nasıl ki evlenince yalnızca eşinle değil, ailesi ile de evleniyorsun; benzer şekilde de boşanınca yalnızca eşinin ailesinden değil, eşinden de boşanmış oluyorsun..
bu ikisi birbirine bağımlı değişken..
öyle "eşime bayılıyorum, ama ailesini istemiyorum" olmuyor
gülü seven dikenine katlanacak
çocuk varsa???
çocuk varsa boşansan bile senin çocuğunun babaannesi dedesi..
Yargıtay kararlarına göre de eğer çocuğun huzurunun bozulacağına dair bir delil yoksa, babaanne ve dedenin torunlarını görmek ve onunla uygun kişisel ilişki kurmak, torun sevgisini tatmak ve çocuğa da bu sevgiyi vermek haklarıdır.
Evlenirken çok iyi düşünmek lazım işte bu yüzden..
Amin sağol canım ! Allah kimsenin başına vermesin böyle bişey..
benim hayret ettiğim erkeklerin dedikodu yapabilme yetenekleri.. şu şundan boşanmış şu evlenmiş, şu da yeni biriyle çıkıyormuş.. cumartesi sürprizi gibi.. bize ne ya.. eşimin de aslında umrunda olmasa bile can kulağıyla dinliyor..
aynen..
demin konuşuyoruz eşimle, bak aşkım diyorum annen baban biliyorum.. benim de oğlum var, bunu göz önünde bulundurarak konuşuyorum.. ben onu ne kadar çok seversem seveyim gün gelecek o bir başkasına aşık olacak.. belki benim için böbreğine kıyamaz ama karısı için kalbini söküp verecek.. ben bunları bilerek doğurdum oğlumuzu.. o benim tapulu malım değil.. emanet o emanet.. Allah bana emanet etti bu kulumu büyüt dedi ben de büyütüp kendi hayatını yaşamasını sağlıcam..
sen de şunu bil ki şuan senin canın acısa annenden çok benim canım yanacak.. sen hasta olsan sabaha kadar başında ben beklicem.. sana bişey olsa, bi kaza geçirsen annen üzülecek ağlayacak yıkılacak, sonuçta oğlusun, ama ben, ben öleceğim.. benim ailem bitecek başkasının değil.. benim oğlum yetim kalacak başkası değil..
artık şunu sok kafana senin ailen benim, benim ailem sen..
konuşurken ağladım.. bunca kelimem havaya uçtu, 'ağlayarak konuşma, hiç bişeyi düzeltmiyor ağlamak' diyor.. yine bişey konuşuyorum sesin titriyor senin psikolojin çökmüş diyor.. bi kelime daha edecem resmen sinir nöbeti geçiriyorsun diyor lafım ağzımda kalıyor.. yeminle psikolojimi de 'psikolojin bozuk' diye diye bozdu :S guya iyiliğinden yapıyor ama anlamıyorum ya.. amacını anlamıyorum, düşüncelerini anlamıyorum, beni sevdiğini adım gibi biliyorum ama normal değil ki bunlar..
Okurken icim urperdi.
Şaşırdım. Esimin ailesi bana bu eziyeti çektiriyorsa ben eşimden soğurum.
Asla 'cok seviyorum' diyemem. Biter çünkü.
Beni düşünmeyen, ailesine mesafe koyamayan, beni ezdiren bir adamı ben sevmeye devam edemem.
Sizin bunları yaşamanıza sebep olan ailesi değil, esınız.
Ben de evliyim. Bekara boşamak kolay derler ya? O nedenle belirttim. Ben bu adamla ve sülalesiyle aynı evde yaşayıp ruhumu bu kadar talan etmelerine asla müsaade etmem.
Annem de zamanında göz yummuştu. Su an gecmiste yaşadıklarından dolayı asabiyete bagli seker hastası. Elinde insulinle dolaşıyor. Tansiyonu en ufak bir olumsuzlukta fırlıyor. Asla kötü bir haber vermemeniz gerekiyor hayatı boyunca.
