Erkek cinsinden tiksiniyorum artık ya. Neden her istediklerini yapabiliyorlar? Kim veriyor onlara bu hakkı?
O kadar sinir bozucu ki, sinirden kuduruyorum şu anda. Eziyorlar, bağırıyorlar, tartaklıyorlar, dövüyorlar, tecavüz ediyorlar, delirtiyorlar ama kimse bir şey yapamıyor. Bir kez bir pisliğe bulaşmak yeterli hayatının mahvolması için. İsteyerek, istemeyerek dikkatini çekmen yeterli sana yapışması için. Ne büyük bir adaletsizliktir, sırf yumruğumla vurup yere seremiyorum diye mi oluyor bunlar cidden? Ya da bir penisim yok diye mi? Neden bunca zarara uğramak zorundayım, incinen ben olmak zorundayım?
Herkes hata yapar diyorlar, sen de bir hata yapıyorsun, gidip bir manyakla evleniyorsun bilmeden. Ama o hatanın telafisi neden olmuyor ki? Hani hatasız kul yoktu, ölüm hariç çare vardı ya? Boşanmak yetmiyor, güvenlik güçleri bile etkisiz kalıyor. Kanser gibi ilerledikçe ilerliyor. Bu adamlar kendini Tanrı mı sanıyor? Tıpkı öyle davranıyorlar da... Sanki hatayı yapınca geri kalan ömrünce fiziken, ruhen alacağın hasarları peşinen kabul etmişsin gibi oluyor. Bu ne büyük adaletsizliktir, sokakta arkana bakarak yürümek, en ufak hareketlilikte başını çevirip, kocaman olmuş gözlerinle Azrailini arar gibi gözlerinin onu araması, nabzının birden yükselip boğazında atması, sonrasında ise o olmadığını görünce, sevinemeyip bir dahaki sefere belki o çıkar deyip, taş yutar gibi yutkunmak... Nasıl bir kabus olduğunu biliyorum. Sokakta kulaklık bile takamazdım, belanın sesini duymam da aniden bastırır diye. Dışarı çok az çıkardım, bir süre sonra sokağa çıkmamak için bahaneler uydurmaya başlamıştım. Hastalık haline gelecekti az kalsın...
Zorba, takıntılı manyaklara sesleniyorum, kadınlar size emanet değil, çiçek de değil! Kadınlar insan, bildiğiniz insan! Tıpkı sizin gibi, onlar da birey, yaşama hakları var. Düşün artık yakamızdan, yeter ya yeter artık!
gülünecek bir konu degil ama gece gece mesajiniz güldürdü beni, Allah'ta sizi güldürsün. Biz kadinlar herseyi yapariz vallahi 
