Sanırım bana benziyorlar ama üzülüyorum :(

Merhaba herkese tekrar bi dertle karşınızdayım
En son konu açmıştım,çekingen bir yapım vardır benim,aman olay çıkmasında susayım derim içten içe..
Ama çocuklarım oldu olalı daha ses çıkaran biri oldum,eskiye göre..
Derdim şu ki ikiz kızlarım da sanırım benim gibi..
Hadi ben diyorum kötü bir ortamda yetiştim asla söz hakkımız yoktu evde,annemiz babamız hep kavga ederdi,babam annemi döverken yatağımda kulaklarım patlayacak gibi de olsa kulaklarımı açmaz parmaklarımla basardım..Altıma hemen her defasında işerdim,korkudan..
Yani inanılmaz kötü günler geceler geçirdim babaevinde.

Biz eşimle aksine çocuklarımızı dinleyen konuşturan fikirlerini önemseyen bir aileyiz,tartışırız ama şükür kavga dövüş değil…
Yani öyle benim gibi olmalarına sebep olacak bişey yok..

Bi parka gideriz kaydırakta biri kayıyorsa çekine çekine giderler ya bize kızarsa diyorlar,rica et diyorum çekilir,çekilmez kızarsa sen de kızarsın diyorum,yok,ikisi de öyle..
Genel olarak korkup çekiniyorlar herkesten,bebeklerden bile..
Eltimin kızı etrafı keşfediyor daha 18 aylık,bize geldiğinde onlara dokunmak istiyor oynamak istiyor bizimkiler dibimizden ayrılmıyor..
Bi arkadaşımın bebeği saç çekmeyi öğrenmiş benim kızın saçını çekti önünden kalkıp gitmeyi ya da saçını kurtarmayı bile akıl etmedi..Bunun gibi bir sürü örnek var..

Kavga da strateji geliştirmedir o da gereklidir derdi bi hocamız,acaba kavga etmelerine karışmamalı mıyız ? (İkiziyle)


Bu yıl anasınıfına gidecekler geçen yıl da gittiler aslında ama benim okulumdaydılar bazı sebeplerden dolayı farklı sınıfa da veremedim..Siteli evde oturuyoruz hergün parka da çıkıyorlar ama yine de aşırı çekingen ve cesaretsizler bunun için ne yapmalıyım ?

Konuşuyorum bazen kızıyorum da tepkisiz kalmayın diye ama asla değişim yok.
Evde birbirlerine karşı da kötü değiller yani öyle kavga dövüşleri yok arada birbirlerine cırlıyorlar onda da konuşuyoruz duruyorlar hemen :)

Düzelirler mi dersiniz yoksa böyle kalır mı

Aklım onlarda kalsın istemiyorum en azından biri kendini kardeşini savunmayı bilsin
En kötü bağırsın tepinsin haksızlığa uğradığında.

Kontrolcüsünüz biraz sanırım.
Aralarındaki çekişmeye biri ciddi zorbalığa uğramadıkça karışmamalısınız bence.
Benimkileri biri 6, biri 2 yaşında, fark var yani.
Küçüğün baş edemeyeceği fiziksel müdahaleye kadar girmiyorum kavgalarına.
Hakkını aramak evde öğrenilir.

kahvetelvesi .!.:

Kontrolcüsünüz biraz sanırım.
Aralarındaki çekişmeye biri ciddi zorbalığa uğramadıkça karışmamalısınız bence.
Benimkileri biri 6, biri 2 yaşında, fark var yani.
Küçüğün baş edemeyeceği fiziksel müdahaleye kadar girmiyorum kavgalarına.
Hakkını aramak evde öğrenilir.

Genişletmek için tıkla...

Fiziksel şiddete doğru gideceğini anladığımda evet araya giriyorum,yanlış mı yapıyorum bilmiyorum ama artık dövmeyi en azından kendini savunacak kadar dövebilmeyi öğrenmeliler sanırım

Aikidoya falan gönderin bence.

Zor bir çocukluk geçirmiş siniz ama ben bu durumun sadece sizinle ilgili olduğunu sanmıyorum. Arkadaşımın kızı annenesi, anne babası, abisi ve teyzesi hariç kimse ile konuşmaz. Bir yere gidince asla annesinin dizinden ayrılmaz. Arkadaşım müthiş sosyal insan. Bu kız kime çekti bilmiyoruz.