Siz su an görmüyorsunuz ama vücudunuz ileri yaslarda bu stresin hesabını soruyor. Maalesef.
üslubunuz çok güzelmiş, Allah hayırlı uğurlu etsin
boşanın.. cebir ve şiddet ile mi evde tutuyorlar?
bosaninne kolay degil mi
insanlarin cozum odakli olmak uerine sorundan uzaklasmayi secmeleri o sorunu yok edecek zannetmeleri cok vahim.
ben 1yillik evli oldugumu belirttim hatta 7ay. 7ayda bosanmayi tercih etmek sizce de cok basitce.bir tutum degil mi??
Ha bu arada unutmadan soyleyim uslup konusunda tartisacak degilim elbette. Yorumsuz deyip geciyorum
ya kızlar bu aralar gerçekten çok yorgun, kırgın ve mutsuzum.
ben evlenmeden önce büyüklerin söylediği
"evlenirken sadece eşinle deil, ailesiyle de evleniyorsun" sözünü pek anlamamışım.
ama inanın şimdi çok iyi anladım.
henüz 1 yıllık evliyim.
eşimi gerçekten çok ama çok seviyorum.
benim ailemde aile içi bağlar normaldir, kimse kimsenin hayatına -yardım istemediği sürece- karışmaz. annem babam sadece tecrübelerinden dolayı küçük uyarılar yapar. yazları 4-5 ayı ailemden ayrı geçirirdim evlenmeden önce. yalnız kalırdım. 4-5 günde bir arardım yada ararlardı. ki bu bence normal bi süre. konuşmamız da nasılsınız, babam nasıl, kardeşim nasıl . bende iyiyim fln.
eşim ailesine çok düşkün. onların aile içi ilişkileri bana göre haddinden fazla bağlı. herkes birbirinin hayatına burnunu sokup onun hakkında yorum yapabiliyo, vermen gereken kararı bile söyleyebiliyo. yani "bence şöyle yapsan daha iyi olur" şeklinde değil de "şöyle yap" modundalar. neyse bu durum beni ilgilendirmiyo. benim evime, eşime, bana karışmadıkları sürece.
herkesin kocası biraz annecidir ewt. benimki de öyle. benimki hatta biraz da babacı.
2 sokak aşağıda oturuyorlar. ama eşimle günde 5-6 defa telefonda konuşuyolar. beni de arıyolardı. ben 1-2 laf söyledim. kayınvalidem uyanık. kendi aramayı bıraktı. bende şaşırdım. meğerse kayınpedere arattırıyomuş :)
benim annem 750km uzakta başka bi şehirde. 2-3günde bi ararız birbirimizi. nasılsın, bi sorun varmı, iyimisiniz. bitti. konuşma bu.
ama kaynanam bi konuşmaya başladımı 10dk dan önce asla kapatmaz. eşim konuşuyo, 1 insanla 10 dk konuşursanız o süre zarfında ona hayatınızdaki herşeyi anlatmaya başlarsınız. iyi de neden kayınvalidem benim evimde olan herşeyden haberdar olsun. yemekte ne var, temizlik yaptık mı, çAY içtik mi. kime ne bundan :S
kayınpeder sürekli aramıyorum die laf sokuyo bana. haa söylemeyi unuttum bi de görümcek var. arada bizde kalır. bigün diş fırçasını yanına almadığını söyleyince ben de misafir fırçası var. onlardan birini al kullan dedim. kullanmış, sonra da dio ki, bu fırçalıkta dursun. ben geldikçe kullanırım. :S lan ben bu evde 3. bi kişiye tahammül edecek durumda olsam çocuk yaparım. bu ne saçmalık. dolabımı, eşyalarımı rahatlıkla karıştırır, hiç çekinmez. hiç hoşlanamm kendisiden ama gelsin, kalsın, eşimin kardeşi sonuçta. ama bu ne terbiyesizlik. bi çanta yap kendine. gel efendi gibi deki"bunde benim özel eşyalarım var. buraya geldiğimde kullanmak için. bu sizde kalsın" eywallah. başımla beraber. ama nerde o incelik. benim evime bana sormadan ve hatta benim adıma yemeğe erkek arkadaşını davet eden birinden ne incelik bekliyosun ki.
neyse kızlar gece gece kafanızı şişirmeyim. aslında sadece 1er örnekle bu tip sıkıntılar ifade edilmez. ama çok uzun yazdım.
