sadece eşinle değil,ailesiyle de evleniyorsun,peki ailesinden boşanma olanağı yok mu?


amiiinnn :))
Allah herkesin evine, gönlüne huzur ve mutluluk versin inşallah...
 

belki sabredince düzelebilir ama gerçekten de geçip giden yıllar, yaşanan sinir harbi ne olacak.
zaman geçtikçe tahammül sınırı düşüyo.
küçücük bi olay bile içindeki birikmişilk ve çözümlenememişlikle birden bi kaosa dönüşebiliyo maalesef (
 

kesinlikle haklısınız.. herkese hakettiği gibi davranmak lazım.. işte bu da benim en büyük eksiğim.. ben yapamıyorum bunu ama öğrencem söz verdim kendime.. gerekirse haftanın 7 günü de psikologda olcam ama mutlaka öğrencem susmamayı.. normalde böyle biri asla değildim, eşim için sabrede ede bu hale geldim..


bi de ben öyle söyleyebilsem hiç fena olmayacak yaa :) kendilerine sorsan onlar da aynı şeyleri kayınvalideleri ile ilgili söylerler.. ama ozaman tabi gelin gözüyle baktıkları için yine kendileri haklı olurlar..

tamam o zaman ben de 2. sırayı reserve yaptım haberiniz olsun :)

hayal kurmak bedava :)
 

şuan kayınpederim nefes alsa bana batıyor.. bundan sonra ne düzelebilir ki sanki onlara karşı duygularımda.. sadece daha fazla tiksindirmemiş olacaklar kendilerinden ben 1-2 laf söyleyebilsem..
 
konu başlığında boşanma olanağı yok mu die yazdım ama ben eşimden deil sadece ailesinden boşanmak istiyorum :)
mümkün müdür??

olmadığını ben de biliyorum maalesef

Ailesinden anca nasıl boşanırız biliyomusun kardeş ya biz ölcez ya onlar bağ kopacak yada eşten boşanıp kurtulcaz :)))) Benim derdimde çok seninki gibi aslında bakma eş desen anlamaz bizi ailesi desen kafayı yedirtir her türlü ya bu dünyaya bu insanların kahrını çekmeyemi geldik kızlar KİMSENİN KAHRINI ÇEKMEZKEN BU EŞLERİMİZİN AİLELERİNE NEDEN KATLANMAK ZORUNDAYIZ BUNLARA Bİ DUR DEMEK LAZIM BUNLARA HADLERİNİ BİLDİRMEK GEREK AMA NASIL?
 
şuan kayınpederim nefes alsa bana batıyor.. bundan sonra ne düzelebilir ki sanki onlara karşı duygularımda.. sadece daha fazla tiksindirmemiş olacaklar kendilerinden ben 1-2 laf söyleyebilsem..

aynı durumdayım. ne yapsalar batıyo artık.
bende başta senin gibiydim. hiç ama hiç bişey söyleyemiyodum. tek kelime çıkmıyodu ağzımdan.
ama baktım. eşimden destek yok. aileme hiç bahsedemiyorum.
önceleri gece yatınca aynı olayları yaşayıp bu kez onlara cevaplar verirdim. pişman olurdum, keşke şunu deseydim, keşke böyle yapsaydım die. bu beni şizofreniye doğru sürüklemeye başladı.

baktım olacak gibi deil. bişeyler yapmam gerek. söylemem gerek.
kızdığım durumda sinirden hemen aklıma gelmeyen şeylere gece bulduğum cevapları aklıma yazdım. senaryoyla birlikte.
sonra uygun zamanlarda senaryoyu oynadım, lafımı nokta atışla gediğine yerleştirmeye başladım.
belki olay anında deil ama sonrasında hem yazdım hem oynadım.
sonra baktım ki gerçekten konuştuğum zamn o kadar sorun yaşamıyorum, kendimi yıpratmıyorum.
arada bir olay anında dilim tutulmadığı zamanlarda 1-2 cümle kurmayı becerebildim.

elbette hala yeterli deilim onlarla baş etmekte ama çaba gösteriyorum :))
 

en çok da zoruma giden o ya. ben evlenene kadar kendi aileme göstermediğim ilgiyi onlara göstermek zorunda kaldım zamn zaman. anneme çok kızınca yeter artık yaaa diye bağırabiliyoken onun annesini tahammül sınırımı zorlasa da dinlemek zorunda kalıyorum.

ewt bi dur demek lazım da... nasıl.
çözümü yok işte. anlasalar alır karşına konuşursun. ama o da yok
 
adyghe arkadaşım, evlenip yuva kurmayı çok isteyen biri olarak bu pişmanlıkları, huzursuzlukları, evlenip yuva kurduktan sonra hayal kırıklığı yaşayan kadınları gördükten sonra acaba bu aşırı isteğimle yanlış mı yapıyorum diyorum. gerçekten bu kadar zor ve tahammül edilemez derece de yıpratıcı mı bu kurum:26: :18::18::18:

sabır versin Rabbim size ne diyim bilemedim inan
 
Cengiz Aytmatov'un bir sözü var benim çok sevdiğim;
"Söz sıcak demir gibidir. Zamanında söylemedin mi, soğur taş gibi olur..."

