Sanırım İnancımı Kaybettim ;

adunul .!.:

3 aylar beni duygusallaştırdı, ben inancımın geri gelmesini istiyorum. Biz ne yapacağız diyorsunuz. Ne yapacağımı biliyorum ama bunu başka insanlardan da duymak , olur böyle şeyler sen duaya devam et düzelirsin denilenleri okumak insanın içini rahatlatıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bence üç aylar tam bir kırılma noktası olacak.
Allah insanın kalbine ibadet duygusunu da veriyorsa bundan faydalanmak gerektiğini duymuştum.
Yani o his de hep olmaz mesela sürekli olmaz,sen şu anda karmaşık ruh halinle bile bence buna daha yakınsın.
Ne zaman için daralsa küskünlük yaşasan kendini imanından uzka hissetsen tek yapacağım şey daha çok sarılmak.
Şimdi onu yap bunu yap demek istemiyorum ama beni bu hayatta rahatlatan en önemli şey Kuran okumak.
Zırh gibi vesveseler seni sardığı anda sende kendi silahına sarıl,bir süre sonra zaten kendiliğinden geçecek .
Bir de çok yeni doğum yapmışsın arkadaşım tıbben "doğum hüznü" denilen birşey var bildiğim kadarıyla sanırım bu var üstünde.

adunul .!.:

Konu dini içerikli olmasa bile dini öğeler barındırıyor. Ama sanırım bu yasak değildir. Hatta tartışma çıkaracak bir konu hiç değildir.
Ben bebeğime zor kavuştum. Hatta zor kelimesi zemzemle yıkanmış kalır. Eğer izin verseydim ana haberlere konu olacak cinstendi. Geçen bir doktor benden az deneme yapan biri için dünya tıp litaratürüne geçecek kadar deneme yapmış demişti. (Kimsenin moralini bozamam o yüzden sayı veremem)
Yaşadıklarımı unutamıyorum, ne zaman evlat için uğraşan birini görsem canım çok yanıyor, kalbim sıkışıyor.
Nice deli gibi dualar ettiğim anlar oldu, dua etmediğim anlar oldu. Bu bebeği veren gene Allah, muhtemel vakti saatini bekledi. Herşeyi biliyorum, bu konularada aptal biri değilim ama yaradana kırılınır mı çok kırıldım düzelemiyorum.
Bugün 3 aylar hepinizin 3 aylarını kutlarım. Ama dün bunu bile bile arkadaşımla içtim, bugün araba ile mezarlık önünden geçerken müziğin sesini kısmadım ama son anda haber kanalına çevirdim. Dua edemez oldum, şükredemez oldum. Kalbim katılaştı.

Genişletmek için tıkla...

canım yasadıkalrımzı hele bebek konusunda bizi çok yıpratıyo benım de büyük küçük kapyıplarım var nicee
hamile kalamayanalr cocugu olmaz denenler üzerime hamıle kaldı doğrudu da büyüttüler bile...bebek sahıbı olma hakkına sahıp olmayı
inanca bağlamayı yersiz buluyorum ben yani dindar olanın olur dindar olmayanın olmaz veya dindar olanın olmaz dindar olmayanın
oluyr diye bir mametamtik yok...bu bir kısmet işi bir sınav işi Allah u teala kimimizi varlığı ile kimimizi yokluğu ile sınav edıyor

mutlaka bu yasadıkalrın sonucu olgunlasmıs organızasyon yapma düşüğnme yanlısı bulma düzeltme konualrında manevi olrk
olgunlasmıssındır ve Allah sen daha iyi bir anne ol diye yasatmısıtr belkı de bunu...diceksın kı e ncie cahıllerın çcopuk psikolojısınden anlamaynalrın
nası oluyo e canım ıste o da onun sınavı sen bebek istreken sınavalrını vermıssın başarılı olmussun şimdi herseyı bütüm muhtesemliği
ile yasama zamanı sen genc bilgisiz tecrübesiz değil aksine görmüş okumsu arastırmıs kaybetmıs ağlamış olgunlasmıs bi kaıdnsın artık