şunu da ekleyeyim evlendiğim için çok çok pişmanım.
benim için çok yanlış bi hamleydi...
inan ben de aynı durumdayım. yalnız kaldığım her an ağlıyorum. aileme belli etmiyorum, zaten uzaktalar, üzülürler.
eşimden destek görmüyorum. bu konuda yetersiz ve bence tepkisiz kalıyo.
bende şehir değiştirmeyi düşündüm. hala da düşünüyorum. ama bildiğim bi durumda var. kayınvalidemler yazım memlekete giderler bi kaç ay. o zaman telefon görüşme sayısı artıyo.
konuşup kapatıp, 1 saat sonra aradığında nasılsın dediğini biliyorum kaynanamın. "son 1 saatte bi değişiklik olmadı herşey aynı yani hala iyiyim" dedim ama anlayana...
ya gerçekten bu kadar mı olur..aynısının tıpkısı benim yaşadıklarımın...ilk geldiklerinde kvalidemin onun orda ne işi var,ay bunu niye buraya koydun demesi,aynı şehirde oturdğumuz ve yeni evliyken 3ten fazla daha sonra haftada 2 muhakkak görüştüğümüz halde!!!!!!!geldiler mi gitmek bilmemeleri esneye esneye uyuklaya uyuklaya inatla oturmaları(kalıverin diyelim diye bekliyorlar iyice yapış yapış olmamız lazım çünkü),biz gittğimizde aynı şekilde kalın kalın evde ne işiniz var,kalkarken bir ton açıklama yapmak zorunda kalmalarımız,bebek konusunda müthiş baskı,onların evlerinin temizliği konusunda daha ağır bir baskı(ben kendi evimin işini zor yapıyorum artı gündelikçilik için mi evlendim bir kez yapsam sonu yok kesinlikleee),kardeşleriyle geçinemez kvalidem kendi görüşmediği için bende görüşmemeliyim bana demişti fazla sık görüşme ona sorcaz aval aval bakıp kalmıştım ozaman da,matık şu eşimin sadece ailesiyle değil bütün sülalesiyle vıcık vıcık olmalıyım ama çok şükür ailesiyle bile olmadım,kenid kızıyla geçinemez benle anakız olmak ister nasıl mümkünse,ben de her fırsatta diyorum insan yeri geliyor anne babsıyla bileee anlaşamıyor diye....pamuk prenses görümceye kimse bir laf edemez ama bana patır patır her söz düşünmeden söylenir ben kül kedisi sanki görümce hoş geldin demez bana, kardeşçiğine der ama biz amaca uygun bir gelin olmadığımız için bize gerek yoktur kimse farketmez....insan hiç tanımadığı bir ortama bile girse selamünaleyküm der yada bir merhaba der ya çok mu zorrr bukadar öküzzzzz....hayatıma karıştırmadım ya kötü oldum...telefon edip benim nerde olduğumu sormalar (neyse bunu atlattık çok şükür bir iki zılgıtla),eşimi ararlar bulamayınca beni aramalar adam işte ya ben nerden bileyim sanki biz birlikte çalışyoruz da,hayr amaç başka ben nerdeyimm....benim aileme gittikmi arayıp kalmalar ama benim ailem daha bir kez aramamıştr biz oradayken,oraya gidiyorsunuz buraya gelmiyorsunuz,misafir gibi gelip gidiyorsunuz,bilmemkimin bebeği olacakmış bilmemkaç sene istemediler sonra zor olmuş,bilmemkimin gelini çok iyi çıktı!!!!sabah bi geliyor kvalidesine gece yatmaya gidiyor temziliyor siliyor süpürüyor gidiyor,,biz araba alırsak maaile arabamız olacak onu da şöyle açıkladı valide sultan;bir defa araba lazım oldu köye cenazeye gidilecek ne dese iyi''bi arabamızı alamadık ''ben şokkkkk eşime kızdım nerden onların arabası oluyor istemiyorum diye....ben onay vermeyince alamıyor....biliyor belkide başına geleceği durmadan bizi oraya götür ,gel bzi al olacak gördü çünkü daha evvel şirket arabasına yaptılar da..ben deyince eeee anam babam tabi götürcem oluyor...bir değil iki değil hep isteyecekler biliyorum....