzülüyor böyle olunca.Ne olur bana bir öneride bulunun hayattan zevk alamıyorum artık ...
 
psikolojin bozulmuş yoksa dersdten kalmak falan üzülünecek birşey değil.ne var geçersin bir ders değil mi.böyle hissetme kendini.inan üniversite yıllarıma dönmek için şu an nelerimi vermezdim.eğer ailevi bir problemin yoksa veya sağlık problemin falan.hiç gerek yok dertlenmene bu günlerinin keyfini çıkar.
 
Canım aynı beni anlatmışsın bende böyle bir konu açmıştım yaşadığın durumların aynısı bendede var saniye saniye değişiyorum sabah uyanıyorum sanki aglıycam o derece kötü oluyorum sonra düzeliyorum kendi kendime ne yapıyorum ben diyorum :52:
 
İnsanız kimse dört dörtlük değil ki..
Sizde hata yapabilirsiniz. Çok çalışıp başarısız olabilirsiniz.
Kimseye kendinizi güçlü göstermek zorunda da değilsiniz. Ben denedim. Zararlı çıkan yine ben oldum..
Bunun bilincinde olup hayata küsmeyin.
 
psikolojin bozulmuş yoksa dersdten kalmak falan üzülünecek birşey değil.ne var geçersin bir ders değil mi.böyle hissetme kendini.inan üniversite yıllarıma dönmek için şu an nelerimi vermezdim.eğer ailevi bir problemin yoksa veya sağlık problemin falan.hiç gerek yok dertlenmene bu günlerinin keyfini çıkar.

Ders üstüne tuz biber oldu sanırım.Hava karardığında içime inanılmaz bir kaygı stres doluyor.Ağlıyorum sürekli ama rahatlayamıyorum.Allahım yardım eder bana inşallah
 
Canım aynı beni anlatmışsın bende böyle bir konu açmıştım yaşadığın durumların aynısı bendede var saniye saniye değişiyorum sabah uyanıyorum sanki aglıycam o derece kötü oluyorum sonra düzeliyorum kendi kendime ne yapıyorum ben diyorum :52:

Benimki hep bunalım üstüne kurulu sanırım.Kendimi yiyip bitiriyorum
 
İnsanız kimse dört dörtlük değil ki..
Sizde hata yapabilirsiniz. Çok çalışıp başarısız olabilirsiniz.
Kimseye kendinizi güçlü göstermek zorunda da değilsiniz. Ben denedim. Zararlı çıkan yine ben oldum..
Bunun bilincinde olup hayata küsmeyin.

Etrafı gerekenden fazla önemsiyorum sanırım.Normalde üstünde durulmayacak mevzuları ben kafama takıyorum.Düşünmekten sabahı sabah ediyorum.Bu huyumdan vazgeçmem lazım ama nerden başlayacağım hiç bilmiyorum...
 
Etrafı gerekenden fazla önemsiyorum sanırım.Normalde üstünde durulmayacak mevzuları ben kafama takıyorum.Düşünmekten sabahı sabah ediyorum.Bu huyumdan vazgeçmem lazım ama nerden başlayacağım hiç bilmiyorum...

Kendimi gördüm resmen :)
Kaç yaşındasın bilmiyorum ama ben 25 ten sonra huy değiştirdim resmen.
Yine takıyorum tamamen kurtulduğum söylenemez ama
eskisi gibi de değilim artık..

Böyle bir durumda uzman yardımı almak şart sanırım.
Yada kişisel gelişim üzerine kitaplar okuyabilirsin.
Etkili olabileceğini düşünüyorum.
 
Kendimi gördüm resmen :)
Kaç yaşındasın bilmiyorum ama ben 25 ten sonra huy değiştirdim resmen.
Yine takıyorum tamamen kurtulduğum söylenemez ama
eskisi gibi de değilim artık..

Böyle bir durumda uzman yardımı almak şart sanırım.
Yada kişisel gelişim üzerine kitaplar okuyabilirsin.
Etkili olabileceğini düşünüyorum.

