Böyle olduğunuz için yok belki de..
Ben de çok özen gösteririm, beklerim de tabi. Ama genelde kırıldım, bunaldım. Vericiliğim de var, çok yakınımsa fazla şans verip es geçiyorum sanırım bir şeyleri, gereksiz derecede fazla değer vermişliğim var(yada çevreme göre), sinirli de olsam yumuşak başlı hatta belki saf denebilecek biriyim(ki artık eskisi gibi sayılmam ama daha dersler almam gerekecek belki de). Ama artık ben kaçtım dayanamadım bir olaydan sonra yeter dedim, bana göre bir çevreye sahip değilim, yaşadıklarım güvensizliğim iyice uzaklaşmaya yöneltti beni. Facei kapattım ne olursa olsun artık kendimi düşünmem gerek yapmam gerekenler var kendimi sıkmamam gerek dedim kendime yöneldim, olumsuzluklardan kolay etkileniyorum. Derin bir oh çektim 'gerçekten' yalnız kalınca, yük olmuşlar bana resmen sıkıntılardan bunu anladım. Şimdi işimi Allah'a bıraktım ben varsam bir yerlerde o da vardır karşılaştırsın bizi inşallah, ben de kolay anlaşamıyorum insanlarla zaten kafa dengim olmalı bir iki insan yeter bana, biraz kırılgan da biriyim. Bazı anlarda ben de çok aradım, arıyorum gerçek bir dost olsa diye ama, bekliyorum artık. Sahte olup kalabalıkta yalnız kalmak daha beter yük, yorgunluk gibi..
Yok gerçeklik yok, özen yok, hele samimiyet.. Çıkarcılık çok, sahtelik çok, kırıcılık çok, kullanmak çok. Yoruldum.
Dilerim hayırlı ve gerçek bir dost sahibi olursunuz, oluruz, bir ömür beraber olacağımız : )
o yalnizlik sever
