Kvdemi dusunup kizicak gucum bile yok. Esim icinde bilmiyorum, hala sacma bi sekilde vicdan yapiyodurum belki. O kadar karisikki kafam
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sanirm lohusa depresyonunu agir bi sekilde yasiyorum (yada ben kotu bi annemiyim ?)
- Konu Sahibi CmreKck
- Başlangıç Tarihi
Kvdemi dusunup kizicak gucum bile yok. Esim icinde bilmiyorum, hala sacma bi sekilde vicdan yapiyodurum belki. O kadar karisikki kafam
- 9 Ocak 2012
- 15.575
- 30.207
- 798
Allah böyle insanları kahretsin ya. ne olmuş adı konduysa başı göğe mi ermiş??
bana evladım böyle teklifle gelse asla kabul etmem. gidin karı-koca istediğiniz ismi seçin koyun derim.
illa bir maraza çıkaracaklar.
arkadaşım sen bildiğin depresyondasın. ben de depresyon yaşamıştım. oğluma zarar vericem deliricem diye ödüm patlıyordu. annemi çağırıyordum kötü olduğumda. şükür atlattım.
inş sen de atlatırsın. yalnız o sakinleştiriciler arada bir içilecek şeyler değil. ya tedavin bitene kadar içmelisin ya da kesmelisin.
son olarak karaciğer fonksiyon testi yaptırıp kullan ilaçları. 2 ayda karaciğerimi bitiriyordu o ilaçlar kestik hemen biz.
bana evladım böyle teklifle gelse asla kabul etmem. gidin karı-koca istediğiniz ismi seçin koyun derim.
illa bir maraza çıkaracaklar.
arkadaşım sen bildiğin depresyondasın. ben de depresyon yaşamıştım. oğluma zarar vericem deliricem diye ödüm patlıyordu. annemi çağırıyordum kötü olduğumda. şükür atlattım.
inş sen de atlatırsın. yalnız o sakinleştiriciler arada bir içilecek şeyler değil. ya tedavin bitene kadar içmelisin ya da kesmelisin.
son olarak karaciğer fonksiyon testi yaptırıp kullan ilaçları. 2 ayda karaciğerimi bitiriyordu o ilaçlar kestik hemen biz.
ne guzel anneniz desteginiz olmus. Benim ailemin haberi olsa kesin destek olurlar bana ama demeye cekinyorum, onlarida germek istemiyorum. Ama bosanmayida dusundugum icin duzelmezse bilemiyorum soylesemmi simdi
Kendim istedim, maddi acidan birazda mecburdum. Evden calisiyorum, home office yani
- 9 Ocak 2012
- 15.575
- 30.207
- 798
bence boşanmayı düşünmeyin. çünkü eşinizde kafa yoruyormuş. ufak ufak annenize söyleyin.fakat boşanıcam eşim şöyle böyle diye değil. sizi yıpratan şeyleri şu an neler hissettiğinizi ne durumda olduğunuzu manevi desteklerine ihtiyacınız olduğunu anlatın. bir müddet gelip destek olsunlar. çok işe yarıyor. ben intihar falan da düşünüyordum ki çok inançlı biriyimdir. saatlerce annemle kardeşlerimle konuşup ağlardım. iş yerinde tuvalete gidip ağlar ağlar masama çıkardım. bazen nedensiz bazen nedenli. ama inan manevi destekle hepsi geçip gidiyor.
tam olarak senin gibiyim. Inancliyim, kendi kendime bile itiraf edemiyorum ama bende intihari bile aklimdan gecirdim. Durduk yere agliyorum bazen. Anneme anlatirsam zaten saglik problemleri var bide benim icin uzulur diye korkuyorum. Ama sanirim anlaticam biraz
- 20 Aralık 2017
- 9.800
- 32.019
- 548
Canım peki sen işle ilgilenirken bebek ile ilgilenen kim?
