• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Şansım kısa sürdü

algida

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Temmuz 2010
953
3
96
Nevşehir
17 gün önce doğum yaptım bilenler bilir
Bu günlerde gerek annemle gerek eşimle gergin anlarımız oldu
Bi de geceleri hiç uyumadığım için,gündüzleri de gelen gidenden dinlenme imkanı da olmuyor
Hep birlikte kızımın ilk doğduğu hafta annemin yaptıklarına rağmen eşimin anlayışlı tavırlarından dolayı ne kadar şanslı olduğumdan bahsetmiştik
O şans o kadar sürdü arkadaşlar...1 hafta sonra eşim herşeye karışmaya,her lafıma bin laf söylemeye başladı..sanırım bişeylerin birikimi oldu onda da..ama hamilelik dönemimde nazımın geçmediği gibi,lohusalık dönemimde de nazım geçmiyor...bebek en ufak bi tıslasa -ağlamaya yakın olması- hemen tepki gösteriyor emzir emzir başımın etini yiyor...diyorum iyice uyansın göğsümde uyuyakalıyor iki dakika emip...annemin söylediği şeylere onun görmeyeceği fakat benim göreceğim şekilde hoş olmayan mimikler yapıyor.Bu arada normal şeyler söylüyor yani en ufak bi sohbetinde...tamam annem ilk başlarda davranmaması gerektiği şekilde davrandı yani ev işlerini eşimden bekledi falan ama konuştuktan sonra değiştirdi kendisini.herşey normale döndü derken bu seferde eşim 180 derece döndü...meğer içinde biriktirmiş bazı şeyleri...fevri uyanıyor sanki bütün gece o nöbet tutmuş gibi bebeğin başında.En ufak bi şeyde bana tepki gösteriyor annemin yanında her lafıma sesini yükselterek cevap veriyor...o bana öyle davranınca bütün bunların sorumlusu annem diye bende anneme patlıyorum bi şekilde...off offf kızlar psikolojim çok bozuldu yaa eşimle herşey çok iyiyken ,kızımızla herşey daha güzel olacak derken, daha kötü oldu...uzun zamandır tartışmazken şimdi her dakikamız tartışarak geçiyor
 
Canim valla uzuldum..
bebegin gelisine sevinirken
annenin dusuncesizce esine is buyurmasi
kaynananin yine dusuncesizlik edip burnunu sokmasi herseye
misafirlerden basini alamaman
bunun ustune simdide esin..
baya stres altinda kaldiniz ikinizde
fakat esine soyle annelerimiz gidene kadar
bebegimizle basbasa kalana kadar disini sik
bu kadar strese dayanamiyorum falan de
ne biliyim aklimada bir sey gelmiyorki
biraz rahat olmaya kendinizi dinlemeye zaman gerek
o'da yakinda gelir insallah
 
Canım ya tek şunu söyleyeyim ki bu dönemin gelip geçici.
Karı koca lohusa depresyonu geçiriyorsunuz sanırım:)
Annenin bir çok tavrı banada tuhaf gelmişti eski konunda.
Bir erkek için çok kırıcı incitici davranışlar bunlar.
Benim annem eşime iş yaptıracak mümkün değil.
Eşimden bir bardak su istemez isteyemez her işini kendi görür.
Annen ciddi anlamda bu konuda kendini aşmış canım ya.
Eşinde bir müddet sonra bunalıma girdiğini herkese belli etme kararı almış belli.
Ben bulanıyorsam herkes bunalsın gibi..
Biraz sabırlı olmanız gerek şu dönem bence.
Hani yanlış anlama ama annen kendi evine dönse siz ve bebeğiniz tekrar doğarsınız bu dünyaya..
 
