• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sanırım ben bu çağa ayak uyduramıyorum.

Kesinlikle,bizi kötü ruh haline suruklemeyen iyidir mantigindayiz.Sifira sıfır elde var sıfır,eksiden iyidir diyoruz.
Psikolojik derinlikli konuşmalara baslayani uçurumdan itecek potansiyeldeyim şu günlerde😂😂

hayatın kendisi zaten çok yorucu. işim gereği günde 50 çeşit çakalla zaten sürekli mücadele halindeyim. bir de günün sonunda farklı serzenişler içeren, ne biliyim dünya kötüye gidiyor, ekonomi şöyle böyle muhabbetleri gıdım gıdım kullanmak zorunda olduğum enerjimi emiyor iyice.
yeri gelince tabi muhabbeti oluyor ama daha ziyade geyik yapalım kafasındayım.
evdekilerin ağrı-sızı muhabbeti bile beni geriyor, oda değiştiriyorum.
çünkü yapmak zorunda olduğum şeylerin ciddiyeti ve oradaki hayatın acı gerçekleri beni zorluyor.
başka kimseden şikayet içerikli, olumsuz şeyler duyacak sabrım kalmıyor.
bence bu da bir süreç. yaşadığımız tuhaf dönemde bir şekilde savruluyoruz. elbet bitecek de ben bunlar bittiği zaman akıl sağlığım bir nebze de olsa yerinde kalsın istiyorum.
 
Çay kısır muhabbetini küçümsemedim yanlis anlasilmasin. Bebeginizi keyifle büyütürsünüz umarim.🌸
Hiç öyle düşünmedim. Çocukken annemlerden halalarımdan alışığım. Özenle hazırlanırlardı ev pırılpırıl yapılırdı güzel ikramlıklar hazırlanırdı etekler giyilip rujlar sürülür yarım toplanmış permalı saçlarla ne hoş sohbetleri vardı. Bende sanırım bu çağın insanı değilim. 🤔
 
Ben de eski dizileri seyrediyorum. İkinci bahar, elveda rumeli, hatırla sevgili, baba evi, ekmek teknesi falan sırayla gidiyorum.

o nispeten daha tasasız günlerimizi istiyoruz çünkü. o dizileri, filmleri izlemek o dönemdeyiz hala hissi veriyor bence.
ben de friends ve himym ı 2. tur izledim en son.
 
Herkese merhaba.
Ben kendimi bu çağa ayak uyduramıyor gibi hissediyorum.
Çoğu arkadaşımla olan muhabbetten sıkılıyorum. Örnek vermem gerekirse.
3 aile olduğumuz bir arkadaş grubumuz var. Bizim çocuğumuz yok diğer iki ailenin var. Erkeklerin arasındaki muhabbet çok iyi yani eşim ve diğer erkek arkadaşlarının fakat ben biz kadınların arasındaki muhabbetten çok sıkılıyorum. Sıkılıyorsan takılma diyebilirsiniz zaten eskisi kadar takılıyorum ama diyorum ki acaba ben mi garibim.
Diğer iki kızın arasında sürekli bir alışveriş muhabbeti var." Şunu alalım şu kadara, şuraya gidelim, yılbaşı konsepti yapalım , çocuklara konsept yapalım. Her gün gezelim. Sürekli alışveriş yapalım. Sürekli birbimize gidip gelelim." Bu muhabbetler beni o kadar sıkmaya başladı ki. Sürekli bir harcama halindeler. Birinin bı ton borcu var hala boş beleş alışveriş yapma peşinde. Diğeri de öyleydi ama artık daha çok uyum sağlamaya başladı yani o da öyle oldu.
Benim sorunum şu; şuanda çevremdeki birçok arkadaşım böyle. Yani oturup hayattan, ülkeden , ne bileyim bizi geliştirecek şeylerden konuşabilecek çok az kişi kaldı. Bu durumda onlara göre de ben sıkıcı olabilirim tabii.
Size sorum şu ; benim gibi olan var mı ? Yoksa ben mi tuhafım ?
Bence hiç gıtme .Bunu dıle getırsen bızı kıskanıo derler .Vallaha o kadar haklısınki
 
Cok detayli okumadim yorumlari ilk ve son sayfaya goz attim ama ben senin ne demek istedgni anladim . Inan cuma gunu yeni sayilabilecek 2 arkadasimla ayni ortamdaykrn asiri skldim . Surekli elbise ust bas cocuklarin istedkleri pahali oyuncaklar vs konusup , int.ten bakip , durdular.

