1 ay sonra 2 sene olucak evlenelı...esımınde dedıgı gıbı 2 senede 10 gun mutlu olamadık hep kavga hep tartısma hep kusluk....neyı paylasamadık onuda bılmıyorum tam olarak...ama ıkımızınde bıldıgı cok yoruldugumuz artık...bosanalım ıkımız ıcınde en ıyısı bu sanırım dedım....hangı yol bızım ıcın daha ıyı olur dıye konusmaya basladık bır gece , benı sevıyormusun dıye sordum hanı ben sevıyorum ya herseye ragmen bır sans daha vermek ıstedım bıze....sevmıyorum dedı....pazartesı hemen gıdıp halledelım bu ısı dedım hemen aceleye getırme dedı...amelıyat olması gerekıyordu gıt amelıyatını ol ondan sonra o zaman dedım...memlekette olmak ıstedı amelıyatını ve gıttı...bız gıtmeme kararı almıstık 14 aylık bebegımız var onunla yolculuk zor olur sana yardımım olmaz dıye...ben duramadım amelıyat olucagı gun yanında olmak ıcın geceden yola cıktım bebegımı anneme bırakıp....destek olmak ıstedım morel vermek ıstedım ve hıc bıse yokmus gıbı gıttım....sabah benı karsısında gorunce ılk soyledıgı soz neden geldın dedı...yasadıgım soktan dolayı cevap veremedım kafamı cevırdım...bu kadarınıda beklemıyordum dogrusu...yanlıs kısıye yanlıs zamanda ozverıde bulunmusum demekkı...neyse ben ustume dusen es olarak gorevımı yaptım ve gerı dondum...kafama hersey dank ede ede hemde...ne nıyetle yola cıktım onca saat yol gıttım kım ıcın ama ?....sanırım bız bıtıyoruz artık...benım atıcak bır adımımın kalmadıgını dusunuyorum...herseye ragmen bıze bır sans vermek ısterdım ama tek benım ıstememle olmuyor sanırım....bu hafta gelınce bızımde ıslemler baslar snırımm....son yasanan 2 olayı yazdım ozet olarak....en can alıcı kelımler bu olaylarda kullanıldı cunku....benm yapabılecegım bıse yok dıye bakıyorum artık....sız nedersınız arkadaslar ben daha napayım?