17 gün önce doğum yaptım bilenler bilir
Bu günlerde gerek annemle gerek eşimle gergin anlarımız oldu
Bi de geceleri hiç uyumadığım için,gündüzleri de gelen gidenden dinlenme imkanı da olmuyor
Hep birlikte kızımın ilk doğduğu hafta annemin yaptıklarına rağmen eşimin anlayışlı tavırlarından dolayı ne kadar şanslı olduğumdan bahsetmiştik
O şans o kadar sürdü arkadaşlar...1 hafta sonra eşim herşeye karışmaya,her lafıma bin laf söylemeye başladı..sanırım bişeylerin birikimi oldu onda da..ama hamilelik dönemimde nazımın geçmediği gibi,lohusalık dönemimde de nazım geçmiyor...bebek en ufak bi tıslasa -ağlamaya yakın olması- hemen tepki gösteriyor emzir emzir başımın etini yiyor...diyorum iyice uyansın göğsümde uyuyakalıyor iki dakika emip...annemin söylediği şeylere onun görmeyeceği fakat benim göreceğim şekilde hoş olmayan mimikler yapıyor.Bu arada normal şeyler söylüyor yani en ufak bi sohbetinde...tamam annem ilk başlarda davranmaması gerektiği şekilde davrandı yani ev işlerini eşimden bekledi falan ama konuştuktan sonra değiştirdi kendisini.herşey normale döndü derken bu seferde eşim 180 derece döndü...meğer içinde biriktirmiş bazı şeyleri...fevri uyanıyor sanki bütün gece o nöbet tutmuş gibi bebeğin başında.En ufak bi şeyde bana tepki gösteriyor annemin yanında her lafıma sesini yükselterek cevap veriyor...o bana öyle davranınca bütün bunların sorumlusu annem diye bende anneme patlıyorum bi şekilde...off offf kızlar psikolojim çok bozuldu yaa eşimle herşey çok iyiyken ,kızımızla herşey daha güzel olacak derken, daha kötü oldu...uzun zamandır tartışmazken şimdi her dakikamız tartışarak geçiyor

Bende hamileyim ve doğumdan sonra misafir istemiyorum..Gelen 1 saatten fazla oturmasın yemek çay kahve beklemesin önce benim ve bebeğimin huzuru önemli...Lohusalıkta yazık nelerle uğraşıyorsun zaten uykusuzluktan yeterince gerginsindir...Valla gelene söyle fazla misafir ağırlayamıyorum arayanlara da musait değilim dersin söyle annen de gitsin eşin haklı sürekli bir büyüğün olduğu ev çekilmez daha önceki konunu da takip etmiştim..Eşin bıkmış belli...Senin önceliğin sen ve bebeğinsin...Kırılan olursa kafanı toplayıp huzura erişince arayıp özür dilersin lohusalık hormonlar falan dersin..Üzme bu kadar kendini yazık değilmi sana daha bebeğin ufacık sütün mütün kesilir sonra...
 
benim eşimde böle olmuştu cok şaşırmıştım ama sonra düzeldi şimdi dogum sonrası sendromu yaşıo senin içindeydi miniğin o senin gibi değil korkuyo bebege bişey olacak diye biraz sabret umarım gecer ama babaların durumu gercekten farklı dogumdan sonra anlıyolar baba olduklarını inşallah alışır ve normale döner
 
Canim valla uzuldum..
bebegin gelisine sevinirken
annenin dusuncesizce esine is buyurmasi
kaynananin yine dusuncesizlik edip burnunu sokmasi herseye
misafirlerden basini alamaman
bunun ustune simdide esin..
baya stres altinda kaldiniz ikinizde
fakat esine soyle annelerimiz gidene kadar
bebegimizle basbasa kalana kadar disini sik
bu kadar strese dayanamiyorum falan de
ne biliyim aklimada bir sey gelmiyorki
biraz rahat olmaya kendinizi dinlemeye zaman gerek
o'da yakinda gelir insallah

canım valla ağlamamak için kendimi zor tutuyorum
Bebiş yeni uyudu bende bi yandan yazıyorum bi yandan anneme de beblli etmemeye çalışıyorum içimde kopan fırtınaları...sonuçta gidecek ve giderken bi de beni kafasına taksın istemiyorum
eşime iki gündür söylüyorum annem gidene kadar sabret onun yanında bana bağırma diye...herşey düzelecek diyorum...ama yok...daha dün yatağımda ağlayarak uyudum.annemde benle aynı odada yattığı için-bebeğe nöbetleşe bakıyoruz- sesimi hıçkırıklarımı duysun istemedim..içimde o kadar bastırdımki gözyaşlarımı bana bile ağır geldi...burnumu bile çekemedim rahat rahat...
 