Senin Alisveris derken gunluk mevzubahis olan market gida mecburi ihtiyaclari bahsetmedgni anladim .
Belki benim durumum suan onlar kadar rahat olmadigi icin benim ilgi alanimda olmayan hususlar oldgndan skldim. Bilemiyorum .
 
Ben iki türlü muhabbeti de sevmiyorum. Sürekli evlilik, alışveriş muhabbeti de bayıyor sürekli ülke gündemi konuşmak da bayıyor. Yeni yerler gezip keşfedebileceğim, mizah anlayışıyla gülmekten ağlatan kişilerle konuşmayı seviyorum. O tür insanlarla ne konuşursan konuş keyifli geliyor zaten. Yani demem o ki çevreniz sıkıcı.
 
hayatın kendisi zaten çok yorucu. işim gereği günde 50 çeşit çakalla zaten sürekli mücadele halindeyim. bir de günün sonunda farklı serzenişler içeren, ne biliyim dünya kötüye gidiyor, ekonomi şöyle böyle muhabbetleri gıdım gıdım kullanmak zorunda olduğum enerjimi emiyor iyice.
yeri gelince tabi muhabbeti oluyor ama daha ziyade geyik yapalım kafasındayım.
evdekilerin ağrı-sızı muhabbeti bile beni geriyor, oda değiştiriyorum.
çünkü yapmak zorunda olduğum şeylerin ciddiyeti ve oradaki hayatın acı gerçekleri beni zorluyor.
başka kimseden şikayet içerikli, olumsuz şeyler duyacak sabrım kalmıyor.
bence bu da bir süreç. yaşadığımız tuhaf dönemde bir şekilde savruluyoruz. elbet bitecek de ben bunlar bittiği zaman akıl sağlığım bir nebze de olsa yerinde kalsın istiyorum.
Benim de amacım bu.
Süreç geçince son hamurlari toplayıp kurabiye yapar gibi kendimi toplamaya çalışacağım.
Fakat şu süreçte,su gelinceye kadar kendini çamura gömüp hayatta kalmaya çalışan kurbağa gibi rolantideyim.
Cocuklarim şaşkın,onları moral olarak ayakta tutmak,geçmişten örneklerle geçeceğine,bu süreci sağ salim atlatacagimiza inandırmak,büyüklerimizi kaybetme korkularını hissetmek hiç kolay değil.
Eşimle birbirimize dayaniyoruz,yeri geliyor ben onu,yeri geliyor o beni ayağa kaldırıyor:/
Zihin sağlığımızı koruyalım da,gerisi boş :KK51:
 
Herkese merhaba.
Ben kendimi bu çağa ayak uyduramıyor gibi hissediyorum.
Çoğu arkadaşımla olan muhabbetten sıkılıyorum. Örnek vermem gerekirse.
3 aile olduğumuz bir arkadaş grubumuz var. Bizim çocuğumuz yok diğer iki ailenin var. Erkeklerin arasındaki muhabbet çok iyi yani eşim ve diğer erkek arkadaşlarının fakat ben biz kadınların arasındaki muhabbetten çok sıkılıyorum. Sıkılıyorsan takılma diyebilirsiniz zaten eskisi kadar takılıyorum ama diyorum ki acaba ben mi garibim.
Diğer iki kızın arasında sürekli bir alışveriş muhabbeti var." Şunu alalım şu kadara, şuraya gidelim, yılbaşı konsepti yapalım , çocuklara konsept yapalım. Her gün gezelim. Sürekli alışveriş yapalım. Sürekli birbimize gidip gelelim." Bu muhabbetler beni o kadar sıkmaya başladı ki. Sürekli bir harcama halindeler. Birinin bı ton borcu var hala boş beleş alışveriş yapma peşinde. Diğeri de öyleydi ama artık daha çok uyum sağlamaya başladı yani o da öyle oldu.
Benim sorunum şu; şuanda çevremdeki birçok arkadaşım böyle. Yani oturup hayattan, ülkeden , ne bileyim bizi geliştirecek şeylerden konuşabilecek çok az kişi kaldı. Bu durumda onlara göre de ben sıkıcı olabilirim tabii.
Size sorum şu ; benim gibi olan var mı ? Yoksa ben mi tuhafım ?
Ben de keşke Lale devrinde filan yaşasaydik eski zamanlarda dünya berbat oldu hem..
 
