Baba evinden kuş olup uçmama sadece 76 gün kaldı.. 2 haziranda düğünüm var zaman daraldıkça moralim bozuluyor..Eşyalarım kolilenirken gözyaşlarım akıp gidiyor...Bana mutlulukla hüznün aynı anda yaşandığı duygu nedir diye sorsalar hiç düşünmeden "evlilik" derim...Ben ailesinden en fazla 1 hafta ayrı kalan garip şimdi 12 saatlik yola Marmarise gurbet gelini olmaya gidiyorum...Bir yandan seviniyorum yuvamı kuracağım bütün eşyalarım herşeyim bana ait olacak en önemlisi sevdiğim adamla evleniyorum diye ; diğer yandan ise ailemden ayrılmak acı veriyor...Ailem de bende birbirmize çok düşkünüz ailem için de benim için de çok ama çok zor olacak...Eşim çalışmamı istemiyor...Marmaris'e gittiğimde nasıl vakit geçiririm neler yaparım hiçbir fikrim yok..Eşim turuzimci olduğu için geceleri geç bir vakitte geliyor...Sabahtan akşama kadar ne yaparım ne ederim bilmem...Hiç bilmediğim,tanımadığım bir şehirde...Ne kendi ailem,akrabalarım nede eşimin ailesi,akrabaları orda eşimden başka kimsem yok Marmaris'te...Benim gibi gurbet gelin olup çalışmayan ev hanımları neler yaptınız.? Nasıl vakit geçirdiniz..? Alışmanız çok zor oldu mu..? Bana tecrübelerinizden bahsederseniz beni bu konuda aydınlatıp bana yardımcı olursanız çok sevinirim...Herkese hayırlı geceler...