sadece fikir istiyorum

kesinlikle, ben çok derin yaşıyorum acıyı belki o yüzden abartıyorumdur diye düşündüm.Eşim annemi bir yerlere götürelim dediğinde ben hani başka zaman olsaydı dedim fakat sonra nasıl olsa hediyesini vermeye gidicem anneyi alalım hemen bi yerlere gider döneriz diye düşündüm, yani arsa görmeler, ya da çoluk çocuk gitmek aklımın ucundan geçse yemin ediyorum ne araba görür gözüm ne bişey koşarak uzaklaşırım oradan.Eşimle konuşacağım fakat ailesi söz konusuysa o konuşmuyor, genelde bağrınıyor.Öyle sessiz pasif biri de değilim ama dün boynum bükük, çok ezik anımı yakaladılar kendileri.
Anlıyorum. Ne yazık ki bazı acıları insan yaşamadan bilemiyor. Ne hissettiğinizi, içinizdeki yangın yerini azıcık tahmin edebilse, korkardı sizi incitmeye. Bu işi ancak planınızı tüm ayrıntılarıyla önceden konuşarak, istemediğiniz şeyi de belirterek çözersiniz. Geçip gitmiş artık, üzmeyin kendinizi. Allah annenize, anneme, tüm annelere rahmet eylesin. Düşünün ki onların acılarına, özlemlerine rağmen buradayız, yaşıyoruz. Hangi sorunun altından kalkamayız ki?
 
Her erkekte olur mu bilmem, normalde aktif araç kullanan biriyim ama eşim yanımdaysa o direksiyonda mutlaka o oturacak, böyle bir takıntımız var.Kırmıyorum bu konuda.Ama evet hayır demem gerekirdi, gerçi hoş fikrim alınsaydı 3 çocukla arsa bakmaya gidilecek diye mutlaka hayır derdim.Eve bırakın beni ne haliniz varsa görün derdim.


allahim ya ne kadar basit ve zavalli erkek takintilari cidden turk erkeginde bir genetik sorunvar arkadas, adamlarda bir kimlik problemi var dogduklarindan beri hayatlarinin sonuna kadar bir turlu erkek olduklarini kendilerine kabullendiremiyorlarki en ufak ve sacma bir firsatti erkeklik gosterisi olarak zavallica kullaniyorlar. Kadina hesap odetmemek, karisina araba kullandirmamak, karisinin maasini elinden almak daha saymakla bitmez bunlar..
Bu tarz kucuk gibi gorunen seylere boyun egmeyeceksin, adam resmen senin uzuntunu acini ve hatta migren agrini 2. 3. plana atip seni onemsemeden anasini tahtina oturtup senin arabanla arsa bakmaya goturmus, maasallah kv deki gezme zevkide muntazam.
oglu:mSeni nereye goturelim anne
kv: ah oglum kac zamandir benim arsaya bakmaya goturmedi baban , bir gidip bakalim yerinde duruyormu, Allah muhafaza biri alir gotururde
gorumce: aaa anne cocuklarida goturun gezme olur hava almis olurlar

