- 4 Aralık 2018
- 1.051
- 695
- 43
- 37
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #21
Üç üniversite okumuşsunuz ancak hiçbir birleşik yazılır öğrenememişsiniz. Ha bir de insanları azarlar gibi konuşmanın yanlış bir davranış biçimi olduğunu.Birincisi çok fazla bahane üretiyorsun ikincisi kendi şartlarını kabul etmek yerine diğer insanların hayatına özeniyorsun. Şu forumda yazmaktan yoruldum artık bir kere de senin için yazayım 3 üniversite okudum 2 si mühendislik biri teknik bir bölüm 12 yılımı verdim sadece lisans eğitimine üstüne bir de yüksek lisans yapıyorum iki işte çalışarak okudum.
Özetle hiç bir şey için ne geç ne imkansız kendinize acımayı bırakın artık. Kendi psikolojinizi kendiniz mahvediyorsunuz kendinize acıyarak. Haline şükret ki sığınabildiğin bir ailen var çalışmadığın için ne sokaktasın ne de öldün. Olayları olduğundan fazla abartmayın.
Hayat şu an ne senin gördüğün ne de hissettiğin şey. Kusura bakmayın ama bunun adı şımarıklık, mücadele etmek zor gelince kendinize acımaya başlıyorsunuz.
Daha bu yılın başında çobanlık yapan çocuk mimarlık kazandı zar zor okuyor okulunu çalışıp o da sizin kadar insan
Üç üniversite okumuşsunuz ancak hiçbir birleşik yazılır öğrenememişsiniz. Ha bir de insanları azarlar gibi konuşmanın yanlış bir davranış biçimi olduğunu.
İnsanlar 50 sinden sonra bile üniversite okuyor hiç bir sey icin gec kalmis degilsiniz. Kardeşim lanet fetocular yüzünden askeriyeden iskencelerle zorla kağıt imzalattirilarak atıldı, askeri liseden mezun olduktan sonra. Bütün hayallerini elinden aldılar. Asker olmaktan başka gayesi olmadığı için ne meslek sececegini bilemedi. 2 sene kaybetti psikolojisi yerle bir oldu ama tutundu hayata üniversiteyi kazandı, muhendis oldu 25 yaşında. Insallah askerliğini yaptıktan sonra da iş bulup hayatını düzene sokacak. İnsanlar ne zor seyler yaşıyor da bir yerden tekrar başlıyor. Siz de yapabilirsiniz. Tek demeniz gereken hadi kızım sil baştan. Sevgiler.
Çok teşekkür ederim inşallah bundan sonra mutlu olur. Sebep olanları Allah'a havale ettik.Üzüldüm kardeşinize, bu pislikler yüzünden kaç gencin hayalleri elinden alındı. Bundan sonra sevdiği mesleği yapar inşallah.
başınız sagolsun evet dogrudur da ama geç kalmışlıgın ılacı yoktur derler yani gelecek yıl bolumume devam etsem ya da başka bir bolume kendimi ait hissedebilecekmıyım hepsı benden cok kucuk olacakCanim bende acik ogretimden onlisans okuyorum dusun 8 sene once kaydimi yaptirdim hamile kaldim is ev gebelik ders calisamadm ve dondurdum bikac sene sonra tekrar kayit yaptirdim aaa bide ne goreyim yine hamileyimtabi yine calisamadim ders yine dondurdum gecen sene 2.donem kaydimi tekrar actirdim Allahim 1 ay sonra yine hamile oldugumu ogrendim ama bu defa yok dedim biticek bu okul devam ediyorum suan okula bu arada iyiki birakmamisim tekrar cunki gecen haftaki sinavdan bikac hafta once bebegim dogumda öldü bu okul mesgalesi olmasa kafayi yerdim ...yani demem oki bisekilde kismetinde ne varsa onu yasiyosun calis daha cok calis asla pes etme istedigin hayat ve mutluluk cokta uzak degil bu arada yasi hic dert etme bende 29 yasindayim ayrica daha bu okulu bitirip asil istedigim meslegi yapmak istiyorum yani tekrar sinava gircem ve hemsiri olucam ins.dusun 4 yilda o surecek 34 yasinda okulu yeni bitirmis bir ogrenci olucam
teşekkür ederim peki ne istediğime nasıl karar verip kararlı olabilirim?bunu hiç başaramıyorum da21 hiç de geç bir yaş değil. Önce ne istediğinize, hangi meslekte mutlu olacağınıza karar verin. Kendi kendinizi motive etmeye çalışın. Olumlu düşünün, sürekli olumsuz düşünmek de negatif enerji yaymanıza sebep olur. Hayatın güzel yanlarını görmeye, mutlu olmaya çalışın. Ama mutluluğunuzu erkek arkadaşa, okuduğunuz okula ya da sosyal olmaya vs endekslemeyin, her halükarda mutlu olmaya, çevrenizdeki iyilikleri, güzellikleri görmeye çalışın.