Hiç öyle düşünmedim. Çocukken annemlerden halalarımdan alışığım. Özenle hazırlanırlardı ev pırılpırıl yapılırdı güzel ikramlıklar hazırlanırdı etekler giyilip rujlar sürülür yarım toplanmış permalı saçlarla ne hoş sohbetleri vardı. Bende sanırım bu çağın insanı değilim. 🤔
Çocukluğumuzda yaşanan kotulukleri farketmedigimiz icin o donemleri temiz, kusursuz, cok samimi olarak hatirliyoruz. Biz büyüdük ve kirlendi dunya sarki sozu de bunu anlatmaya calisiyor ama oyle degil iste. Biz cocuktuk, sorumlulugumuz yoktu, her seyin guzel tarafini görüyorduk.
 
Benim de amacım bu.
Süreç geçince son hamurlari toplayıp kurabiye yapar gibi kendimi toplamaya çalışacağım.
Fakat şu süreçte,su gelinceye kadar kendini çamura gömüp hayatta kalmaya çalışan kurbağa gibi rolantideyim.
Cocuklarim şaşkın,onları moral olarak ayakta tutmak,geçmişten örneklerle geçeceğine,bu süreci sağ salim atlatacagimiza inandırmak,büyüklerimizi kaybetme korkularını hissetmek hiç kolay değil.
Eşimle birbirimize dayaniyoruz,yeri geliyor ben onu,yeri geliyor o beni ayağa kaldırıyor:/
Zihin sağlığımızı koruyalım da,gerisi boş :KK51:

4-5 sene önce haftada 3-4 kez dışarı çıkıp, haftasonu akşamları eğlenmeyi es geçmezken; sevdiğim markalardan rahat rahat alışveriş yaparken, vize almak sorun değilken her türlü muhabbet ve tartışmaya girer çıkardım.
şimdi daha dün 2 döner ekmek, 2 fındık lahmacun ve bir porsiyon çiğ köfteye (ki kurallar gereği etsiz oluyor) 200 tl verince arkadaşlarımla oturup bir tur daha ülke meselesi konuşmak ruhumu darlıyor.
 
Hiç öyle düşünmedim. Çocukken annemlerden halalarımdan alışığım. Özenle hazırlanırlardı ev pırılpırıl yapılırdı güzel ikramlıklar hazırlanırdı etekler giyilip rujlar sürülür yarım toplanmış permalı saçlarla ne hoş sohbetleri vardı. Bende sanırım bu çağın insanı değilim. 🤔
Teyzemler yapardı,buyuk bir gündü gerçekten de🤗.Ama ben şeye uyuz olurdum,22 23 kişi tek tek siz nasılsınız,biz iyiyiz siz nasılsınızla gecerdi,sonra çay kisir ve güle güle yine buyurun faslı başlardı😂
 
aradığınız kafa dengi arkadaşı bulamamışsınız. borçları varsa onları ilgilendirir, yaptıkları alışveriş de. siyaset, film, edebiyat, alışveriş, çoluk çocuk, yemek temizlik her şey konuşulur. bazen çok ciddi bi şey konuşurken dönüp çok saçma bi videoya gülebilirsiniz bu sizi kalitesiz yapmaz. her şeyi konuşabileceğiniz ve yargılamayacağınız arkadaşlarınız olur umarım.
 
49F5719F-B365-4239-B843-0DAFC086FF0A.webp
Konu sahibi😅😅
 
Konu sahibini anladım ben aslında.
Bu yalnızlık asil bir yalnızlıktır.Bu yalnızlıkta olanlar da yakinmaz pek,halinden memnun olurlar genelde🤔
Fakat ben hele şu ara,sadece sağ ve yalnız olmayı,kafamın utusuz burusuk kalmasini tercih ediyorum:)
Aslinda en guzeliii bu ama bi caps varya hepinzden nefret ediyorum ama tek basima da canim sklyor 😂 degisik ruh halleri iste zaman zaman hepimiz yasiyoruz benzer seyleri
 
Back
X