- 19 Mart 2015
- 2.114
- 1.832
- 133
- Konu Sahibi PapatyamsiHatun
-
- #1
Çok yakın olduğum bir arkadaşım vardı. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi neredeyse, sürekli yan yanaydık. Okul kapanırdı, biz her gün beraberdik. Hiç bi arkadaşımın evinde kalmadım kalmam mesela kolay kolay, ama onda gecelerce kalmışımdır.
Unutmam yataktan kalkıp onun yanına gittiğimi. Yada bize geldiğinde yine uyanıp ilk onu gördüğümü. '' ya sen uyanınca bile ne güzelsin'' deyişini de unutmam. Biz hiç ayrılmayalım deyişini de unutmam. Şunları söylerken bile gözümden yaşlar akıyor, bi yandan da beraber yaptığımız salaklıkları anımsayıp gülümsüyorum, öyle garip bi hal.
Ergenliğimin tüm getirilerini yaşarken o hep yanımdaydı. Beraber saçmalardık bol bol. Ya o benim kız kardeşim olmuş hiç farketmeden. Hani olur ya, kavgada etseniz, birbirinize çokta kızsanız kopamazsınız. Bi şekilde kalbinizde hep yer alır o.
Bir sürü uzun yıllardır yanımda olan dostlarım var. Ama onun yeri başkaymış ya. Ben gerçekten onu çok çok çok seviyormuşum. Şimdi yine beraber 16 yaşında olsak ya..
3 yıl önce bu zamanlar küsmüştük. Ama bu seferki öyle küslüklerden değildi. Gecenin bi yarısı feci kavga ettik. Birbirimize dönüşü olmayacak sözler söyledik. Ama gerçekten dönüşü olmayacak sözlerdi.. Sonrasında hattımı anında değiştirdim zaten. O da değiştirmiş.
Şimdi evlenmiş. Hatta bebeği bile var. Hatta ve hatta bebeği 1 yaşını dolduralı aylar bile olmuş. Düşünüp duruyorum, acaba yalnızlık hissetti mi, birilerine ihtiyacı oldu mu bu dönemleri yaşarken, doğum sırasında da yalnızmış sanırım, kocasının tarafından birileri varmış.. Kardeşiyle arası bozuk gibi hissediyorum, öğrendiklerimde o yönde, zaten bi kardeşi var başka kimi var ki doğrudürüst.. O kadar eksik hissediyorum ki o zamanlar yanında olamadığım için. İçimden inşallah mutludur, iyidir deyip deyip duruyorum. Direkt ulaşabileceğim bi telefon numarası olsa durmayıp arayacağım.
Son zamanlarda düşünürken hiç mi kızmadım, kızdım. Yine kızdım ona içimden kendi kendime. Anımsayıp son olayları yine bi yanımın ona kızmasına engel olamadım.
Ama diyorum ya, sanki '' kız kardeş. ''
Hani insan kardeşine ne kadar kızsada kardeş kardeştir. Bitmez ki içindeki o sevgi. Yine düşünürsün kardeşini, yine üzülürsün, yine merak edersin..
Dün gece yine rüyamda görünce bugün aklımdan çıkmadı işte. Kocasını gördüm kendisini gördüm, evine gittiğimi gördüm, sarıldığımı gördüm...
Acaba oda beni özlüyormudur ara ara, benim düşündüklerimle eşdeğer şeyler düşünüyormudur, aklına iyi anlamda geliyormuyumdur, oda beni aramak istiyormudur acaba diye düşünmeden edemiyorum..
Durum böyle kızlar. İçimi dökmek istedim birazcık..
Unutmam yataktan kalkıp onun yanına gittiğimi. Yada bize geldiğinde yine uyanıp ilk onu gördüğümü. '' ya sen uyanınca bile ne güzelsin'' deyişini de unutmam. Biz hiç ayrılmayalım deyişini de unutmam. Şunları söylerken bile gözümden yaşlar akıyor, bi yandan da beraber yaptığımız salaklıkları anımsayıp gülümsüyorum, öyle garip bi hal.
Ergenliğimin tüm getirilerini yaşarken o hep yanımdaydı. Beraber saçmalardık bol bol. Ya o benim kız kardeşim olmuş hiç farketmeden. Hani olur ya, kavgada etseniz, birbirinize çokta kızsanız kopamazsınız. Bi şekilde kalbinizde hep yer alır o.
Bir sürü uzun yıllardır yanımda olan dostlarım var. Ama onun yeri başkaymış ya. Ben gerçekten onu çok çok çok seviyormuşum. Şimdi yine beraber 16 yaşında olsak ya..
3 yıl önce bu zamanlar küsmüştük. Ama bu seferki öyle küslüklerden değildi. Gecenin bi yarısı feci kavga ettik. Birbirimize dönüşü olmayacak sözler söyledik. Ama gerçekten dönüşü olmayacak sözlerdi.. Sonrasında hattımı anında değiştirdim zaten. O da değiştirmiş.
Şimdi evlenmiş. Hatta bebeği bile var. Hatta ve hatta bebeği 1 yaşını dolduralı aylar bile olmuş. Düşünüp duruyorum, acaba yalnızlık hissetti mi, birilerine ihtiyacı oldu mu bu dönemleri yaşarken, doğum sırasında da yalnızmış sanırım, kocasının tarafından birileri varmış.. Kardeşiyle arası bozuk gibi hissediyorum, öğrendiklerimde o yönde, zaten bi kardeşi var başka kimi var ki doğrudürüst.. O kadar eksik hissediyorum ki o zamanlar yanında olamadığım için. İçimden inşallah mutludur, iyidir deyip deyip duruyorum. Direkt ulaşabileceğim bi telefon numarası olsa durmayıp arayacağım.
Son zamanlarda düşünürken hiç mi kızmadım, kızdım. Yine kızdım ona içimden kendi kendime. Anımsayıp son olayları yine bi yanımın ona kızmasına engel olamadım.
Ama diyorum ya, sanki '' kız kardeş. ''
Hani insan kardeşine ne kadar kızsada kardeş kardeştir. Bitmez ki içindeki o sevgi. Yine düşünürsün kardeşini, yine üzülürsün, yine merak edersin..
Dün gece yine rüyamda görünce bugün aklımdan çıkmadı işte. Kocasını gördüm kendisini gördüm, evine gittiğimi gördüm, sarıldığımı gördüm...
Acaba oda beni özlüyormudur ara ara, benim düşündüklerimle eşdeğer şeyler düşünüyormudur, aklına iyi anlamda geliyormuyumdur, oda beni aramak istiyormudur acaba diye düşünmeden edemiyorum..
Durum böyle kızlar. İçimi dökmek istedim birazcık..