Hayir demesini ogren yoksa seni cok ezerler
 
1 yıllık evliyiz, iyi anlaşabildiğim bir eşim var. Tartışmalarımız sadece ailesiyle alakalı, malumunuz çoğumuzun derdi.Dün yaşananlar ile alakalı fikirlerinize ihtiyacım var, yanlış yorumlamak (hassas bir dönemdeyim) kendimi üzmek istemiyorum.Dün anneler günüydü ve benim çooook büyük bir anne acım var.Sabah kalktığımdan beri başımda bitmeyen migren ağrılarım, ağlamaktan yüzü gözü şişmiş bir haldeydim, zoruma gidiyor annemin olmayışı, özel günlerde daha da artıyor acı.Yine bu halde eşimin arkadaşı burda diye kahvaltıya gittik, ordan anacığımın kabrine.Kayınvalideme de aldım hediyesini, verip evime dönüp bağıra bağıra ağlamak istiyorum.Eşim annemi alıp bir yerlere götürelim dedi (bugün olmasaydı daha iyiydi, gözüm cidden götürmüyor) tabi ki dedim, hayattaysa ve hala yanındaysa annen yapabildiğini yap.Migrenden gözümü zor açıyorum bu arada yoğun ağrım var, ama hepi topu 1 saat deyip gittim.Sonuç: Arabaya binildi kayınvalide önde, ben görümcemin 3 küçük çocuğuyla arkada, kayınvalidemin bilmemkaç senesinden kalan arsası görülmeye gidildi 1,5 saatlik yol.Bu arada araba benim şahsımın, ortak alınmış bir şey değil.Kendimi çok kötü, değersiz hissettim o an.Çocuk bakıcısı gibi, kötü bir halde olduğumu bilen eşime kızdım ben aslında, sonra da çocukları başından atıp kendi inzivaya çekilen görümceme.Büyütülecek bir konu değildir belki ama taviz tavizi doğuracak.Kendi arabamda el gibi, çocuklar bağırışıyor arkada, ben kafamı camlara vurucam artık.Ses etmedim.Berbat bir anneler gününe bir yenisini daha ekledim sadece.Abartıyor olabilir miyim?
eşin cok kötü olduguınu anlamamıştır. yani cok kötü olan bir yere gidemez diye düşünmüştür.
burada sorun durumunu (ağrını sancını) idare etmeye çalışman. sen kendini doğru ifade etseydin, ben; eşinin o kadar yolu sana çektirmeyeceğini düşünüorum.
 
Eşim annemi alıp bir yerlere götürelim dedi (bugün olmasaydı daha iyiydi, gözüm cidden götürmüyor) tabi ki dedim

Öncelikle, başınız sağ olsun, Allah cennette kavuştursun...

Konunuza dönecek olursam, ilk hatayı sizde gördüm açıkçası.
Kendi rahatınızı hiçe saymış, gereksiz bir fedakarlıkta bulunmuşsunuz.
Sizin "Tabi ki" demeniz, zaten kendi ağrılarınızı ve moral bozukluğunuzu, karşınızdaki insanın hafife almasına sebep olur.
Nitekim eşiniz, nasıl zor bir halde olduğunuzu idrak edememiş bence.
Bazı erkekler görünen köye de kılavuz isterler, demek istediğimi anladınız sanırım.

Migrenden gözümü zor açıyorum bu arada yoğun ağrım var, ama hepi topu 1 saat deyip gittim.Sonuç: Arabaya binildi kayınvalide önde, ben görümcemin 3 küçük çocuğuyla arkada, kayınvalidemin bilmemkaç senesinden kalan arsası görülmeye gidildi 1,5 saatlik yol.

İkinci olarak eşinizde hata var, günü iyi yönetememiş.
Annesi ile vakit geçirmek istiyorsa ve plana siz de dahilseniz, git-gelde 3 saatinizi alacak bir yola çıkılmadan önce,
kv de dahil olmak üzere "Bir mahsuru yok değil mi" diyerek fikrinizi alacak.
Şu hayatta en hazzetmediğim şeylerdendir vaktimin emrivakilerle gasp edilmesi...
Para olsa ödenir de, giden vakit geri getirilemiyor işte.
Sonuç itibariyle, eşiniz, sizin keyfinizi de düşünerek bir gezme planı yapabilirdi.

Son olarak;
Ben bir kızma payı da görümceye biçiyorum. Eşiniz uğraşmayacak sonuçta 3 küçük çocukla değil mi? Kv de kaç yaşında, aynı anda 3 küçük çocuğa nasıl mukayyet olacak? Sizi arayıp nezaketen de olsa sorması gerekirdi: Yengeciğim, çocukları da yollayayım dedim annemle günleri geçsin diye, bi mahsuru olmaz değil mi?

Bu tip nüanslar insan ilişkilerini kurtarır...
Görümcenizin yaptığı hoş değil.

Ancak hepsini toparladığımızda, yaşanmış bitmiş... Dünü geri getiremezsiniz, öfkeniz ancak kendinize zarar verir şu halde, başınız ağrırken. Çok umursamamaya çalışın, ancak bu da size bir tecrübe olsun, siz kendinizi hafife almayın ki başkaları da alamasın. Başınız ağrıyorsa 1 saat bile olsa "Tabi ki" demeyin. "Başım ağrıyor, 1 saat katlanabilir miyim onun hesabını yapıyorum, ama zor!" vs deyin, düşüncede kalan planlarınızı açın...