20 yaşındayım. Psikiyatrla da görüştüm.Dönemlik olduğunu düşünüyorum dedi ilaç vermedi o yüzden bazen çok iyi oluyorum bazen ağlamaktan canım çıkıyor resmen
 
20 yaşındayım. Psikiyatrla da görüştüm.Dönemlik olduğunu düşünüyorum dedi ilaç vermedi o yüzden bazen çok iyi oluyorum bazen ağlamaktan canım çıkıyor resmen

Psikiyatri doktorun dediyse vardır bir bildiği..
Ben aslında ilaçla gelen mutluluğa da inanmıyorum.
Herşey düşüncelerimizde bitiyor.

Üstesinden gelemeyeceğin kadar büyük sıkıntılarda tamam ilaç çare olabilir ama
beynimizin oluşturduğu duygu-durumlarını kontrol edebiliriz.

Mesela sabah kalkar kalkmaz mutsuzum demeye başlarsan gerçekten mutsuz olduğuna inanırsın.
İnsan beyni çok ilginç.
Mutsuz olduğumuzda daima daha kötüsünü düşünerek kendimizi daha da depresif bi ruh haline sokarız.
Herşeyin daha kötü olacağına inandırırız kendimizi.
Ama mutlu olduğumuz zaman anlıktır. Daha da mutlu olabileceğimizi düşünmeyiz.

Yani herşey senin elinde :34:
 

Psikiyatri doktorun dediyse vardır bir bildiği..
Ben aslında ilaçla gelen mutluluğa da inanmıyorum.
Herşey düşüncelerimizde bitiyor.

Üstesinden gelemeyeceğin kadar büyük sıkıntılarda tamam ilaç çare olabilir ama
beynimizin oluşturduğu duygu-durumlarını kontrol edebiliriz.

Mesela sabah kalkar kalkmaz mutsuzum demeye başlarsan gerçekten mutsuz olduğuna inanırsın.
İnsan beyni çok ilginç.
Mutsuz olduğumuzda daima daha kötüsünü düşünerek kendimizi daha da depresif bi ruh haline sokarız.
Herşeyin daha kötü olacağına inandırırız kendimizi.
Ama mutlu olduğumuz zaman anlıktır. Daha da mutlu olabileceğimizi düşünmeyiz.

Yani herşey senin elinde :34:

Haklısın.Teşekkür ederim vakit ayırıp ilgilendiğin için :)
 
Haklısın.Teşekkür ederim vakit ayırıp ilgilendiğin için :)

Az da olsa yardımcı olabildiysem ne mutlu bana.
Son bi tavsiye :)
Kitap okumayı seviyorsan kişisel gelişim üzerine kitaplar okuyabilirsin.
Özellikle Türk yazarları tavsiye ederim.
Yabancı yazarların da güzel kitapları var fakat Türk insanını pek yansıtmıyor :)
 
Az da olsa yardımcı olabildiysem ne mutlu bana.
Son bi tavsiye :)
Kitap okumayı seviyorsan kişisel gelişim üzerine kitaplar okuyabilirsin.
Özellikle Türk yazarları tavsiye ederim.
Yabancı yazarların da güzel kitapları var fakat Türk insanını pek yansıtmıyor :)

Kitap kurduyum desem yeridir ama nedense bu aralar hiç okuyamadım.İlk fırsatta okumaya çalışacağım :)
 
Ders üstüne tuz biber oldu sanırım.Hava karardığında içime inanılmaz bir kaygı stres doluyor.Ağlıyorum sürekli ama rahatlayamıyorum.Allahım yardım eder bana inşallah

kesinlikle uzman yardımı almalısın.tabi psikiyatriste değil,psikoloğa gitmelisin.ilaca gerek yok dedi demişsin.tabiki gerek yok,senin hastalığın yokki.psikolojik bir sıkıntı yaşıyorsun.bunu da iyi bir psikologtan terapi alarak çözebilirsin
 
kesinlikle uzman yardımı almalısın.tabi psikiyatriste değil,psikoloğa gitmelisin.ilaca gerek yok dedi demişsin.tabiki gerek yok,senin hastalığın yokki.psikolojik bir sıkıntı yaşıyorsun.bunu da iyi bir psikologtan terapi alarak çözebilirsin

Cumartesi dönüyorum memleketime.Haklısın daha önümde 3-4 yıl var geç olmadan nasıl kendimi sakinleştirebilirim bunu öğrenmem lazım.
 
Back
X