eğer, "ben bu deveyi güdeceğim" diyorsanız kendinizi ve ailenizi savunmayla ilgili adım atmalısınız,
sınırlarınızı kesin şekilde belirleyin,
rahatsız olduğunuz durum olursa aradan zaman geçmeden hemen o an neden hoşlanmadığınızı açık ve sert bir dille belirtin,
evinizin mahremiyet bölgeniz olduğunu önce siz kabul edin ve ona göre davranın ki bir müddet sonra başkaları da buna saygı göstermek zorunda kalacaktır,
hep beraberken saygınızı mesafeninizi koruyun, eşinizin gözünde kötü olmamak için birazcık taktik uygulamak da gerekebilir
ve bence en önemlisi kimse kırılacak edecek diye içinize atmayın, uygun bir zamanı kollayıp taşı gediğine koyuverin
ne yazık ki bu dünyada sizi sizden başka düşünecek yok, herşeyi içine atmak ilerde büyük sağlık sorunlarına yol açıyor, Allah korusun siz dert edeceğinize bırakın karşıdaki dertlensin
ben de kimseyi kıramazdım cevap veremez ağlardım ama sonra öyle bir patlama oldu ki, şu an kimseye tahammülüm yok, böyle mesafeli olunca karışan eden de yok ohh valla dünya varmış diyorum, darısı başınıza
 

Çok doğru saptamalar yapmışsınız. Tebrikler!

Hiç bir şey değişmez arkadaşlar. Değişen siz olursunuz. Durumu kabullenerek ve o çarkın içine girerek.. Kişiliğinizi kaybederek.
Kendinizden vazgeçerek... Ömrünüzü başkaları mutlu olsun, onu da kırmayayım, üzmeyeyim diyerek...
Ve gün gelip de geriye baktığınızda sizi gülümsetecek tek bir anı bile bulamayarak...
Sadece buruk bir acı olur belleğinizde...
 
İnan ki bende bişi dedikleri zaman yaptıkları zaman bişi demiyorum onlara sus diyorum kendime dediğin gibi annem olsa off annae yeter diyebiliyoduk ama bunlara diyemiyoruz.Ben yüce rabbime havale ediyorum bunları şu var eşlerimizin ailelerinin yaptıklarını bizim ailelerimiz yapsa eşlerimiz nasıl bi tepki verir aceba!
 

arkadaşım ben eşimi çok çok seviyorum ki o da beni seviyo biliyorum. biz yıllarca bekledik birbirimizi.
konunun başında da söyledim. sadece eşinle deil, ailesiyle de evleniyosun. ben zamanında pek anlayamamışım ama gerçekten öyle.
eşinin tavrı çok önemli. herkes böyle şeyler yaşamıyo elbette. ya ailesi hiç karışmaz benimkiler gibi. yada aileler karışmaya kalksa bile eşin öyle net çizer ki sınırları. kimse farklı bi tavır sergileyemez.

dilerim sen bu tip sorunlar yaşamaz ve çok çok mutlu huzurlu olursun...
 

iyi dileklerinden ötürü çok teşekkür ederim canım.

umarım sizde bugünleri kısa sürede atlatırsınız. inş. eşinizin ve ailesinin kafasına dank eder ne kadar şuursuzca hareket ettikleri, ona göre hal ve hareketlerini düzeltirler.
 

teşekkür ederim canım. inşallah bu tip sorunlar yaşayan herkes en kısa sürede sorunlarını çözer ve çok mutlu olurlar..
 

