- 20 Ocak 2013
- 1.131
- 955
- 448
- Konu Sahibi sevdaveysel
-
- #1
benim derdim biraz farklı sizinkilerden.. sadece 20 gün sonra babaevinden ayrılıyorum.. içim paramparça.. sizler nasıl aştınız bu durumu. ben ne yemek yiyebiliyorum ne oturabiliyorum hiçbir yere sığamıyorum çok kötüyüm annemin babamın kardeşlerimin yüzüne baksam kendimi tutamayıp ağlamaya başlıcam. çok zor bir şeymiş evlenmek yeni yeni dank ediyor sanırım, anne babadan ayrılmak.. evimden odamdan, kavga edipte beş dakika sonra unuttuğum kardeşlerimden..şuan bile ağlıyorum yazarken.. çok zor geliyor bu kapıdan çıkarken babama hakkını helal et baba diyememki ben konuşamamki.. her zamanki gibi herşeyi içime atıp güle oynaya şakalaşarak çıkmaya çalışmak,babam kalp hastası üzüntüye hiç gelemez, bizede çok düşkündür bir gün görmese çocuk gibi ağlar. Allahtan aynı şehirdeyizde ama aynı ev gibi olur mu? çok zormuş bunu gördüm anladım.. bir kız için hem en şerefli en gurur verici hemde en zor günmüş..
ewet canim cok zor gercekten...ben4 yil universite 2 yil calisma hayati derken zaten 6 yildir ailemle degildim buna ragmen baba evindwn ayrilirken butun aile salya sumuk agladik..hatta gorumcelerimin gozunde bile yas gordum:)) sen yine ayni sehirde olucakmiissin istedigin zaman gorusebilirsin,biz ayri sehirlerdeyiz(
çok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığın için birşeyler.. evet çok zor bir durum bende şehir dışında olacaktım nişanlım kendi memleketimizi seçebildide memlekette kaldık. ama bu kapıdan çıkıyorsun ya bir kere, işte o çok kötü bir durummuş
çok şanslıymıssın canım ne guzel ailen varmış kı evleneceğim diye ağlıyorsun bi gitsem şu evden de kurtulsam dıyen kaç arkadaş kaç gözuyaslı genc kız görduk burda şükret halıne boyle bi aile bahşetmiş rabbım sana illakı üzülücen ama zamanla alışıo ınsan herseyebenim derdim biraz farklı sizinkilerden.. sadece 20 gün sonra babaevinden ayrılıyorum.. içim paramparça.. sizler nasıl aştınız bu durumu. ben ne yemek yiyebiliyorum ne oturabiliyorum hiçbir yere sığamıyorum çok kötüyüm annemin babamın kardeşlerimin yüzüne baksam kendimi tutamayıp ağlamaya başlıcam. çok zor bir şeymiş evlenmek yeni yeni dank ediyor sanırım, anne babadan ayrılmak.. evimden odamdan, kavga edipte beş dakika sonra unuttuğum kardeşlerimden..şuan bile ağlıyorum yazarken.. çok zor geliyor bu kapıdan çıkarken babama hakkını helal et baba diyememki ben konuşamamki.. her zamanki gibi herşeyi içime atıp güle oynaya şakalaşarak çıkmaya çalışmak,babam kalp hastası üzüntüye hiç gelemez, bizede çok düşkündür bir gün görmese çocuk gibi ağlar. Allahtan aynı şehirdeyizde ama aynı ev gibi olur mu? çok zormuş bunu gördüm anladım.. bir kız için hem en şerefli en gurur verici hemde en zor günmüş..
daha çok var o güne ama şimdilerde bile gözüm doluyor ne yapacağım bilmiyorum düğün günü :/
Bence geri kalan zamanını iyi değerlendir, annenle çok zaman geçir imkanın varsa. Sakın çoğumuzun düştüğü hataya düşüp düğün stresi bilmem ne diye anneciğini üzme. Çok gerilip annemden çıkartıyordum öfkemiİster istemez düğün telaşı hazırlıklar falan geriyor insanı...Ah kafam ah...En çok da bütçesi etmeyecek şeyler için annemi üzdüğüme pişmanım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?