biraz sabır...hayatınızın bir düzeni bir akışı varken herşey birden ve hepten değişti...eşiniz de bu yeni hayata alışması gerekiyor.o artık sadece bir sevgili,bir eş değil...o artık bir BABA...beyler bizden farklı olarak her bir dertlerini dışa vurup rahatlamaz,daha fazla içlerinde kendilerince çözmeye çalışırlar.eşiniz diğer yaşananlara tepkiden ziyade bu yeni konumuna alışmaya çalışıyor.kim bilir kafasından neler neler geçiyordur da sizinle paylaşmıyordur...kendi eşimden biliyorum,oğlum doğduğunda dünyalar onun olmuştu,ancak aradan 1-2 hafta geçtikten sonra adım adım değişmeye başlamıştı.bu süreç yaklaşık 2 ay sürmüştü bizde,sonra bana karşı davranışları eskisi gibi olmuştu gene.size tavsiyem;onu kendi haline bırakın ki o da kafasında herşeyi daha rahat analiz etsin.zor olacak ve belki de haksızlık gibi göreceksiniz ama her dediğini de çok önemsemeyin.bu sadece bizim geçirdiğimiz lohusa depresyonu gibi bir süreç onlarda.siz ne kadar az üstüne varırsanız,o bu süreci o kadar kolay atlatacaktır...allah analı babalı büyütsün civcivinizi bu arada:-))sabredin biraz...
 
Canım ya tek şunu söyleyeyim ki bu dönemin gelip geçici.
Karı koca lohusa depresyonu geçiriyorsunuz sanırım:)
Annenin bir çok tavrı banada tuhaf gelmişti eski konunda.
Bir erkek için çok kırıcı incitici davranışlar bunlar.
Benim annem eşime iş yaptıracak mümkün değil.
Eşimden bir bardak su istemez isteyemez her işini kendi görür.
Annen ciddi anlamda bu konuda kendini aşmış canım ya.
Eşinde bir müddet sonra bunalıma girdiğini herkese belli etme kararı almış belli.
Ben bulanıyorsam herkes bunalsın gibi..
Biraz sabırlı olmanız gerek şu dönem bence.
Hani yanlış anlama ama annen kendi evine dönse siz ve bebeğiniz tekrar doğarsınız bu dünyaya..

Canım annem hiç normal davranmamıştı maalesef biliyosunki herşeyin farkındaydım
Farkında olduğum için de konuştum annemle ve o da en azından artık bişyler beklemiyor eşimden
Ama olan oldu işte...eşim anneme olan birikmiş sinirini şimdi benden çıkarıyor
Annemle de geçen gün fena tartıştım konu neydi onu bile hatırlamıyorum kafam çorba oldu artık
ama lafın arasında dedim "anne sen artık git yarın lütfen sütten kesilecem yoksa"
"durmam zaten yarın giderim" dedi..ama sanırım sinirle söylediğimi düşündü ki gitmedi
son 3 günü zaten gidecek o yüzden bende tekrar konuşmadım.

Bende hamileyim ve doğumdan sonra misafir istemiyorum..Gelen 1 saatten fazla oturmasın yemek çay kahve beklemesin önce benim ve bebeğimin huzuru önemli...Lohusalıkta yazık nelerle uğraşıyorsun zaten uykusuzluktan yeterince gerginsindir...Valla gelene söyle fazla misafir ağırlayamıyorum arayanlara da musait değilim dersin söyle annen de gitsin eşin haklı sürekli bir büyüğün olduğu ev çekilmez daha önceki konunu da takip etmiştim..Eşin bıkmış belli...Senin önceliğin sen ve bebeğinsin...Kırılan olursa kafanı toplayıp huzura erişince arayıp özür dilersin lohusalık hormonlar falan dersin..Üzme bu kadar kendini yazık değilmi sana daha bebeğin ufacık sütün mütün kesilir sonra...

canım bende istemiyordum ama başıma bittiler
bi de güne gelir gibi pasta börek hazırlıyoruz-tabi biz hazır aldık onları ikram ediyoruz-
daha bunlardan hariç telefon edenler var biz kırkı çıksın öyle gelirsiniz diye geri çeviriyoruz
şu son 4 gündür biraz rahatım misafirden yana.bu seferde uykusuzluktan kafamı kaldıramıyorum
Kızlar yoksa ben depresyona mı giriyorum yaa yoksa bu yaşadıklarım normal mi ?
herkes yaşıyor mu sadece ben miyim :26:
eşim bıkmış belli de tamamen bıkar diye de korkuyorum ya evden bizden tamamen bıkarsa
Düşünmek bile istemiyorum

benim eşimde böle olmuştu cok şaşırmıştım ama sonra düzeldi şimdi dogum sonrası sendromu yaşıo senin içindeydi miniğin o senin gibi değil korkuyo bebege bişey olacak diye biraz sabret umarım gecer ama babaların durumu gercekten farklı dogumdan sonra anlıyolar baba olduklarını inşallah alışır ve normale döner