ilk bebeğimi 21 yasımda kaybettım su an 24 yasındayım arada o kadar cok farkj var kı o zamankı ayşe ile sımdıkı arasında sağlar kadar fark
var önce bunu görmek lazım tecrube oturarak kazanılmıyor acı cekıyrosun sabredıyrosun ama hepsi oluyor...en azından bebeğin gelmıs
baksana ben hamile kaldım gene ama diken üstündeyım...bunalrı yasamak zorunda dğeilim diyorsun biliyorum ama dünyaya gelmene karar vermediğin gibi
yasmaak zorunda oldukalrına da sen karar veremezsın ınsanın iradesi cüz i dir kısıtlıdır bizim önümüze yollar koyulur biz o yollardan birini

seçeriz....kader secmektir kesınkes yazılı bir hayatı oynamayız..bu da sınav edildiğimiz noktadır....
3 aylarda içwerek veya mezarlıgın yanındna gecerken sesi açarak Allah a zarar veremezsın birisinde kendını zehırlersın diğerinde
ölü bedenlere saygısızlık etmıs olursun bu sadece seytanın bir oyunu ve vesvesesidir...ve sen vesvesene önem verdıkçe büyür.

şöyle düşün bence ben iyim bebeğim iyi eşim iyi ben istresenm kırk takla atayım Allah istemezse anında hepsini kaybedebilriim o zaman
bana sağlığı ve huzuru vereene şükretmeliyim

derinss .!.:

Bence üç aylar tam bir kırılma noktası olacak.
Allah insanın kalbine ibadet duygusunu da veriyorsa bundan faydalanmak gerektiğini duymuştum.
Yani o his de hep olmaz mesela sürekli olmaz,sen şu anda karmaşık ruh halinle bile bence buna daha yakınsın.
Ne zaman için daralsa küskünlük yaşasan kendini imanından uzka hissetsen tek yapacağım şey daha çok sarılmak.
Şimdi onu yap bunu yap demek istemiyorum ama beni bu hayatta rahatlatan en önemli şey Kuran okumak.
Zırh gibi vesveseler seni sardığı anda sende kendi silahına sarıl,bir süre sonra zaten kendiliğinden geçecek .
Bir de çok yeni doğum yapmışsın arkadaşım tıbben "doğum hüznü" denilen birşey var bildiğim kadarıyla sanırım bu var üstünde.

Genişletmek için tıkla...

Yok canım ya 2 yıla yaklaşıyor. Kendimi toplamak ve adam olmak için iyi bir süre. Donasyonun kıyısından döndüm. Zor günlerdi.

Evet hiçbir zaman 4* 4 lük olmadım, olamamda ama böylede değildim.

adunul .!.:

Birde sanırım inancı mezarlıktan geçerken müzik kısmam şeklinde anlatmam yanlış olmuş. Ben müziğimi kısar duamı eder, cümle ölmüşlerimizin ruhuna bağışlardım.

Yoksa inanç tabiki müzik kısmak değil. Bu sadece " ben ne yapıyorum" dedirten birşey.

Genişletmek için tıkla...

İnanç kriteri değil ama mezarlıktan geçerken müziğin sesi kapatılır.
Dua edilir hatta selam verilir diye biliyorum.
Yarın orada bizde yatıyor olacağız bence güzel bir davranış.