Bazen çocuklar yapı olarak içe kapanık olabiliyor, bazen de biz dünyanın güvensiz bir yer olduğunu fark ettirmeden hissediyoruz.o zaman korkup içine kapanabilirler. Ama okulla birlikte düzelecektir inşallah.

endoplazmikretikulumcu .!.:

Fiziksel şiddete doğru gideceğini anladığımda evet araya giriyorum,yanlış mı yapıyorum bilmiyorum ama artık dövmeyi en azından kendini savunacak kadar dövebilmeyi öğrenmeliler sanırım

Genişletmek için tıkla...

Birbirlerini dövmeyi öğrenmeleri doğru olmaz bence . Siz öğretmensiniz sanırım bir yerde hata oldufunu düşünüyorsaniz bir pedegog ile görüşseniz. Kavga ile hak korumayı öğrenemezler. Birde tek çocuk olsa karakteri böyledir deriz ama ikizlerin bile karakteri ayrıdır biri çekingen diğeri atılgan olabilirdi nirmalde . Acaba evham yapan her şeye müdahil olan ebeveynler misiniz? Uzman birinin eminim faydası olacaktır size

Çocuklarınızı savunma sporlarına yazdırabilirsiniz

Takım sporlarına yazdırmak iyi gelebilir . Sosyallesip , daha fazla insan tanırlar ve sözlü olarak haklarını daha iyi savunabilirler diye düşünüyorum .

Çok kontrolcü müsünüz ? Yani benim annem öyleydi asla dövmez bağırmaz ama beş dakika bizi yanlız bırakmazdı her an aman bişey olur vs diye akranlarımızla bile başımızda dururdu ben ondan böyle oldum. Böyle pinpirikli bir yapınız varsa çocuklara biraz özgüven kazanmaları için üzerlerine düşmeyin bi kursa yollayın ve başlarında durmayın

Aşırı müdahale ediyor olabilirsiniz yada her durumda çok konuşup yani öğüt verir gibi çocuklarda yüksek farkındalık oluşturuyor olabilirsiniz..

Bazen de akışına bırakmak gerekir. Özellikle anne olarak durumlara karşı tepkinizi de örnek alıyor olabilirler. Bu gibi durumlar çocuklarda çekingenlik yada kurallara aşırı uyma gibi davranışlar oluşturabilir.

Sizin durumunuz farklı onların ki ise yapı. Bu kadar dert etmeyin daha küçükler ne güzel işte uysal sakin çocuklarınız var daha ne. İlerde kişilikleri oluşur o zaman anlarsınız şimdi çok erken bunları düşünmek için. Diğer insanlarda sizin çocuklarınız için ne güzel çocuklar diyorlardır mesela.

Demekki çocuklara yok o kızar yok bu kızar diye korkuttunuz... Aşırı kontrolcüsün demekki birde kelimelerinle çocukları aşırı etkiliyor sun demekki....

Yaslari spora uygunsa kendini savunma sanati olabilir aikido judo

Merhaba çocuğum falan yok ama kendimden örnek vereyim, ben de çok çekingen bir çocuktum. İnsanlarla göz teması dahi kuramıyordum. Sonra aile apartmanına yerleştik benimle yaşıt ve benden iki yaş büyük kuzenlerim sayesinde toparladım. Özellikle büyük olan yaşına göre çok aktifti ve dışarda bize kendimizi nasıl savunacağımıza kadar öğretti. Kontrolcü olmayın bırakın kavga da etsinler böyle böyle öğrenecekler.

Benim kızımda aynı ikizleriniz gibi . Biz oyun terapisine gittik. Bize drama önerdi. Kendini en iyi ifade edeceği yermiş.

oğlum da aynı, hatta daha yeni bununla alakalı konu açtım. 3.5 yaşında, bir senedir kreşe gidiyor ama kendinden küçük çocuklar onu itip kakıyor. geçenlerde okul bahçesinde trambolinden düşmüş trambolin demiri kolunu iki yerden derin çizmiş gıkı çıkmamış ağlamamış, kimseye de söylememiş. eve gelince ben gördüm öğretmeninin haberi yok, hiç ağlamadı görmedim diyor. ben çok sessiz bir çocuktum, eşim de öyleymiş. her ne kadar oğlumu huzurlu bir ortamda büyütmeye çalışsak, sürekli onunla konuşup fikirlerine değer verildiğini hissettirmeye çalışsak da ya bir yerlerde farkında olmadan bir şeyleri yanlış yapıyoruz ya da genetik denen şey burda çok devreye giriyor. ben evde canlandırma yaparak bu durumu çözmeye, oğlumu daha girişken ve kendini savunan b,ri haline getirmeye çalışıyorum. mesela çok yaramaz, herkese vuran, iten bir peluş oyuncağımız oluyor, biz de böyle birine karşı nasıl davranmamız gerektiğini canlandırıyoruz filan....oğlum bunları oynamayı seviyor ama henüz gerçek hayatta uygulayabilmiş değil, gene de sabırla bekliyorum....