şimdiden bukadar beklenti varken gerçekten yaşlılıklarını düşünemiyorum hayatı çekilmez yapacaklar ya beni gönderirler öte tarafa yada ayırırlar ozamnda böyle yaparlarsa....daha elleriayakları tutarken temzlk beklıo yaaa eşime dedim sorması ayıp yaşlanınca nasıl yaptracaklar şimdiden haklarını kullanıpp da.....bide onlar laf sokuşturuken eşim hiç duymaz görmez deli olurum deliiiiiiii......gerçekten çok doluyummm
bende ilk evlendiğimde akşama kadar eşimin ailesinin evinde duran,
gece olunca evime gidebilen biriydim.annesi bizi yolcu ederken
hemen yataşe edin,oğlan sabah işe gidecek derdi......
buna karışanın daha nelere karıştığını söylemeye gerek yok herhalde....
sen de haklısın.. ama ben gördklerime göre fikir sahibiyim bu konuda.. başta da belirttim benim de oğlum var, buna rağmen böyle konuşabiliyorum.. mesela babannem babama aşırı düşkndür, ama babam ameliyat olduğunda annemin 4 günde göz göre göre saçları beyazladı, bi anda guatr hastası oldu, beyin damarları tıkanma noktasına geldi, resmen öldü kadın, ama babannem çok üzüldü ağladı vah benim oğlum ameliyat oldu diye kendini parçaladı, ama o kadar..diğer yazdıklarında kendince haklısındır birşey diyemem ama yukarıdaki yazdıkların çok yanlış,tabiiki eşinin canı yansa senin de yanar ama annesinin acısını nasıl küçümsersin.annesi de yıllarca hasta olduğunda başında bekledi.şu an sen yanındasın tabii ki sen bekleyeceksin.allah korusun eşinizin başına birşey geldiğinde tabii ki yuvanız yıkılacak fakat emin olun ki ölmeyeceksiniz belki gün gelip başkasıyla evleneceksiniz.belli olmaz boşanıp başkasıyla evlşeneceksiniz.ama evladın yerini başka biri alamaz.evlat acısı her acıdan büyüktür.başka evlat bile kaybedilen evladın yerini kesinlikle alamaz.olmadık şeylerle de kendinizi doldurup hayatınızı karartmayın
Okurken icim urperdi.
Şaşırdım. Esimin ailesi bana bu eziyeti çektiriyorsa ben eşimden soğurum.
Asla 'cok seviyorum' diyemem. Biter çünkü.
Beni düşünmeyen, ailesine mesafe koyamayan, beni ezdiren bir adamı ben sevmeye devam edemem.
Sizin bunları yaşamanıza sebep olan ailesi değil, esınız.
Ben de evliyim. Bekara boşamak kolay derler ya? O nedenle belirttim. Ben bu adamla ve sülalesiyle aynı evde yaşayıp ruhumu bu kadar talan etmelerine asla müsaade etmem.
Annem de zamanında göz yummuştu. Su an gecmiste yaşadıklarından dolayı asabiyete bagli seker hastası. Elinde insulinle dolaşıyor. Tansiyonu en ufak bir olumsuzlukta fırlıyor. Asla kötü bir haber vermemeniz gerekiyor hayatı boyunca.