Eşin düzeldi yani sonra ...içimi rahatlattın canım umarım benim eşimde bian önce normale döner
Benim pek döneceğim yok o bari dönsün ikimiz birden deli olunca hiç çekilmiyor evin hali
 
canim valla uzuluyorum sen oyle anlatinca
iki ay sonra benim bebegim geliyor
ama basimizda kalacak adam yok
sence sadece ben ustesinden gelebilirmiyim?
misafir sorunum olmaz cokca
annem yasli ve hasta fazla ilgilenemez
baska sehirde kalamazda
esimin ailesi Turkiyede
yine kalacaz esimlele ben
hani dusundumde
basinizda buyukler varken sansli olmaniz gerekirken
yalniz olsaydiniz dahami iyi olurdu yoksa
dahami zor olurdu?
 
biraz sabır...hayatınızın bir düzeni bir akışı varken herşey birden ve hepten değişti...eşiniz de bu yeni hayata alışması gerekiyor.o artık sadece bir sevgili,bir eş değil...o artık bir BABA...beyler bizden farklı olarak her bir dertlerini dışa vurup rahatlamaz,daha fazla içlerinde kendilerince çözmeye çalışırlar.eşiniz diğer yaşananlara tepkiden ziyade bu yeni konumuna alışmaya çalışıyor.kim bilir kafasından neler neler geçiyordur da sizinle paylaşmıyordur...kendi eşimden biliyorum,oğlum doğduğunda dünyalar onun olmuştu,ancak aradan 1-2 hafta geçtikten sonra adım adım değişmeye başlamıştı.bu süreç yaklaşık 2 ay sürmüştü bizde,sonra bana karşı davranışları eskisi gibi olmuştu gene.size tavsiyem;onu kendi haline bırakın ki o da kafasında herşeyi daha rahat analiz etsin.zor olacak ve belki de haksızlık gibi göreceksiniz ama her dediğini de çok önemsemeyin.bu sadece bizim geçirdiğimiz lohusa depresyonu gibi bir süreç onlarda.siz ne kadar az üstüne varırsanız,o bu süreci o kadar kolay atlatacaktır...allah analı babalı büyütsün civcivinizi bu arada:-))sabredin biraz...

canım benim korkum kalıcı hasar bırakması
Annemin tavırlarından dolayı benim onun ailesine bişey söylemeye hakkım var mı
En ufak bişey söylesem şimdi hemen ailesini savunmaya geçiyor
Önceden sinirlenmediği şeylere sinirleniyor
Baban keşke hergün gelmese bebeği emzirmem lazım diyorum yani bişey söylesin diye değil sadece paylaşıyorum eşimle.hemen savunmaya geçiyor senin annen günlerdir bizle kalıyor ben sesimi çıkarıyor muyum diye...
 
Siz bebege tek başınıza bakamıyormusunuz?Çok mu agrınız var.

Ben ilk haftadan sonra annemi k.waildemi gönderdim.Okadar bile daynmazdımda yinede dursunlar dedim.Eger agrın sızın yoksa herkes ewine gitsin.Misafir geliosada telefonları açmayın.Kimse gelmez: )

Başbaşa kalınca daha sakin olursunuz birbirinizi kırmazsınız.Başkası olunca ortam çok geriliyo..
 