neredeyse 1.5 sene oldu hiçbir sorun olmamasına rağmen hamile kalamıyorum
bir kimyasal gebelik geçirdim ardından hemen olur dediler olmadı
geceler boyu hıçkıra hıçkıra dualar ettim okumadığım dua sure çekmediğim tesbih kalmadı
bütün ettiğim duaları kabul olmasını kalpten isteyerek ettim
ama her ay hüsran her ay acı her ay ağlama
bu ay hiçbişey yapmadım ne namazlarımı doğru düzgün kıldım nede dua ettim
şeytan kafamı çok kurcaladı
dua ediyorum ama kabul olmuyor
çok boş geçirdim bu ayı senin konunu okuyunca sanki kendimi gördüm
insan çok çabuk pesediyor hemen yılıyor
ama şunu biliyorum ki ettiğimiz dualar asla ama asla geri çevrilmiyor
rabbim mutlaka dualarımızı kabul edecek şimdi olmasada mutlaka birgün karşılığını alacağız
allahın rahmeti o kadar çok ki kulum bana el açıp rahmetimden rahmet dilerse ben onu geri çevimekten haya ederim diyor
şükretmekteki asıl erdem şu istediğini alan kula rabbine daha çok bağlansın ve şükretsin
kul çok nankör dileğini aldıktan sonra rabbine teşekkür etmeyi çok görüyor
arkadaşım rabbim sana bir evlat vermiş ya hiç olmasaydı
her anın şükürle geçmeli yaşadıkların çok güç ve zordu mutlaka
o bebeği veren yine rabbim istese vermezdi demi!!
ama ben acaba hiç anne olamayacak mıyım? diye bu acı soruyu defalarca soruyorum
acabalarla yaşamak çok zor , kırıcı,
bu bir belirsizlik dönemi senin için sende doğrunun ne olduğunu biliyorsun
allah bebeğine uzun ömürler versin

adunul .!.:

Yok canım ya 2 yıla yaklaşıyor. Kendimi toplamak ve adam olmak için iyi bir süre. Donasyonun kıyısından döndüm. Zor günlerdi.

Evet hiçbir zaman 4* 4 lük olmadım, olamamda ama böylede değildim.

Genişletmek için tıkla...

Ben 3 ay oldu gibi birşey okudum ama sanırım başka birşeymiş o

ben seni anlıyorum canım bebeğine kavuşana kadar çok acı çektin ve şimdi bebek için uğraşan insanlar gördüğünde onlarında aynı acıyı çektiğini düşünüyorsun.bu rabbimin takdiridir o istemedikçe bizim elimizden birşey gelmez.benim sana tavsiyem al abdestini namaz kılmasan da yönel kıbleye aç ellerini allahtan iste.şeytanla dost olma.zamanında kendin için nasıl bir evlat istediysen şimdi o gördüğünde içinin acıdığı insanlar içinde iste.bu seni rahatlatır diye düşünüyorum.

temmuzz .!.:

neredeyse 1.5 sene oldu hiçbir sorun olmamasına rağmen hamile kalamıyorum
bir kimyasal gebelik geçirdim ardından hemen olur dediler olmadı
geceler boyu hıçkıra hıçkıra dualar ettim okumadığım dua sure çekmediğim tesbih kalmadı
bütün ettiğim duaları kabul olmasını kalpten isteyerek ettim
ama her ay hüsran her ay acı her ay ağlama
bu ay hiçbişey yapmadım ne namazlarımı doğru düzgün kıldım nede dua ettim
şeytan kafamı çok kurcaladı
dua ediyorum ama kabul olmuyor
çok boş geçirdim bu ayı senin konunu okuyunca sanki kendimi gördüm
insan çok çabuk pesediyor hemen yılıyor
ama şunu biliyorum ki ettiğimiz dualar asla ama asla geri çevrilmiyor
rabbim mutlaka dualarımızı kabul edecek şimdi olmasada mutlaka birgün karşılığını alacağız
allahın rahmeti o kadar çok ki kulum bana el açıp rahmetimden rahmet dilerse ben onu geri çevimekten haya ederim diyor
şükretmekteki asıl erdem şu istediğini alan kula rabbine daha çok bağlansın ve şükretsin
kul çok nankör dileğini aldıktan sonra rabbine teşekkür etmeyi çok görüyor
arkadaşım rabbim sana bir evlat vermiş ya hiç olmasaydı
her anın şükürle geçmeli yaşadıkların çok güç ve zordu mutlaka
o bebeği veren yine rabbim istese vermezdi demi!!
ama ben acaba hiç anne olamayacak mıyım? diye bu acı soruyu defalarca soruyorum
acabalarla yaşamak çok zor , kırıcı,
bu bir belirsizlik dönemi senin için sende doğrunun ne olduğunu biliyorsun
allah bebeğine uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

