Sanırım ben anne olamıyorum 🥺

sipsip52

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
23 Ağustos 2008
876
631
628
İstanbul
10 aylık bir bebeğim var , ağlıyor huysuzlanıyor, ama Okadar öfke dolu bir insanım ki ufacık şeylerde bile tahammül gösteremiyorum sabah çok ağladı sadece lavoboya gitmiştim, eşim gece çalışıyor ağlamasına uyandı tabi ben ağlama niye ağlıyosun canın mı yandı sanki ne var bukadar ağlıcak diye bağırken sanırım kucağıma alırken sarsıyormuşum çocuğu . Kalktı ve ben onun ağlamasına değil sarsaklanmasına kalktım dedi ben salak bi insan değilim onun ağlamasından anlıyorumvdedi . Belki bi ağrısı var belki parmağını biyere sıkıştırdı dedi güzel güzel sakinleştirmek varken bu ne diye iyice gerildik. Öfkemi sinirimi asla kontrol edemiyorum ama o daha bunları anlayamıyacak kadar ufak babası aldı ben uyuturum diye ona gidince susuyo bende ağlıyo (hakli olarak tabi) . Isteyen linçleybilir zaten bile bile açıyorum konuyu . Sadece istediğim nasıl daha sakin olup yavrumu anlayabilirim. Sonuç itibariyle hiç bişey anlık olmuyor geçmişte yaşadıklarm beni bu hale getirdi aile kayıpları .. çeşitli tramvalar.)
 
Hazır olmadan yapmamaliydiniz..
Ofkeniz blr süre sonra çocuğa sirayet edecek bu şekilde devam ederseniz.
Hatta esiniz bile rahatsız bu durumdan size söylemek istemese bile.
Yerinizde olsam yardım alırım.
İleride yuvanız dağılır.
Çocuğa verebileceğiniz duygusal hasarı zaten söylememe gerek yok..
 
Bebekler stresi kesinlikle hissediyor. Sizin stresiniz ona yansıyor o yüzden sizde değil babasinda susuyor olabilir. Sakin olmaya çalışın gerekirse dicem ama bence gerekiyor yardım alma şansınız varsa yardım alın. Klasik olacak ama siz sakinlesmeye başladığınızda bebeginizde sakinleşir büyük ihtimalle. Kolik bebekler vs hariç tabi.
 
travmalarının sorumlusu bebeğin değil bence sende ki gerginliği, siniri hissediyor . Daha sakin olmaya çalış sinirlendiğinde hiçbir şeyin değişmeyeceğini düşün çünkü sen bağırdığında susmayacak ya da ağlaması kesilmeyecek sakin kalırsan belki daha iyi iletişim kurabilirsiniz.
 
lütfen bir yardım alın.

gönül isterdi ki dertlerini konuşarak anlatsınlar. ama öyle bir durumları olmadığı için ağlıyorlar. biliyorum zarar görsün asla istemezsiniz. canı yansa sizin kalbiniz parçalanmıyor mu? kızdığınız zamanda canının yandığını düşünün. lütfen onu sarın sarmalayın öpün koklayın...
 
Bence profesyonel bir yardım alabilirsiniz . Bazen cok cok zor biliyorum.hiçbir şey için geç değil. İlişkinizde yeniden güvenli baglanalirsiniz. Zden uzaklardasın izin vermeyin onu siz doğurdunuz.
 
Canım böyle şeyler olabiliyor. Bende evde çalışırken çocuk büyüttüm. Kayınvalidem kalkıp kızım sen işini gör ben azıcık oyalayayim demedi. Ben çocuk bakamam halim yok diyip kenara çekildi. Bense gündüzleri çalışıp çocuğuma baktım ,. Geceleri uyumadım çocuğumla oynamadım . Ancak akıl verdiler su çorbayı yap şunu yedir ,. Süt verme doymuyor verme , TV açma , onunla oyna. Gündüz telefon 5 sn geç açsam patrondan zılgıt ye. Bebek ağlasın vs vs.
Çok zor gunlerdi. Eğer böyle ise durumun Allah yardımcın olsun. Yine de kendi kendine konuş ama tavrına bagirmamaya çalış. Yine de olabiliyor öyle şeyler ara sıra. Çok şiddetli olmadıkça.
Bende kızımla ağladığını hatırlarım. Ben iyi anne değilim dediğimi falan. Ben 2 yaşında kreşe verdim.
Ama çalışmıyorsaniz şunları yapın.
Eve misafir kabul etmeyin , gelenlere kahve dışında birşey yapmayın. Rahatsız olduğunuzu uyuyacagini felan ima edin. Yemek yapcam , evi temizlicem diye stres yapmayın.
Çocuk ağlıyorsa enerjinizi ona verin bırak yemek pismesin ev temizlenmesin. Ama o eninde sonunda uyuyacak. O zaman siz de mutlaka uyuyun. Bırak yemek pismesin ev temizlenmesin.
 