Son düzenleme:
Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsiniz biraz daha sabır algida.
Üçünüzü çekirdek aile olarak gördüğünde eşiniz değişecektir.
Ben lohusa dönemini yaşarsam bir gün bebişe kendim bakmak istiyorum:)
Annem çok hareketli iş kolik bir kadındır ama sakinlik benim için daha önemli.
Biraz daha kendimden ödün vererek kendim bakmayı düşünürüm.
Tek korktuğum lohusalar hakkında söylenen batıl inançlar canım ya.
Yoksa annemi dibimden ayırmam:31:

 
canim valla uzuluyorum sen oyle anlatinca
iki ay sonra benim bebegim geliyor
ama basimizda kalacak adam yok
sence sadece ben ustesinden gelebilirmiyim?
misafir sorunum olmaz cokca
annem yasli ve hasta fazla ilgilenemez
baska sehirde kalamazda
esimin ailesi Turkiyede
yine kalacaz esimlele ben
hani dusundumde
basinizda buyukler varken sansli olmaniz gerekirken
yalniz olsaydiniz dahami iyi olurdu yoksa
dahami zor olurdu?

canım yalnız da çekilmez de
şuan geriye dönme şansım olsaydı annemin 1 haftadan fazla kalmasını istemezdim
hatta hastanaden çıktıktan sonra da gitmek istese izin verirdim
Ama işte bişeyleri yaşamamız lazım demekki anlamamız için
Biz eşimle başbaşa olsaydık eminim daha kolay atlatırdık bu dönemi
Senin huzurun bozulacaksa bırak kimse olmasın yanında
Hiçbişey sizin huzurunuzdan daha önemli değil
Bak benim evimde sevgi,saygı,huzur kalmadı başımda büyükler varmışş
Başında büyüğün varsın olmasın
Evet ilk zamanlar çok zorluk yaşarsın ama en azından eşinle bu zorlukların üstesinden gelmeye çalışırsın...kimse canını sıkmaz
 
Siz bebege tek başınıza bakamıyormusunuz?Çok mu agrınız var.

Ben ilk haftadan sonra annemi k.waildemi gönderdim.Okadar bile daynmazdımda yinede dursunlar dedim.Eger agrın sızın yoksa herkes ewine gitsin.Misafir geliosada telefonları açmayın.Kimse gelmez: )

Başbaşa kalınca daha sakin olursunuz birbirinizi kırmazsınız.Başkası olunca ortam çok geriliyo..

Canım annem uzun zamandır ilk defa geldiği için yanımda uzun kalsın istedimdi
ama baktım herşey çok kötü gidiyor annemle açıkça konuştum da zaten son 3 günü
O da pek memnun değil zaten yanımızda kalmaktan ama benim kalmasını istediğimi düşündüğünden bu kadar uzun süre kaldı.Misafirlerde telefon edip gelmiyor canım emrivaki olanlar pat diye kapıya geliyor
ve açmama gibi bi şansımız yok evde olduğumuz belli minicik bebeile nereye gidebilirzki yani evde yok numarası da yapamayız :43:

Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsiniz biraz daha sabır algida.
Üçünüzü çekirdek aile olarak gördüğünde eşiniz değişecektir.
Ben lohusa dönemini yaşarsam bir gün bebişe kendim bakmak istiyorum:)
Annem çok hareketli iş kolik bir kadındır ama sakinlik benim için daha önemli.
Biraz daha kendimden ödün vererek kendim bakmayı düşünürüm.
Tek korktuğum lohusalar hakkında söylenen batıl inançlar canım ya.
Yoksa annemi dibimden ayırmam:31:


bence de kendin bak canım şimdiki aklım olsa zaten bende böyle olsun istemezdim
Zaten o lohusalar hakkındaki batıl inançlardan dolayı kalsın istedim
Ama hepsi boş hayatta en önemli şey huzurmuş
 
Öncelikle Allah analı babalı büyütsün
arkadaşın dediğine katılıyorum gecici bir durum bu
3senelik evliliğimiz boyunca kavgalarımız 5 geçmezdi
bebek olduktan sonra babalar evrim geçiriyor
şöyle yap böyle yap duyanda onları 5 tane çocuk bakmış zanneder
bizim yaklaşık 4 ay var sürmüştü sonra düzeldi
ama sakın çocuktan önceki gibi olacağını sanma
benim eşim gibi pimpikliyse
kalıcı hasar bırakır diye korkuyorum demişsin
evet hasar bırakıyor ama sende bırakıyor
adamı yiyip bitiriyorsun
senin yüzünden loğusalığımdan bişey anlamadım diye:34:
 
son 3 günmüş biraz daha sabret canım.sende eşinde fazla gerilmişsiniz annen gidince arayı yumuşatırsınız diye düşünüyorum
bu dönemler zordur bilirim.canını sıkmamaya çalış sütün kesilmesin.:6:
 
eşin de doğum sonrası depresyon geçiriyor...biraz geçsin normale döner canım.. :):) sıkma canını.. ama ailene saygı duyması gerektiğini anlat ona...her ne olursa olsun onlar senin ailen ve kocan dahi olsa onlara laf etmeye kimsenin hakkı yok haksız yere....
 