allah yardımcınız olsun allah sabır versin inşaallah.gerçekten çok zor bi sınav sizin ki mükafatını bu dünyada alamasanız da (ki dilerim bu dünyada alırsınız) rabbim inşaallah ahirette sizi cennetiyle mükafatlandırsın.bencee ümidinizi yitirmeyin.rabbim için hiçbirşey zor değildir.

tubaokutan .!.:

ben seni anlıyorum canım bebeğine kavuşana kadar çok acı çektin ve şimdi bebek için uğraşan insanlar gördüğünde onlarında aynı acıyı çektiğini düşünüyorsun.bu rabbimin takdiridir o istemedikçe bizim elimizden birşey gelmez.benim sana tavsiyem al abdestini namaz kılmasan da yönel kıbleye aç ellerini allahtan iste.şeytanla dost olma.zamanında kendin için nasıl bir evlat istediysen şimdi o gördüğünde içinin acıdığı insanlar içinde iste.bu seni rahatlatır diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Mesela girsem tüp bebek topiclerine inanılmaz faydam olur ama yapamıyorum. O kardeşlerimi okurken kalbim sıkışıyor acılarını ben yaşıyorum sanki. Hiç karşı kıyıya geçemedim, hatta hep öte tarafta kaldım. Çocuklu kısımda değil arayanlar kısmındayım.

Psikiyatriste gitsem kesin ilaç verir, ilaç istemiyorum. Bu dert bitti oh demekte bana göre değil, çeken bunca hemcinsim varken.

Biliyorum ki hepsi benim bozuk psikolojimden kaynaklanıyor.

adunul .!.:

Konu dini içerikli olmasa bile dini öğeler barındırıyor. Ama sanırım bu yasak değildir. Hatta tartışma çıkaracak bir konu hiç değildir.

Ben bebeğime zor kavuştum. Hatta zor kelimesi zemzemle yıkanmış kalır. Eğer izin verseydim ana haberlere konu olacak cinstendi. Geçen bir doktor benden az deneme yapan biri için dünya tıp litaratürüne geçecek kadar deneme yapmış demişti. (Kimsenin moralini bozamam o yüzden sayı veremem)

Yaşadıklarımı unutamıyorum, ne zaman evlat için uğraşan birini görsem canım çok yanıyor, kalbim sıkışıyor.

Nice deli gibi dualar ettiğim anlar oldu, dua etmediğim anlar oldu. Bu bebeği veren gene Allah, muhtemel vakti saatini bekledi. Herşeyi biliyorum, bu konularada aptal biri değilim ama yaradana kırılınır mı çok kırıldım düzelemiyorum.

Bugün 3 aylar hepinizin 3 aylarını kutlarım. Ama dün bunu bile bile arkadaşımla içtim, bugün araba ile mezarlık önünden geçerken müziğin sesini kısmadım ama son anda haber kanalına çevirdim.

Dua edemez oldum, şükredemez oldum. Kalbim katılaştı.

Elmayra arkadaşımızın imzası , "Başına ne gelirse gelsin, karamsarlığa kapılma. Bütün kapılar kapansa bile, sonunda O sana kimsenin bilmediği gizli bir patika açar. Sen şu anda göremesen de, dar geçitler ardında nice cennet bahçeleri var. Şükret! İstediğini elde edince şükretmek kolaydır. Sufi, dileği gerçekleşmediğinde de şükredebilendir.....!"

ne yanlış yolda olduğumu çok iyi anlatıyor ama ben düzelmeyi beceremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Benim hayat felsefem imzam. Bizzat yaşayıp gördüm. Senin okumuş ve üzerinde düşünmüş olman beni nasıl mutlu etti biliyor musun?

