- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
İnanılmaz bir acı. İçim kuş kadar ürkek.en ufak bir incitilmeye kötülüğe sanki yıkılacakmış gibi kalbim. Ve içimdeki o amansız bağıra civarına ağlama hissi. Ben yoruldum. Gercekten cok derdi olan insan var hemde ne dertler ama herkes bu duruma gelmiyor. Demekki beyni düşünceleri daha iyileştirici daha iyi calısıyor. Belki hayata bakış açısı bilemiyorum. 2013 ten beri antidepressan içiyordum bir kez bırakmıştım 6 ay kadar sonra yine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise yine bırakmaya giriştim 1 bucuk ay oluyor. Lakin inanılmaz sekilde acı cektim. İlk atak geldi anksiyete olarak onu atlattım. Psikologum haftada bir e cıkardı seansları seansı 200 tl ona bile razı oldum yeterki ilacsız yaşayabileyim diye. Pasifloralı bitki çayı içiyorum. Birde dahilşyeden herşeyime baktırdım hipoglisemi cıktı o da depresyon Vs yapan bişe kan şekeri düşüklüğü yani beslenmeni düzenli tutmalısın dedi doktor . İşe geldim bu gün ama nasıl sanki ruhuma binlerce ok saplanmış gibi. İyi gibi davranmaya calısıyrıum işyerinde kimseye dert yanmamak için. Cünkü insanlar sevmez bilirim derdi tasarı yansıtan. Dün kızkardesim bile yeter artık aptalca gibisin sürekli aynı seylerden bahsediyorsun papağan gibisin dedi. Benim de derdim var bana yüklüyorsn derdini bencilsin filan dedi. Biliyorum onun da sıkıntıları var illaki aynı ailedeyiz en basta sadece o bana göre farklı biraz daha iyimser bakar hayata.
Bugün yine psikolog seansım var aksam. Gercekten antidepressan kullanmak istemiyorum cünkü korkuyorum bu ilaçlar organik zararlar veriyor hatta belki beyne de zarar veriyor.
Ne yapmalıyım hiç bilmiyorum cok acı cekiyorum gecer mi bu süreç diye direniyorum
Bugün yine psikolog seansım var aksam. Gercekten antidepressan kullanmak istemiyorum cünkü korkuyorum bu ilaçlar organik zararlar veriyor hatta belki beyne de zarar veriyor.
Ne yapmalıyım hiç bilmiyorum cok acı cekiyorum gecer mi bu süreç diye direniyorum