Ben böyle yapıyorum ve sorun yaşamıyoruz.
Tavsiye ederim.
 
Annenizi kaybetmiş olabilirsiniz, anlıyorum ama bu ömrünüz boyunca her anneler gününde hayatı kendinize zehir edeceğiniz anlamına gelmemeli.

Ön koltuk sevdasını ömrüm boyunca anlamayacağım. Bu kadar ufak şeyleri sorun ederseniz daha çok başınız ağrır. Arabanın sizin olduğunu belirtmeniz ayrı tuhaf geldi. Evlilikte senin benim olmamalı.

Görümcenin çocukları bırakması ve sizin rahatsız olmanıza rağmen sürüklenmeniz bence asıl mesele. Bunların da kayınvalidenizle pek alakası yok, sıkıntı eşinizde. Hasta olduğunuzu bile bile götürmemeliydi sizi.
Aneni kaybedeli çooook uzun yıllar olmadı, daha yeni, evlenmeden hemen öncesi bir durum.Her ölüm zordur ama ani,gencecik bir ölüm oldu, şokunu atamadım ki ben daha.
Ön koltuk sevdalısı değilim, hiç bir zaman olmadım ama ne bileyim zoruma gitti işte yaşadığım durum. Özellikle belirttim arabayı, çünkü ben eşimin değil kendi arabamda kaldım o durumda.Aramızda hiç bir zaman benima rabam senin araban olmadı, eşim her yere gider arabayla bu sorun değil benim için.Hatta ben otobüsle gidip eşimin işi varsa arabayla gittiği bile olur.Görümcemin çocukları savıvermesi başından fln hepsi anlık gelişti, birden oldu.
 
1 yıllık evliyiz, iyi anlaşabildiğim bir eşim var. Tartışmalarımız sadece ailesiyle alakalı, malumunuz çoğumuzun derdi.Dün yaşananlar ile alakalı fikirlerinize ihtiyacım var, yanlış yorumlamak (hassas bir dönemdeyim) kendimi üzmek istemiyorum.Dün anneler günüydü ve benim çooook büyük bir anne acım var.Sabah kalktığımdan beri başımda bitmeyen migren ağrılarım, ağlamaktan yüzü gözü şişmiş bir haldeydim, zoruma gidiyor annemin olmayışı, özel günlerde daha da artıyor acı.Yine bu halde eşimin arkadaşı burda diye kahvaltıya gittik, ordan anacığımın kabrine.Kayınvalideme de aldım hediyesini, verip evime dönüp bağıra bağıra ağlamak istiyorum.Eşim annemi alıp bir yerlere götürelim dedi (bugün olmasaydı daha iyiydi, gözüm cidden götürmüyor) tabi ki dedim, hayattaysa ve hala yanındaysa annen yapabildiğini yap.Migrenden gözümü zor açıyorum bu arada yoğun ağrım var, ama hepi topu 1 saat deyip gittim.Sonuç: Arabaya binildi kayınvalide önde, ben görümcemin 3 küçük çocuğuyla arkada, kayınvalidemin bilmemkaç senesinden kalan arsası görülmeye gidildi 1,5 saatlik yol.Bu arada araba benim şahsımın, ortak alınmış bir şey değil.Kendimi çok kötü, değersiz hissettim o an.Çocuk bakıcısı gibi, kötü bir halde olduğumu bilen eşime kızdım ben aslında, sonra da çocukları başından atıp kendi inzivaya çekilen görümceme.Büyütülecek bir konu değildir belki ama taviz tavizi doğuracak.Kendi arabamda el gibi, çocuklar bağırışıyor arkada, ben kafamı camlara vurucam artık.Ses etmedim.Berbat bir anneler gününe bir yenisini daha ekledim sadece.Abartıyor olabilir miyim?
eşimin yanına öne otururum izin versem kv oturur tabiki ama benim yanım eşimin yanı olmalı kğ kullanıyorsa o Zaman kv otursun siz neden arkaya geçtiniz ki zaten genelde arabayı ben kullanırım madem araba sana ait kullanmayı biliyorsun demekki sen kullansaydın eşinde yanına kv arkaya otursaydı
 
eşin cok kötü olduguınu anlamamıştır. yani cok kötü olan bir yere gidemez diye düşünmüştür.
burada sorun durumunu (ağrını sancını) idare etmeye çalışman. sen kendini doğru ifade etseydin, ben; eşinin o kadar yolu sana çektirmeyeceğini düşünüorum.
Birebir yanında çektim o ağrıyı, o annemin yanında ağlayışlarıma şahitti. Ve hadi hemen anneni görelim bir an önce benim başım çok fena tuttu demiştim en başında.
 
