Sanki böyle yaptığın kavgayı böbürkenerek anlatıyorsun, hoşuna gidiyormuş gibi hissettiyorsun. Yarın öbürgün üniversiteyi kazanırsan (bu arada kykda kalırsın ailen yurda giremez) arkadaş edinemezsin.
Herkes senden uzaklaşır. Yalnız kalırsın.
Bu davranışlarından vazgeçsen, en azından kendini düzeltmeye çalışsan ilerde okul hayatında da iş hayatında güzel arkadaşlıklar edinebilirsin.
Bu şekilde üniversiteye gidersen yalnız ve saldırgan kalmaya devam edersin.
Bu arada üniversiteyi kazanıp aile evinden kurtulmaya bak. Kykda kalırsın, olmadı işe girip arkadaşlarınla eve çıkarsın kiranı o şekilde çıkarırsın.
Ailen seninle gelse bile aynı şehirde olsan bile yüzlerini görmek zorunda olmazsın. Reşitsin zaten, kendin sana zarar veren insanları uzaklaştıracaksın. İçlerine çekilip onlardan biri olmayacaksın. Ben onlardan kurtulamam peşimden gelirler demeyeceksin.
Ne kötü koşullarda üniversiteye gelip ailesinden "kurtulan" insanlar var.
Çevreni de ona göre sececeksin.
Karşına temelde 2 tip insan çıkar, ya böyle hovarda, kavgaya gireyim diyen, belinde silah taşıyan, orta çağdan çıkmış gibi böbürlenen godamanlar ya da iyi, kendi hallerinde takılan derdi okumak, çalışmak, hayatı yaşamak olan insanlar. İkincisine meyletmeye çalışmalısın.