Sanırım aşırı anormalim

Iyi geceler hanımlar,

ben 27 yaşındayım. Şu sıralar pek sağlıklı düşünemiyorum. Bazı şeyler üst üste geldi hayatımda, ve bu düşüncelere sürüklendim.

Aşk ve sevgi nedir diye soruguluyorum uzun zamandan beri. Sevgililer olan, evli olan arkadaşlarım var. Onlardaki o heyecan o yürek çarpıntısı bende hiç olmadı. Daha doğrusu uzun ömürlü olmadı...

Anormal ve problemli bir insan olduğumu düşünmeye başladım.
Kafam allak bullak, hiç iyi değilim.

Belki aranızda benim gibi hissedenler yahut zamanında hissetmiş olanlar vardır.

Yorumlarınızı merakla bekliyorum...

bu hayatta en mantıklı karar kendini sevmektir.

haketmeyen birini sevip kendine hayatı zindan etmekten başka bi işe yaramaz.

Aşk diye tanimalan bir duygu var ama uzun süreli değil malesef . O yüzden çok da şey yapmana gerek yok. Sonsuz aşkı oynamak biraz da rol icabı gibi .

bazen bu şekilde bir boşluk oluşuyor insanda, her sey boş ve anlamsız gelıyor.
beynınde hep neden? niçin? amaç ne? tarzı sorular oluyor.
bu bir süreç, ruh haline baglı bir süreç..
karsına istediğin şekilde biri çıkınca anlayacaksın zaten neyın ne oldugunu
kafanı bu sorularla meşgul etmek yerıne gez toz, bişilerle ilgilen...
böyle şeyler başa gelmeden anlaşılacak, anlam verılecek şeyler değil

aşkın ömrü kısadır doğru insanla başka bi boyuta döner
daha doğru insan çıkmamış karşınıza çıkınca anlarsınız
şimdi bunlarla boş yere yormayın güzel kafanızı