Öncelikle Allah analı babalı büyütsün
arkadaşın dediğine katılıyorum gecici bir durum bu
3senelik evliliğimiz boyunca kavgalarımız 5 geçmezdi
bebek olduktan sonra babalar evrim geçiriyor
şöyle yap böyle yap duyanda onları 5 tane çocuk bakmış zanneder
bizim yaklaşık 4 ay var sürmüştü sonra düzeldi
ama sakın çocuktan önceki gibi olacağını sanma
benim eşim gibi pimpikliyse
kalıcı hasar bırakır diye korkuyorum demişsin
evet hasar bırakıyor ama sende bırakıyor
adamı yiyip bitiriyorsun
senin yüzünden loğusalığımdan bişey anlamadım diye:34:

tşk canım duaların için
gerçekten de öyle sanki kendileri 9 ay karnında taşımış gibi
Sanki bebeğimi benden daha fazla düşünüyor gibi
Zaten canım burnumda o kadar gerildimki bu son 4 günde kaçıncı kavgamız
Artık annem de rahatsız olmaya başladı ben varım diye mi devamlı tartışıyorsunuz diyor
Bu sabah yine tartıştık ve eşim kahvaltı bile yapmadan vurdu kapıyı çıktı
Annemde kahvaltı hazırlamış nereye gitti diye sordu anneme de bağırdım
Bırak nereye giderse gitsin bıktım diyee ...
Boşu boşuna ona olan sinirimi annemden çıkarıyorum
Kadıncağız da artık şamar oğlanı gibi oldu bi de benim kahrımı çekiyor
Kendimden utanıyorum,insanlığımdan utanıyorum artık
Ben eşimin ailesinin yanında ona böyle davranmazken o sınır tanımıyor annemin yanında
Kendime uyuz oluyorum...

son 3 günmüş biraz daha sabret canım.sende eşinde fazla gerilmişsiniz annen gidince arayı yumuşatırsınız diye düşünüyorum
bu dönemler zordur bilirim.canını sıkmamaya çalış sütün kesilmesin.:6:

hemde ne gerilme canım ya
annem gidince herşey daha kötü olacak sanırım
çünkü şuan susma devresi geçiriyorum ben kendimi biliyorum patlayacağım gibi


eşin de doğum sonrası depresyon geçiriyor...biraz geçsin normale döner canım.. :):) sıkma canını.. ama ailene saygı duyması gerektiğini anlat ona...her ne olursa olsun onlar senin ailen ve kocan dahi olsa onlara laf etmeye kimsenin hakkı yok haksız yere....

inşallah canım normale döner
bende bundan bahsediyorum tamam annemin yanlış davranışları oldu
Ama eşimde pek normal davranmıyor artık
Devamlı gergin -ki ben olsam bende gergin olurum devamlı evde bi kayınvalide varken-
Ama bu gerginliği farkında olmadan yansıtıyor ve hoş olmuyor
Sonradan bi de vicdan azabı çekeceğim vay annem geldi de memnun kalmadan gitti diye
ama suçun büyüğü bende ne vardı sanki uzun kal diyecek
 
Çok yaşanıyor bunlar merak etmeyin. Herkes kendi tecrübesini göstermek istiyor. Herkes bebeğin iyiliğini düşünmek istiyor. yepyeni bir durum. Geçecektir. Üzmeyin. Şu anda zaten iyi de söyleseler alınabilirsiniz. Doğum sonrası sendrom lafta değil gerçekten var. Çok çok fena yapıyor anneyi.
Bebeğinize Allah uzun ömür versin. Sizi bebeğinize, bebeğinizi de size bağışlasın. Bahtından güldürsün Allah onu
 
O başlığı da değiştirseniz keşke. En büyük şansınız bebeğinizi sağ salim elinize almanızdır. Kısa süren ne var ki. Sadece ufak tefek gerginlikler bunlar
 
Back
X