Bazı insanların yapısı böyle, bazıları sinik ve pasif olmayı aileden öğreniyor.

Özgüven de gayet öğrenilebilir be geliştirilebilir bir yetenek bence, tavsiyem çocukları kişisel ve rekabetçi bir spora yazdırın, takım olmasın. Savunma sporları demişler, o olur mesela. Eskrim olabilir, kışları kayak olabilir, tenis olabilir. Rekabetçi sporlar insnaı geliştiriyor, kazanmak için çalışıyorsun, kendine güveniyorsun, kazanınca tatmin hissediyorsun...

KIR PAPATYASII .!.:

Birbirlerini dövmeyi öğrenmeleri doğru olmaz bence . Siz öğretmensiniz sanırım bir yerde hata oldufunu düşünüyorsaniz bir pedegog ile görüşseniz. Kavga ile hak korumayı öğrenemezler. Birde tek çocuk olsa karakteri böyledir deriz ama ikizlerin bile karakteri ayrıdır biri çekingen diğeri atılgan olabilirdi nirmalde . Acaba evham yapan her şeye müdahil olan ebeveynler misiniz? Uzman birinin eminim faydası olacaktır size

Genişletmek için tıkla...

Evet kötü insanları geçen yıldan beri anlatıyorum ve bazen çok anlattığımı ben de düşünüyorum ama işe gidiyoruz ve onlar bu yıl okula gidecek artık farkında olmaları gerekiyor herkes iyi değil bilsinler istiyorum ama çok anlatmış olabilirim

TheQueeninthenorth .!.:

oğlum da aynı, hatta daha yeni bununla alakalı konu açtım. 3.5 yaşında, bir senedir kreşe gidiyor ama kendinden küçük çocuklar onu itip kakıyor. geçenlerde okul bahçesinde trambolinden düşmüş trambolin demiri kolunu iki yerden derin çizmiş gıkı çıkmamış ağlamamış, kimseye de söylememiş. eve gelince ben gördüm öğretmeninin haberi yok, hiç ağlamadı görmedim diyor. ben çok sessiz bir çocuktum, eşim de öyleymiş. her ne kadar oğlumu huzurlu bir ortamda büyütmeye çalışsak, sürekli onunla konuşup fikirlerine değer verildiğini hissettirmeye çalışsak da ya bir yerlerde farkında olmadan bir şeyleri yanlış yapıyoruz ya da genetik denen şey burda çok devreye giriyor. ben evde canlandırma yaparak bu durumu çözmeye, oğlumu daha girişken ve kendini savunan b,ri haline getirmeye çalışıyorum. mesela çok yaramaz, herkese vuran, iten bir peluş oyuncağımız oluyor, biz de böyle birine karşı nasıl davranmamız gerektiğini canlandırıyoruz filan....oğlum bunları oynamayı seviyor ama henüz gerçek hayatta uygulayabilmiş değil, gene de sabırla bekliyorum....

Genişletmek için tıkla...

Bu uygulama olayını biz de yapıyoruz o anda çok iyi gösteriyor ama dediğiniz gibi daha dışarda göremedik :) benim kızlar da “hayır” deme olayı da yok bunların hepsi birleşince çok korkuyorum hem korkuyorlar hem hayır diyemiyorlar,tehlikeye çok açıklar

ulasimiz .!.:

Aşırı müdahale ediyor olabilirsiniz yada her durumda çok konuşup yani öğüt verir gibi çocuklarda yüksek farkındalık oluşturuyor olabilirsiniz..

Bazen de akışına bırakmak gerekir. Özellikle anne olarak durumlara karşı tepkinizi de örnek alıyor olabilirler. Bu gibi durumlar çocuklarda çekingenlik yada kurallara aşırı uyma gibi davranışlar oluşturabilir.

Genişletmek için tıkla...

Bunu kesinlikle yapıyorum yani haklara saygı olayı evimizde ince çizgidir bi de bahçeye indiğimizde gözden kaybolmayacaklar
Diğer çocuklara bakıyorum anne orda değil ama çocuklar gayet oynayıp eve gidip geliyorlar benimkiler iki dk gözden kaybolsa panik oluyorum elimde değil korkuyorum ve çok değil geçen yıl site içinde yangın merdiveninde bir çocuğa tacizde bulunulduğunu duydum bu olay da beni çok etkiledi (başka bir site ama aynı şehirde)
Olayların etkisinde çok kalıyorum ve kızlarımı koruyayım derken sanırım sıkıyorum