Sen yoldan sapmadın ki düzelesin. İçinde bulunduğun ruh halinin karmaşasını yaşıyorsun. Ben herşeyin bir zamanı olduğuna inananlardanım. Olmuyorsa bir sebebi ve zamanı var diye düşünüyorum.

Ben bir dönem tıpkı senin düşündüğün gibi düşünüyordum. O kadar cok acı cekiyordum ki her cümlem "neden ben, ne zaman bitecek" ile sonuclanıyordu. Elime kur-an'ı alıp bütün iyi gelecek sureleri okuyordum ama yok geçmiyordu. Sonra sonra sonra kalbim katılaşmaya başladı; ezan okunurken bile hic birşey hissetmemeye başladım. "Allah korusun" cümlesinden bile uzak duruyordum. Nasıl bir bencillikse içine girdiğim hal "beni korumuyor ki demek ki yok"(töbe haşa) diyordum. Masal gibi gelebilir ama bir sabah ezanında kendime geldim. Ben hicbir zaman sapmamıştım doğru bildiğim yoldan, kafam karışıktı ve şeytanın istediğini yapmıştım. İnanmazsın belki ama acı çekmeye devam ettim. En dibi gördüm. Sonra kendime geldim. İçim kanıyordu ama ben yine gülebilmeyi başarmıştım. "Buna da şükür" diyebilmiştim. Acısını çektiğim şey geçmemişti ama Allah başka başka şeylerle oyalanmamı sağlıyordu.

Birgün bıçak gibi kesildi acım. Sardım yaralarımı. Hala yaralanıyorum ben (insanoğluyum) ama artık "vardır bir hikmet, bu günlere çok şükür" diyebiliyorum.

Yıpratma kendini. Geçecek. Unutacaksın. İmanımız biranda gelmedi ki biranda gitsin.

tubaokutan .!.:

allah yardımcınız olsun allah sabır versin inşaallah.gerçekten çok zor bi sınav sizin ki mükafatını bu dünyada alamasanız da (ki dilerim bu dünyada alırsınız) rabbim inşaallah ahirette sizi cennetiyle mükafatlandırsın.bencee ümidinizi yitirmeyin.rabbim için hiçbirşey zor değildir.

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim
insan bazen yorulduğunu hissediyor
ayağa kalkmak çok güç geliyor
bana isteyen bütün kardeşlerime versin rabbim

temmuzz .!.:

neredeyse 1.5 sene oldu hiçbir sorun olmamasına rağmen hamile kalamıyorum
bir kimyasal gebelik geçirdim ardından hemen olur dediler olmadı
geceler boyu hıçkıra hıçkıra dualar ettim okumadığım dua sure çekmediğim tesbih kalmadı
bütün ettiğim duaları kabul olmasını kalpten isteyerek ettim
ama her ay hüsran her ay acı her ay ağlama
bu ay hiçbişey yapmadım ne namazlarımı doğru düzgün kıldım nede dua ettim
şeytan kafamı çok kurcaladı
dua ediyorum ama kabul olmuyor
çok boş geçirdim bu ayı senin konunu okuyunca sanki kendimi gördüm
insan çok çabuk pesediyor hemen yılıyor
ama şunu biliyorum ki ettiğimiz dualar asla ama asla geri çevrilmiyor
rabbim mutlaka dualarımızı kabul edecek şimdi olmasada mutlaka birgün karşılığını alacağız
allahın rahmeti o kadar çok ki kulum bana el açıp rahmetimden rahmet dilerse ben onu geri çevimekten haya ederim diyor
şükretmekteki asıl erdem şu istediğini alan kula rabbine daha çok bağlansın ve şükretsin
kul çok nankör dileğini aldıktan sonra rabbine teşekkür etmeyi çok görüyor
arkadaşım rabbim sana bir evlat vermiş ya hiç olmasaydı
her anın şükürle geçmeli yaşadıkların çok güç ve zordu mutlaka
o bebeği veren yine rabbim istese vermezdi demi!!
ama ben acaba hiç anne olamayacak mıyım? diye bu acı soruyu defalarca soruyorum
acabalarla yaşamak çok zor , kırıcı,
bu bir belirsizlik dönemi senin için sende doğrunun ne olduğunu biliyorsun
allah bebeğine uzun ömürler versin

Genişletmek için tıkla...