Yine ben :) sabah erkenden kalkiyorum, o yatarken calisiyorum, bazen kendi kendine birakip calisiyorum bi sekilde idare ediyorum. Tabi buda yoruyor beni
- 20 Aralık 2017
- 9.800
- 32.019
- 548
Bu hem senin için çok çok yorucu,hem sabrinin-toleransinin bebeğe karşı düşük olmasına neden olabilecek bir sorun ,hem de bebeğin sadece ağladıkça onunla ilgileneceğini ona ogretecegin bir durum.Seninle ilitisim kurmak için ağlaması gerektiğini ogrenirse sadece sevgiye ihtiyacı olduğunda bile ağlayan bir çocuk olur.Yanlis anlama biliyorum sıkıntılı bir durumdasın ama senin ve bebek lehine bir çözüm yaratmalisiniz
- 22 Temmuz 2015
- 832
- 268
- 103
Loğusa depresyonunu bende yaşadım nasılsın dedıklerı an ağlıyordum. eşimi odadan cıkartmıyordum. bebeğin üstünü eşim değiştiriyordu beceremeyecegıme kendımı ıkna etmıstım. 2 ay a kadar yavas yavas azaldı. sız bu surede kotu olaylar yasadıgınız ıcın üstüne eklendı. kötü anne oldugunu dusunmeyın sakın bu süreç. fakat yardım almayı bırakmayın
yok hayir yanlis anlamadim, cok haklisiniz. Bende kafami toparladikca bu konu hakkinda dusunup cozum bulmaya calisiyorum. Insallah tez zamana bulurumda.
- 26 Mayıs 2016
- 1.617
- 2.378
- 83
sorun bebek değil, sana destek olmayan bencil bir sülale.
Destek olmasalar bile keske köstek olmasalardi
- 10 Ağustos 2013
- 986
- 281
- 123
Ben ilk bebegimde lohusa deprasyonu yasamistim kv ile isimize cok burnunu sokmustu esim onlarin tafindaydi ben yalnizdim kv ne desem esim onu uyguluyor hic bir konuda benim tarafimda olmuyordu. bebegime karsi degilde esimden nefret eder olmustum. Bosanmayi cok ciddi sekilde dusunmustum surekli agliyordum ve cok daha kotu seyler geciyordu aklimdan bikmistim herseyden.. ama lutfen sabirli olun geciyor ikinci bebegimde hic yasamadim cunku esime pesin pesin soyledim anneni dogumda istemiyorum diye ilk dogumda yaptigin hatalari bana tekrar yapma diye.esim hep benimle ilgilendi hep yanimdaydi kv daha sonra geldi. Hayatiniza baskalarinin mudahale etmesinden yasaniyor lohusa deprasyonu kimseyi dinlemeyin bir muddet sizi mutsuz eden insanlarla gorusmeyin derim. Sabredin gececek
- 8 Temmuz 2017
- 400
- 341
- 33
- 31
Valla yemek bulaşık benimde çok işim oluyo ama hiç biri ruh halimden önemli değil bazen yatagimi bile toplayasim gelmiyo ama bi çıkıp dolaşmak iyi geliyo eve gelince de kanguruya koyuyorum ikimiz ev işi yapıyoruz. Anneligini sorgulama. Sadece esinle olan şeyler bide yorgunluk ev işi şu bu derken hepsi üst üste geliyo ve bazen bikiyosun ondan oluyo.
- 17 Nisan 2012
- 30.410
- 65.393
- 598
Ben de şu an lohusayım ve lohusalık kesinlikle berbat bir şey. Bakın ben iyi bakılıyorum, el üstünde tutuluyorum ama öyle pis bir psikoloji ki herkese alınıyorum, sürekli ağlıyorum. 26 günde 20 kiloya yakın verdim, sürekli bebeğime bakıp ağlıyorum öleceğimi düşünüyorum, uyumak istiyorum. Psikolojik destek alacağım ama bi kaç gündür daha iyiyim.
Bebeğimden pişman değilim ona sarılıp daha iyi olmaya çalışıyorum ama sanki dünyam yıkılmış gibi bir psikoloji. Ve inanın bunu tek atlatmanız mümkün değil. Ailelerden destek almak çok önemli.
Bebeğimden pişman değilim ona sarılıp daha iyi olmaya çalışıyorum ama sanki dünyam yıkılmış gibi bir psikoloji. Ve inanın bunu tek atlatmanız mümkün değil. Ailelerden destek almak çok önemli.
Canım üzülme , bunları yaşayan o kadar çok insan var ki.
Benim bebeğim de 5 aylık, bazen sabrım tükenme noktasına geliyor , her anne yaşar bunları. Senin bu kadar ağır yaşama sebebin eşinle aranızdaki problem.