Siz su an görmüyorsunuz ama vücudunuz ileri yaslarda bu stresin hesabını soruyor. Maalesef.
bosaninne kolay degil mi
insanlarin cozum odakli olmak uerine sorundan uzaklasmayi secmeleri o sorunu yok edecek zannetmeleri cok vahim.
ben 1yillik evli oldugumu belirttim hatta 7ay. 7ayda bosanmayi tercih etmek sizce de cok basitce.bir tutum degil mi??
Ha bu arada unutmadan soyleyim uslup konusunda tartisacak degilim elbette. Yorumsuz deyip geciyorum
Benim de anılarımle canlandı gözümde.Benim de eski eşim duyarsız kalırdı.Ben ailesiyle kötü olmamak için laf sokmalarına hiç cvp vermezdim.Sırf aramız bozulmasın,beni''kötü gelin''bilmesinler diye.Ama eski eşime açılırdım.Tabi o da belli ki arada kalıyordu bunalıyordu..İlk yıllar zor buyüzden..Bende de onda da tecrübesizlik..Erkek tecrübesiz de olsa ne gam;ben tecrübeli olmalıyımFedakarlık eninde sonunda bayana düşüyor..işte bayanların üstündeki bir yük..Ama oyunun kuralı böyle..Oyüzden oyunu kuralına göre oynayacaksın...Şimdiki aklım olsa eşimle aramı bozmazdım,eşime anlatmazdım bunalmasın hassas prens diye.vE..Ailesinin laflarının altında asla kalmazdım ve böylece stresimi doğru kişiye atmış olurdum..Meğer eşinle aranı hiç aranı bozmayıp ailesiyle gerekirse bozacakmışsın.Ben ailesiyle arama bozulmasın diye uğraşmış ve bunu başarmış,eşim benim en yakınım olduğu için stresimi ona yansıtmıştım..Sonuç; bu durum evliliği yıktı..Ailesi de destekledi..Laf sokmalarına bir tek kötü söz etmediğim ,sık sık kendilerini en güzel şekilde ağırladığım ailesi ,bir hastalık durumunda kendi ailemde olduğu gibi ilgilenebileceğim kıyamayacağım ailesi ayrılığı destekledi..o sırada başka bir şehirdeki babam hastaydı ve uzun süre hastanede yatmıştı,ben bir süre buyüzden eşimden ayrı kalmıştım.Ve bunun sonunda boşanma oldu..Beni zor zamanımda yalnız bıraktı..zor zamanımda terk etti..Meğer içten içe bana kin güdermiş,ayrı kalınca bensizlğe alışmış,bensiz kalabileceğine karar vermiş..Aslında beni de hiç sevmemiş streslerim yüzünden,ilgi,sevgi isteğim yüzümden(görücü usulü evlenmiştim ama ben onu çok sevmiştim.İyiydi ,kendi halinde, sakindi ,şefkatliymiş gibiydi ama sevgisini,ilgisini pek göstermezdi....İlgsizliğindne şikayet ederdim..Bir kocanın eve gelmesi yetermiş,ayrılık zamanı içindeki zehirleri döktü meğer saklarmış....Kendi hatalarını görmüyor,suçlu tek benmişim...Şimdi mutlular mı?İstedikleri gibi bir gelin bulabildiler mi?..
üslubunuz çok güzelmiş, Allah hayırlı uğurlu etsin
boşanın.. cebir ve şiddet ile mi evde tutuyorlar?
Var ya arkadaşım, senin yorumların beni benden alıyor yemin ederim. İnsanın canı burnu gelir, buraya gelir, içini döker, küfür yok birşey yok yazısında, arada yazdığı tek kelime en masumundan bir argo kelime gördümüydü alarmları çalar birinin hemen atlar fırsat bilip.Kadın derdini anlatır, derdinin çözümleri üzerine kafa yoracagına ennn düz mantıkla "silah zoruyla mı tutuyorlar" gibi bir 6 yaş yorumu yapan biri olur. Ve bu genelde kim olur biliyor musun? Biliyorsun, biliyorum, biliyoruz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?