Amin sağolun. İnşallah sizinde olacak, inşallah güzel günler yakın olsun. Kötü günler bitmiş olsun

Hayatta başımıza gelen dertlere karşı direnmek için aklımıza hep buranın bir sınav olduğu düşüncesni getirmeliyiz ki ,dertlerimize sabredelim..
İnsan sahip olamadıkları için isyan ediyor ama kendi sahip olduklarına da başka biri sahip değil onu bilmiyor..
ALLAH kimisine başka şeyleri nasip etmişken size de bu durumu nasip etmiş ..
Sizin bebeğiniz olmadığı zamanlar isyan ettiniz neden yok diye ama belki de o anda bebeğiniz olsa başınıza başka belarl gelecekti bunun farkında değilsiniz.
Mesela bebeğine yıllarca uğraşla kavuşmuş olup sonrasında eşiyle sorun yaşayıp ayrılan insanlar var ..
Şimdi bir yandan bebeğine sahip öte yandan eşinden ayrılmış..
Yani zamanında çok istediği ve elde ettiği şey belki de eşinden ayrılınca anlamsız geldi ve belki de keşke çocuk olmsaydı da eşimden ayrılmasaydım dedi ..
Bunları bilemeyiz.
ALLAHın yanlış işi olmaz.
Gerçekten yaşanan herşeyde bir hayır var ,bizim için hayırlı olan gerçekten bu ki bunu yaşıyoruz.
Biz her zaman ALLAHtan hakkımızda hayırlı olanı dilemeliyiz.
Benim de çocuğum yok bi süredir uğraşıyorum.
Ama dua ederken hep ALLAHım ne olur bana bir evlat ver diye dua etmiyorum.
Çünkü sadece bunu dilemekten korkuyorum.
Ben hep ALLAHIM hakkımda hayırlısı neyse onu ver diyorum ..
Çünkü en önemlisi illaki istediğimiz şeyin olması değil ,hakkımızda hayırlısı olanın olmasıdır.
Bizim hayırlı sandığımız belki hayırsız ,hayırsız sandığımız da belki hayırlıdır.
İşte bunu sadece ALLAH bileceğinden biz ona tamamen teslim olmalıyız..
ALLAH zaten kullarının her birine farklı dertler vererek onların teslimiyetini ölçüyor.
Sınavı başarıyla geçen ALLAHın rızasını ve sevgisini kzanıyor.
Sınavı geçemeyen ise hem ALLAH rızasından yoksun kalıyor hem de kendini bu dünyada da mutsuz ediyor.
Her attığımız adım bile bir sınav bunu asla unutmamak gerek ve kendimize sürekli bunu hatırlatmalıyız ,ki dertlerimiz hakkında neden benim başıma geldi demeyelim..
Aslında ALLAH karşımıza çıkardığı dertler neticesinde sabreden kullarına çok büyük mükafaatlar vermeyi istediği için,kulunun sevabını artırmak için bu dertleri başımıza bela ediyor..
Biz de bundan nasiplenmek yoluna gitmeliyiz isyan yoluna değil ..
Bir akrabam var çok yoğun bir hayattı var ve bu hayat içerisinde de herkese yardım eden bir insan.
Çok şaşıyorum onun bu yoğunluğuna karşı bu kadar yardımsever ,hızır gibi oluşuna.
Ve kendisi bir üniv.de prof.
Ona demiştimki nasıl yetişiyorsun bunca şeye ..
Çok zor bir durumdayken dersine 15dakika kala babam rahatsızdı bizi hastaneye yetiştirdi.
ALLAH RAZI OLSUN senden demiştim .
Bana döndü aynen şöyle dedi ,asıl ALLAH sizden RAZI OLSUN,bana vesile oldunuz ki böylece sevaba nail olma şansı verdiniz.
Yani adam birilerine yardım etmekten o kadar yoğunluktan hiç ama hiç gocunmuyor koşturuyor herkesin yardımına ve bunu yük olarak değil ,ALLAHın gözünde bir sevaba erişirim düşüncesiyle memnuniyetle yapıyor.
Gerçekten çok yüce bir insan .
Ve ben ondan bu olaydan sonra çok örnek aldım ve ben de artık amellerimde böyle düşünüp davranamaya başladım.
Yani belkide bize yük gelen şeye sevaba nail olmamızı sağlayacak..
İşte asıl kazananlar böyle düşünüp hayatını devam ettirenler diye düşünüyorum.
ALLAH hepimizi bu mertebelere eriştirsin inş.