Ve bir abla tavsiyesi, kendinizi başkasıyla kıyaslamayın. Herkesin hayatı, karakteri, olaylara bakış açısı farklıdır. Siz kendiniz olun, başka biri olmaya çalışmayın.
teşekkür ederim peki ne istediğime nasıl karar verip kararlı olabilirim?bunu hiç başaramıyorum da21 hiç de geç bir yaş değil. Önce ne istediğinize, hangi meslekte mutlu olacağınıza karar verin. Kendi kendinizi motive etmeye çalışın. Olumlu düşünün, sürekli olumsuz düşünmek de negatif enerji yaymanıza sebep olur. Hayatın güzel yanlarını görmeye, mutlu olmaya çalışın. Ama mutluluğunuzu erkek arkadaşa, okuduğunuz okula ya da sosyal olmaya vs endekslemeyin, her halükarda mutlu olmaya, çevrenizdeki iyilikleri, güzellikleri görmeye çalışın.
Ve bir abla tavsiyesi, kendinizi başkasıyla kıyaslamayın. Herkesin hayatı, karakteri, olaylara bakış açısı farklıdır. Siz kendiniz olun, başka biri olmaya çalışmayın.
mesaj ıcın cok teşekkür ederim evet dediğiniz gibi mutluluk depolarım tükenmış hiçbişey yapacak gücü bulamıyorum kendimde ailem yakında delirir gozuyle bakıyor elimden gelen tek şey dua etmek ve dediklerinizi uygulayacagımGeçmişteki yaşantın, seni karamsar, bıkkın, umutsuz, üzgün, kırgın hale getirmiş. Zaten psikolojinin bozulması ve ilaç kullanman, bu olumsuz bakış açından kaynaklı. Mutluluk ve enerji depolarını tüketmişsin, şimdi böyle sıradan şeyler sana acı veriyor. Sıradan diyorum çünkü bunları herkes yaşıyor ama zayıf olanlar çöküyor.
Kesin çözüm diyemem ama birkaç iyileştirici tavsiye ederim
Öncelikle olumsuz hiçbir şey düşünmeyip görmeyeceksin
Etrafa ve hayata bakıp zor da olsa güzel bir şeyler bulmaya çalışacaksın. Bunu her gün yapman gerekiyor. Bir çiçek olur, bir film olur, bir hayvan olur... Yeter ki ona bakınca güzellik bulmaya çalış.
Böylece beynin alışageldiği olumsuz kodlamanın dışına çıkıp olumlu düşünmeye başlasın. Bir süre sonra bakış açın değişecek.
Yani olaylar karşısında yıkılmak ya da dimdik yürümeye çalışmak senin tercihin. Olumsuzluklara takılıp kalmak seni kötüye götürür, bunu istediğini sanmam. O halde bakış açın değişsin. Yani annen sana bakmamış olabilir ama iyi tarafı şu ki teyze ve anneanne sana sahip çıkmış. Kimsesiz bırakmamışlar seni, çok çok şanslısın.
Kuzen, arkadaş üniversite kazandı, işe girdi demeyi bırak. Başkalarıyla kıyas yapmak hem seni mutsuz eder hem de çok itici. Daha çok küçüksün, yaşını abartma
teşekkür ederim peki ne istediğime nasıl karar verip kararlı olabilirim?bunu hiç başaramıyorum da
Hayatın uğraşı, mücadelesi hep var. Bir sıkıntı biter, güzellikler gelir, sonra tekrar zorluklar, güzellikler... Mevsimler gibi işte.mesaj ıcın cok teşekkür ederim evet dediğiniz gibi mutluluk depolarım tükenmış hiçbişey yapacak gücü bulamıyorum kendimde ailem yakında delirir gozuyle bakıyor elimden gelen tek şey dua etmek ve dediklerinizi uygulayacagım
sınavı 3.senemde kazandım yarım dönem okudum ikinci dönem bazı sebeplerden dolayı bırakmak zorunda kaldım.okula gidemeyince ve tam o sıralar sevgilim terk edince psikolojim bozuldu ailem başka bir şehire yatay geçiş yap dedi dediklerini yaptım fakat o şehirde bir hafta durabildim bunaldım zaten psikolojimde çok bozuktu sürekli sinir krizi geçiriyordum bir hafta durabildim dondurup eve döndüm.Kendimi acındırmak istemiyorum evet maddi sorunum var istediğim hiçbişeyi alamıyorum 21 yaşındayım aileme yük oluyorum onlarda bunu söylüyorlar fakat çalışayım dediğimde sınava çalış burda kazan diyorlarBen anlamadım sizin olayınızı. Kazanıp kazanıp niye bırakıyorsunuz? Sınav çalışmak çok zor gerçekten, aslında bu bikkinliginizi anlıyorum ama sanırım kazanıp yarıda birakmişsiniz. Yarıda bıraktığınız devam ettirin. Bir sene derslerden kaldın diye uzaklaştırma olmaz ki. Niye tekrar hazırlanıyosun?
Bir de bence part time is bakın. Çok bunalmişsiniz hem maddi sorunlar da var sanırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?