Çocuk doğduğundan beri mi böylesiniz yoksa önceden de varmıydı bu gerginlik?. Kendinize yeterince vakit ayıriyormusunuz ailenizden biri yanınıza gelse bir süre onun yanında daha sakin olursunuz diye düşünüyorum. Eğer olmuyorsa uzman bir psikiyatri ile görüşün. Eski travmalari minik bebeğiniz hissetmesin. Birde eşinizin yanında daha sakin olmaya çalışın. Birde Bu yüzden araniz açılmasın
 
sip_sevdi .!.:
Öfkemi sinirimi asla kontrol edemiyorum ama o daha bunları anlayamıyacak kadar ufak
Genişletmek için tıkla...
Annesi..öfkelendiginde o minik ellerine bak bebeginin.Ne kadar kücük ve sen ona ne yaparsan yap sana muhtac ve savunmasız ve ne yaparsan yap yine seni çokkk sevecek.

Destek almalisin gerekirse.."sanirim ben anne olamıyorum"demek yerine bebegime cok iyi bir anne olmak icin ne yapmaliyim? deyip hareket gecmelisin.
 
Ağlamasının birden fazla nedeni olabilir annesi. Acıkmış olabilir korkmuş olabilir veya sadece seni o an yanında istemiş olabilir. Hepimizin anne olarak kusurları vardır ama şuanda itibaren davranışlarını değiştirsen emin ol kazanacagin çok şey var.
 
İlk cocugumda sizin bebeğiniz gibiydi çok zordu o yüzden bende tahammulsuzdum sinirliydim gergindim ben gerildikce bebekte geriliyor huysuzlaniyormus muş diyorum çünkü bunu ikinci bebeğim olunca anladım inanın bu bebeğim daha sakin çünkü ben sakinim rahatım bir gün bebekten bağımsız gergin olsam görüyorum ki o daha bir huzursuz oluyor çok zor biliyorum bu günlerde geçecek hatta dönüp baktığınızda ya stresten gerginlikten en güzel zamanlarını kaçırmışım diyeceksiniz. Kucağınıza alın önce siz sakin olun başını gogsunuze yaslayin bi ninni söyleyin mesela ne bileyim yani bir şekilde sakinlesip bebeğinizi sakinlestirin
 
öncelikle kimse sizi yargılayamaz. Herkes yaşadığını kendi bilir. Siz de isteyerek böyle olmadınız. Ama tabi ki bebeğinize böyşe davranmanız hem aile huzurunuza heö bebeğinize zarar verir. Acilen bir uzmandan yardım almalısınız. Bunu bile bile almaz tedavi olmazsanız evet o zaman suçlu olursunuz
 
Karnini doyurmazsaniz ac kalacak, ustunu degistirmezseniz pis kalacak yani size tamamiyle muhtac bir bebege bunu yapmayin lütfen. Benim bebegimde o kadar agliyordu ki bende oturup onunla agliyordum. Destek alabilirsiniz psikologtan, esinizden... Tahammulunuzun azaldigi noktada babasini uyandirip bebegi ona verin, siz hava almaya çıkın.
 
O sarsma hareketi çok tehlikeli. Yanlışlıkla bir zarar verebilirsin, sanırım o anlarda kendini kaybediyorsun, istemeden şiddetli sarsabilirsin anlamazsın. Eğer kendinde değilsen bebeğe hiç dokunma önce kendini sakinleştir sonra kucağına al.