eLmayRa_ .!.:

Benim hayat felsefem imzam. Bizzat yaşayıp gördüm. Senin okumuş ve üzerinde düşünmüş olman beni nasıl mutlu etti biliyor musun?

Sen yoldan sapmadın ki düzelesin. İçinde bulunduğun ruh halinin karmaşasını yaşıyorsun. Ben herşeyin bir zamanı olduğuna inananlardanım. Olmuyorsa bir sebebi ve zamanı var diye düşünüyorum.

Ben bir dönem tıpkı senin düşündüğün gibi düşünüyordum. O kadar cok acı cekiyordum ki her cümlem "neden ben, ne zaman bitecek" ile sonuclanıyordu. Elime kur-an'ı alıp bütün iyi gelecek sureleri okuyordum ama yok geçmiyordu. Sonra sonra sonra kalbim katılaşmaya başladı; ezan okunurken bile hic birşey hissetmemeye başladım. "Allah korusun" cümlesinden bile uzak duruyordum. Nasıl bir bencillikse içine girdiğim hal "beni korumuyor ki demek ki yok"(töbe haşa) diyordum. Masal gibi gelebilir ama bir sabah ezanında kendime geldim. Ben hicbir zaman sapmamıştım doğru bildiğim yoldan, kafam karışıktı ve şeytanın istediğini yapmıştım. İnanmazsın belki ama acı çekmeye devam ettim. En dibi gördüm. Sonra kendime geldim. İçim kanıyordu ama ben yine gülebilmeyi başarmıştım. "Buna da şükür" diyebilmiştim. Acısını çektiğim şey geçmemişti ama Allah başka başka şeylerle oyalanmamı sağlıyordu.

Birgün bıçak gibi kesildi acım. Sardım yaralarımı. Hala yaralanıyorum ben (insanoğluyum) ama artık "vardır bir hikmet, bu günlere çok şükür" diyebiliyorum.

Yıpratma kendini. Geçecek. Unutacaksın. İmanımız biranda gelmedi ki biranda gitsin.

Genişletmek için tıkla...

İşte böyle yaşanmışlıklar insanı kendine getiriyor. Düzelebilirim diyor kişi. teşekkürler

Lanet olan seytana uyma arkadasim.
Seni yaradana, rizik verene ve cocuk sahibi olmani nasip edene
kirilirmi hic.
Rabbim bize bu kadar guzellikler verirken bizden istedigi sey
ona secde ederek yakin olmamiz. Sukur etmemiz.

Sen inancini kaybettin diye dusunurken, Kör Seytan birini daha
tuzagima dusurdum diye sevinir.
Kendini toparlamaya bak. Bol bol kitap oku ve dua etki o lanet uzaklassin kalbinden.

adunul .!.:

bu belanımı istiyorsun türü birşey olmuş ama :))

3 aylar beni duygusallaştırdı, ben inancımın geri gelmesini istiyorum. Biz ne yapacağız diyorsunuz. Ne yapacağımı biliyorum ama bunu başka insanlardan da duymak , olur böyle şeyler sen duaya devam et düzelirsin denilenleri okumak insanın içini rahatlatıyor.