Eşin sana destek olan sevgi gösteren biri olsaydı çok daha hafif atlatırdın bu süreci.
Doktora düzenli gitmeye devam et, ilaçlarını kullan. Eşinle de terapiste gidin, ama bil ki ikinizin de çabası gerek evliliği yürütmek için .
Ailene bazı sorunlar yaşadığınızı ve terapiste gittiğinizi söyleyebilirsin bence, boşanma kararı için zaten henüz erken. Umarım olmaz ama kesin karar verirsen o zaman açıklarsın.
Benim bebeğim de 5 aylık, bazen sabrım tükenme noktasına geliyor , her anne yaşar bunları. Senin bu kadar ağır yaşama sebebin eşinle aranızdaki problem.
Eşin sana destek olan sevgi gösteren biri olsaydı çok daha hafif atlatırdın bu süreci.
Doktora düzenli gitmeye devam et, ilaçlarını kullan. Eşinle de terapiste gidin, ama bil ki ikinizin de çabası gerek evliliği yürütmek için .
Ailene bazı sorunlar yaşadığınızı ve terapiste gittiğinizi söyleyebilirsin bence, boşanma kararı için zaten henüz erken. Umarım olmaz ama kesin karar verirsen o zaman açıklarsın.
Lohusalıkla ilgili konular okuyunca kendi lohusalığım aklıma geliyor ve hayatımda ki herkesten iğrenirken buluyorum kendimi 
En kötüsü de ne biliyor musun, kayınvalidemden vs değil, bizzat özbeöz annemden, babamdan, ablalarımdan, eşimden..
Şimdi hepsiyle çok iyi olmak onların iyi gün dostu olduğunu, ihtiyacım varken zerre yanımda olmadıkları gerçeğini değiştirmiyor!!..
Sen bunları fark ediyorsan kötü bir anne olamazsın canım. Bebeğini umursuyorsun , hatanın farkındasın, Geriye kalan şey bol sabır. Bak benim oğlum 2 yasına geliyor, evimiz hala normal insan evinden hallice
Yemeği bulaşığı takma olduğu kadar.. Önceliğin meleğin olsun, bunaldıkça gerçekten at kendini dışarı. Ben oğlumu sokakta büyüttüm desem yeridir :)
Eşine kızdıysan eşine bağır..
Öfkeni boşaltmazsan miniğine yönelir
Sağlıkla büyüt.
En kötüsü de ne biliyor musun, kayınvalidemden vs değil, bizzat özbeöz annemden, babamdan, ablalarımdan, eşimden..
Şimdi hepsiyle çok iyi olmak onların iyi gün dostu olduğunu, ihtiyacım varken zerre yanımda olmadıkları gerçeğini değiştirmiyor!!..
Sen bunları fark ediyorsan kötü bir anne olamazsın canım. Bebeğini umursuyorsun , hatanın farkındasın, Geriye kalan şey bol sabır. Bak benim oğlum 2 yasına geliyor, evimiz hala normal insan evinden hallice
Yemeği bulaşığı takma olduğu kadar.. Önceliğin meleğin olsun, bunaldıkça gerçekten at kendini dışarı. Ben oğlumu sokakta büyüttüm desem yeridir :)
Eşine kızdıysan eşine bağır..
Öfkeni boşaltmazsan miniğine yönelir
Sağlıkla büyüt.
- 14 Ocak 2012
- 11.857
- 73.540
- 798
Bebek büyütmek çok zor bir şey. Evliliginiz mükemmel bile olsa bazen tuhaf bir ruh haline bürünüyoruz. Normal. 7/24 sevgi pıtırcığı gibi gezmiyoruz çoğumuz. Sabrımız taşıyor uykusuz kalıyoruz ev dağılıyor tuvalete gitmek bile lüks anneysen. Ben daha yeni yeni oğlan aglamadan giriyorum düşün. İki yaşında. İki yıldır hiçbir işimi rahatça yapamıyorum. Yeni yeni geceleri derin uykuya dalıyorum. Uykusuzluk ve yorgunluk insanı çok yıpratıyor. Kötü anne değilsiniz. Herkesin geçtiği bir yol bu. Instagram' da falan gördüğünüz annelere aldanmayin. Eşinizle sorunlarınız umarım tamamen biter ve huzurlu bir yuvaniz olur inşallah.