ya gerçekten bu kadar mı olur..aynısının tıpkısı benim yaşadıklarımın...ilk geldiklerinde kvalidemin onun orda ne işi var,ay bunu niye buraya koydun demesi,aynı şehirde oturdğumuz ve yeni evliyken 3ten fazla daha sonra haftada 2 muhakkak görüştüğümüz halde!!!!!!!geldiler mi gitmek bilmemeleri esneye esneye uyuklaya uyuklaya inatla oturmaları(kalıverin diyelim diye bekliyorlar iyice yapış yapış olmamız lazım çünkü),biz gittğimizde aynı şekilde kalın kalın evde ne işiniz var,kalkarken bir ton açıklama yapmak zorunda kalmalarımız,bebek konusunda müthiş baskı,onların evlerinin temizliği konusunda daha ağır bir baskı(ben kendi evimin işini zor yapıyorum artı gündelikçilik için mi evlendim bir kez yapsam sonu yok kesinlikleee),kardeşleriyle geçinemez kvalidem kendi görüşmediği için bende görüşmemeliyim bana demişti fazla sık görüşme ona sorcaz aval aval bakıp kalmıştım ozaman da,matık şu eşimin sadece ailesiyle değil bütün sülalesiyle vıcık vıcık olmalıyım ama çok şükür ailesiyle bile olmadım,kenid kızıyla geçinemez benle anakız olmak ister nasıl mümkünse,ben de her fırsatta diyorum insan yeri geliyor anne babsıyla bileee anlaşamıyor diye....pamuk prenses görümceye kimse bir laf edemez ama bana patır patır her söz düşünmeden söylenir ben kül kedisi sankigörümce hoş geldin demez bana, kardeşçiğine der ama biz amaca uygun bir gelin olmadığımız için bize gerek yoktur kimse farketmez....insan hiç tanımadığı bir ortama bile girse selamünaleyküm der yada bir merhaba der ya çok mu zorrr bukadar öküzzzzz....hayatıma karıştırmadım ya kötü oldum...telefon edip benim nerde olduğumu sormalar (neyse bunu atlattık çok şükür bir iki zılgıtla),eşimi ararlar bulamayınca beni aramalar adam işte ya ben nerden bileyim sanki biz birlikte çalışyoruz da,hayr amaç başka ben nerdeyimm....benim aileme gittikmi arayıp kalmalar ama benim ailem daha bir kez aramamıştr biz oradayken,oraya gidiyorsunuz buraya gelmiyorsunuz,misafir gibi gelip gidiyorsunuz,bilmemkimin bebeği olacakmış bilmemkaç sene istemediler sonra zor olmuş,bilmemkimin gelini çok iyi çıktı!!!!sabah bi geliyor kvalidesine gece yatmaya gidiyor temziliyor siliyor süpürüyor gidiyor,,biz araba alırsak maaile arabamız olacak onu da şöyle açıkladı valide sultan;bir defa araba lazım oldu köye cenazeye gidilecek ne dese iyi''bi arabamızı alamadık ''ben şokkkkkeşime kızdım nerden onların arabası oluyor istemiyorum diye....ben onay vermeyince alamıyor....biliyor belkide başına geleceği durmadan bizi oraya götür ,gel bzi al olacak gördü çünkü daha evvel şirket arabasına yaptılar da..ben deyince eeee anam babam tabi götürcem oluyor...bir değil iki değil hep isteyecekler biliyorum....şimdiden bukadar beklenti varken gerçekten yaşlılıklarını düşünemiyorum hayatı çekilmez yapacaklar ya beni gönderirler öte tarafa yada ayırırlar ozamnda böyle yaparlarsa....daha elleriayakları tutarken temzlk beklıo yaaa eşime dedim sorması ayıp yaşlanınca nasıl yaptracaklar şimdiden haklarını kullanıpp da.....bide onlar laf sokuşturuken eşim hiç duymaz görmez deli olurum deliiiiiiii......gerçekten çok doluyummm
 
nasıl ki evlenince yalnızca eşinle değil, ailesi ile de evleniyorsun; benzer şekilde de boşanınca yalnızca eşinin ailesinden değil, eşinden de boşanmış oluyorsun..

bu ikisi birbirine bağımlı değişken..

öyle "eşime bayılıyorum, ama ailesini istemiyorum" olmuyor
gülü seven dikenine katlanacak
 
Son düzenleme:
her ailenin değerleri, bağlılığı, yaşayış biçimi farklı oluyor.
kimisi günde 5 kere konuşmak istiyor kimisine haftada bir naber demek yetiyor.
ben bunun eğitimle birebir ilgisi olduğunu düşünmüyorum doğrusu.
karşısındaki insanın sınırlarını ihlal etmeden yaşamayı bilmek okumakla olmuyor.
insanın fıtratında olacak..

gelinine karışan sırf memleketi farklı olduğu için gelinini sevmeyen bir teyzem, bizim borcumuz varken siz niye araba alıyorsunuz diye kızıyla (oğluyla bile değil kızıyla) tartışan, kızının evliliğinin bozulmasında 1 numaralı etken olan bir halam, ay bu kız çok bohem diye gelinine hiç ısınamayan arkasından konuşan kokoş bir yengem var mesela:)
hepsi üniversite mezunu..
bunun yanında harfleri katarak okumaya çalışan bir anneannem var hiç okul yüzü görmemiş..
ne kadar saygılı bir kayınvalide olduğunu sayfalarca anlatabilirim..
 
yorumların bi kısmını okudum ve söylenmenin değil açıkça söylemenin, hatta sarsacak şekilde açık söylemenin en doğrusu olduğunu bi kez daha anladım, evli değilim henüz, 5 ay sonra bu kafileye bende katılıcam Allah kısmet ederse, zaten hayatım boyu sivri dilli oldum aynen devam edicem, edindiğim tecrübe bu, şaka gibi bu yazdıklarınız, Allah sabır selamet versin karşı tarafıda ıslah etsin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…