Çok zor biliyorum, aynı tür bir bebeği tek başıma büyütmeye çalışıyorum. Neler yaşadığını çok iyi anlıyorum. Gazını almaya çalışırken çok sert vurduğumu anlamıştım, kızım kolikti bilerek yapmamıştım saatlerce süren ağlama sesleriyle bazen insan gücünü kontrol edemiyor. Sana söyleyeceğim şey sinirliyken bebeğe bir daha sakın dokunma.

Merak etme hepsi geçecek, hepsi bitecek. Bağırarak şarkı söylemek benim stresimi atmama çok iyi geliyordu, kucağıma alıp dans ediyordum. Deneyebilirsin.

Bir de galiba kendine çok yüklendin, bebek uyuduğunda bulaşıkla, çamaşırla, yemekle debelenirsen dinlenemezsin. Bebek uyanınca da tahammülün kalmaz. Gerçekten de bir arkadaşın dediği gibi bırak ev temizlenmesin yemek de pişmesin. Bu dönem böyle geçecek. Bebek uyuduğunda sana keyif veren birşeyler yapmalısın.
 
Bir işin ucundan tutmaya gelince isteksiz olan insanlar akıl vermeye gelince ne kadar hevesliler değil mi ?
 
Hazır olmadan çocuk yapmayacaktın güzel arkadaşım.
Bende bir anneyim 9 ay 20 günlük bir evladım var, inan ki benim cocugum kadar mız mız bir çocuk yoktur. Sabahtan akşama kadar calısıyorum, akşam geliyorum gece 12-1 e kadar çocugumla ilgileniyorum , üstelik sürekli ağlamaklı bir bebek ıh ıh sürekli böyle hcbseyden memnun olmz. ortalığı toparLa yat derken 2 oluyor; gece 4 te birdaha kalkıyor kızım 5:30 gibi uyuyor sonrasında bend 1 saat uyumayayı diye 6:30-7 ye kadar oturuyorum yemek yapıyorum, kahvaltısını hazırıyorum vs yani günde uyudugum max 2-3 saat hafta sonları da dahil ama 1 kere bile of demedim.
O çocuk sana rabbimin emaneti, en güzel hediyesi. Bu günler elbet geçecek hep böyle kalmayacaklar. Babasında duruyor çünkü snn ona bagırdığını hissediyor; ama babası bağırmıyor. Sen streslisin ama babası sakin. Senin stresin, sinirin direkt olarak cocuguna geçiyor. Kendi yaşadığın travmayı ona da yaşatmya üzgünüm ama HAKKIN YOK ! .

Sakin olmaya çalış ha olamıyorsan da git bir destek al lütfen. Bu anlık geçirilen sinir krizleri, gelen cinnetler böyle böyle ortaya çıkıyor zaten.
Ha elbet ki bir gün hepimizin sınırının aştığı nokta olacak hepiimiz bir gün evlatlarımıza bağıracağız ama 10 aylık bir bebek iken değil, onun sana ihtiyacı oduğu dönemde değil. Kendinize gelin bence
 
Hemen uzman desteği alın acilen. Daha kötüye gitmesin ertelemeyin. Tahammüsüzlüklerinizin nedenlerini söyler ona göre çözüm sunar.
Biz burada linçlesek daha iyi olmayacaksınız, aaa tamam diye aydınlanmayacaksınız tam tersi daha kötü hissedeceksiniz bu da bebeğinize yansıyacak yine. Doktor daha doğru çözümler sunar size.
 
Koca konusunda çok şanslısın.genellikle senaryo tam tersi olur. işte herkesin imtihanı farklı ne diyeceksin.
 
10 aylık bebeğiniz varken isteyerek yeniden hamile kalıp, sinirlerinize hakim olamayınca, geçmiş, travma diyerek suçu da üzerinizden atmaya çalışmanıza diyecek birşey bulamadım.

Madem öfke kontrolünde sıkıntınız vardı ilk önce onun üzerine yoğunlaşıp tedavi olsaydınız. İlk çocuktan sonra bazı şeyler ortaya çıktı diyelim, hemen ikinciyi yapmasaydınız.

Tek çocukla böyleyken iki küçük çocukla nasıl olacak? Vakit kaybetmeden bir uzman yardımı alın, diyecek başka birşey yok.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…