senin yerinde kim olsa sinirlenir...ben eşimin annesiyle birlikte annler günü kutlamamıza kızmazdım..görümcenin çocuklarının ne işi var onu anlamadım..eşin sen kayınvaliden olsanız neyse..
 
Öncelikle, başınız sağ olsun, Allah cennette kavuştursun...

Konunuza dönecek olursam, ilk hatayı sizde gördüm açıkçası.
Kendi rahatınızı hiçe saymış, gereksiz bir fedakarlıkta bulunmuşsunuz.
Sizin "Tabi ki" demeniz, zaten kendi ağrılarınızı ve moral bozukluğunuzu, karşınızdaki insanın hafife almasına sebep olur.
Nitekim eşiniz, nasıl zor bir halde olduğunuzu idrak edememiş bence.
Bazı erkekler görünen köye de kılavuz isterler, demek istediğimi anladınız sanırım.



İkinci olarak eşinizde hata var, günü iyi yönetememiş.
Annesi ile vakit geçirmek istiyorsa ve plana siz de dahilseniz, git-gelde 3 saatinizi alacak bir yola çıkılmadan önce,
kv de dahil olmak üzere "Bir mahsuru yok değil mi" diyerek fikrinizi alacak.
Şu hayatta en hazzetmediğim şeylerdendir vaktimin emrivakilerle gasp edilmesi...
Para olsa ödenir de, giden vakit geri getirilemiyor işte.
Sonuç itibariyle, eşiniz, sizin keyfinizi de düşünerek bir gezme planı yapabilirdi.

Son olarak;
Ben bir kızma payı da görümceye biçiyorum. Eşiniz uğraşmayacak sonuçta 3 küçük çocukla değil mi? Kv de kaç yaşında, aynı anda 3 küçük çocuğa nasıl mukayyet olacak? Sizi arayıp nezaketen de olsa sorması gerekirdi: Yengeciğim, çocukları da yollayayım dedim annemle günleri geçsin diye, bi mahsuru olmaz değil mi?
Bu tip nüanslar insan ilişkilerini kurtarır...
Görümcenizin yaptığı hoş değil.

Ancak hepsini toparladığımızda, yaşanmış bitmiş... Dünü geri getiremezsiniz, öfkeniz ancak kendinize zarar verir şu halde, başınız ağrırken. Çok umursamamaya çalışın, ancak bu da size bir tecrübe olsun, siz kendinizi hafife almayın ki başkaları da alamasın. Başınız ağrıyorsa 1 saat bile olsa "Tabi ki" demeyin. "Başım ağrıyor, 1 saat katlanabilir miyim onun hesabını yapıyorum, ama zor!" vs deyin, düşüncede kalan planlarınızı açın...

Ben böyle yapıyorum ve sorun yaşamıyoruz.
Tavsiye ederim.
Çok güzel betimlemişsiniz teşekkür ediyorum.Kesinlikle burdan okuduklarımla anladım, ilk baş ben kendimi hafife aldım, sonra hatalar silsilesi geldi. tecrübe oldu bana, güzel bir tecrübe.bütün tavsiyeleri, görüşleri tek tek değerlendiriyor, herkese ayrıca teşekkür ediyorum.
 
senin yerinde kim olsa sinirlenir...ben eşimin annesiyle birlikte annler günü kutlamamıza kızmazdım..görümcenin çocuklarının ne işi var onu anlamadım..eşin sen kayınvaliden olsanız neyse..
Benim düşüncem yani bana yansıtılan, muhtemelen eşiminde düşündüğü buydu ama evdeki hesap çarşıya uymadı.
 