Genişletmek için tıkla...

hani birine çok iyiliğin dokunur ama karsılık göremzsın çok kırılırsın kırılırsın da

trip yaparsın ama bişey demezsin ya...sonra o kişi sana bana kırgın mısın dediğğinde nasıl ağlayarak içini çekerek konusup

anlatırsın kendını...sen bu düşüncelerini görmezden gelip abdestini alıp secdeye bi geç hele bak nasıl döküceksin içini

nasıl ihtiyacın varmış naısl özlemıssın dua etmeyı görüceksin canım...ben secdeye giderken hep kendımı

allah ın huzurunda bulundugu yerde eğilmiş gibi hissederim o zaman hem korkualrımdan arınırım hem de

dualarımın kabul olacagına daha cok ınanırım....

adunul .!.:

İşte böyle yaşanmışlıklar insanı kendine getiriyor. Düzelebilirim diyor kişi. teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Düzelebilirsin tabi ki. Ama dilerim etrafında senin bu durumunu sorgulayan birileri yoktur. Yani kendi halindeysen daha rahat düşünür hareket edersin.

Ben ilk okuduğumda Allah muhafaza bebeğini kaybettin zannettim.

Ki öyle bile olsa Allaha sitem etme hakkına sahip değiliz ki hiçbirimiz.

Ayrıca, yaradan bize her istediğimizi anında vermek zorunda mı, anında yı bırak vermek zorunda mı, Onu ne zorlayabilir, mecbur edebilir; dilediğine dilediğini verir.

cerebrum77 .!.:

Ben ilk okuduğumda Allah muhafaza bebeğini kaybettin zannettim.

Ki öyle bile olsa Allaha sitem etme hakkına sahip değiliz ki hiçbirimiz.

Ayrıca, yaradan bize her istediğimizi anında vermek zorunda mı, anında yı bırak vermek zorunda mı, Onu ne zorlayabilir, mecbur edebilir; dilediğine dilediğini verir.

Genişletmek için tıkla...

Bazen insan sağlıklı düşünme yetisini kaybediyor. Mantıktan uzak şeyler düşünüyor. Hakka sahiplikten ziyade, hakkın sorgulanamaması bicimi

gelecek_se .!.:

seni benden daha iyi anlayan biri yoktur.
aynı seyleir yaşıyorum desem inanırmısın?
ve sürekli tövbe ediyorum düşündüklerimden dolayı çok pişman oluyorum ama elimde değil.
hergün birinin bbeği olurken benim elim kolumun boş gezmesini hazmedemiyorum..
konuşmak istemiyorum ve hatta düşünmek istemiyorum günaha girmemek için
sürekli kuran dinliyorum ve dinlemek istiyorum
belki o zaman kendimi affettirebilirim diyorum

daha dün düşündüm insan Rabbine Kırılır mı diye Allah ım senbizim Aklımıza mukayyet ol.

canım senin bebeğin gelmiş duaların kabul olmuş
Mutlu olsana neden böylesin
yoksa bebeğine kavuşunca bütün o isteğin arzun gitti mi?

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakma bunu görmemişim. herkes çok çekmiştir ama bende kendince çokkk çektim. Yok öyle kavuştum bitti türü birşey değil, onun tek saç teline tüm dünyayı yakarım. Buldumcukluğun dibine vuruyorum.

Ben başardım ama bu sefer başaramayanları, uğraşanları gördükçe kendime sevinemez oluyorum. Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın. Ben hep başkasının derdine, kendi derdi gibi üzülen biriyim. Bazı konularda çok agresif olsamda duygusalımdır aslında buda yıpratıyor.