Anlıyorum. Ne yazık ki bazı acıları insan yaşamadan bilemiyor. Ne hissettiğinizi, içinizdeki yangın yerini azıcık tahmin edebilse, korkardı sizi incitmeye. Bu işi ancak planınızı tüm ayrıntılarıyla önceden konuşarak, istemediğiniz şeyi de belirterek çözersiniz. Geçip gitmiş artık, üzmeyin kendinizi. Allah annenize, anneme, tüm annelere rahmet eylesin. Düşünün ki onların acılarına, özlemlerine rağmen buradayız, yaşıyoruz. Hangi sorunun altından kalkamayız ki?
Doğru, ilk öğrendiğim andaki acı devam etse, nefes almam bile mümkün değil.alışıyor insan bir şekilde ama içteki o yara durup durup kanıyor.Dünkü olay geçip gitti, tecrübe oldu bana.Bir daha gardımı alırım sanırım.
 
Birebir yanında çektim o ağrıyı, o annemin yanında ağlayışlarıma şahitti. Ve hadi hemen anneni görelim bir an önce benim başım çok fena tuttu demiştim en başında.
valla kusura bakma.. cok kötü olan evde kalmak ister.
adamlar ile kadınlar arasında ki fark. kötüysen ya ilaç alırsın yada evde kalırsın.onları kafa böyle. benimde kafa aynı.
 
eşimin yanına öne otururum izin versem kv oturur tabiki ama benim yanım eşimin yanı olmalı kğ kullanıyorsa o Zaman kv otursun siz neden arkaya geçtiniz ki zaten genelde arabayı ben kullanırım madem araba sana ait kullanmayı biliyorsun demekki sen kullansaydın eşinde yanına kv arkaya otursaydı
Eşim varsa mutlaka o kullanıyor, konuşulan bir şey değil ama ritüel gibi oldu bu nedense. Fikrim alınmadı açıkçası, başımında çok şiddetli ağrımasıyla ben birden hooopp 3 çocukla arkada buldum kendimi.
 
Eee arsa nasılmış iyimiymiş, arsayı neden görmeye gittiniz meyve ağaçları falan mı var ben en çok bunu merak ettim arsa niçin ziyaret edilir...
 
valla kusura bakma.. cok kötü olan evde kalmak ister.
adamlar ile kadınlar arasında ki fark. kötüysen ya ilaç alırsın yada evde kalırsın.onları kafa böyle. benimde kafa aynı.
Yok cidden kötüydüm, kendimi biliyorum ama burda da dendiği gibi kendimi önemsemeyip hafife almaya, aklım sıra 1 saatçik idare etmeye çalıştım, sorun benimle başladı, şimdi daha iyi anlıyorum
 
keşke beni eve bırakın iyi değilim deseydiniz, onlar da takılsaydı. görümceniz de anneler gününü neden evlatlarıyla geçirmek varken sizin başınıza atmış...eşiniz anlamaz, çekmeyen bilmez kimsenin derdini. allah sabır versin mekanı cennet olsun anneciğinizin...
 
Eee arsa nasılmış iyimiymiş, arsayı neden görmeye gittiniz meyve ağaçları falan mı var ben en çok bunu merak ettim arsa niçin ziyaret edilir...
Vallahi ben bir şey göremedim, çok uzun yıllar önce kendisine de annesinden kalmış, yerini de tam bilmiyor zaten.dolaştık durduk oralarda.Normal sağlığım yerinde de olsa arsa görmek tercih edeceğim bir durum değil.Ara ara gidiyormuş oralara sonradan öğrendim, bakıp geri dönüyor başka bir şey yaptığı yok.
 
keşke beni eve bırakın iyi değilim deseydiniz, onlar da takılsaydı. görümceniz de anneler gününü neden evlatlarıyla geçirmek varken sizin başınıza atmış...eşiniz anlamaz, çekmeyen bilmez kimsenin derdini. allah sabır versin mekanı cennet olsun anneciğinizin...
Orada hata bende, ama yolu yarılamışken noluyor neden daha gelemedik (trafik sıkışıktı ondan geç kalabileceğimizi düşündüm) diye başımı kaldırdığımda öğrendim ben arsa peşinde dolandığımızı, inanın bilmiyorum fikrim alınmadı.Yerini falanda bilmediğimden, üstün körü şu arsaya bi bakıcaz dendi.
 
Back
X