Şaşkınlık içindeyim. Kimseye güvenemeyecek miyiz?


Zor bi durum,kafan karışık,çok sevip istekli degilsin,korkuların var..Eger yüreginden gerçekten o geçseydi düşünmezdin tekrar başlamak için,seni düşündüren sadece çocugun.Ama kendini mutlu hissetmedign biriyle sırf çocuk için bir araya gelinmemeli bence,sonradan ne kadar sevilebilirki? hep bişeyler eksik yarım kalıcak içinde.Benim bi tanıdıgım 3çocuklu bi bayan 13sene sonunda boşandılar,yaklaşık 3sene sonra çocuklar için bir araya gelip tekrar evlendiler.Ama hayatlarında degişen hiç bişey olmadı,ne sevgi ne saygı olarak.Bomboş bi hayat.Eger maddi gücün varsa,çalışıyosan düzenini tek başınada kurabilirsin yeterki iste.Ama eski eşinde iyi bi insanmış okudugm kadarıyla iyce düşün öyle karar ver,etraftan etkilenme bence.Çok yazdım sanki
 
ayni evde derken hani hemen barisma anlaminda dedim canim,
yoksa beraberlikten filan bahsetmedim,
hani sen simdi tekrar flört ediyormussun gibi gorusup duygularini sorgula eger olumlu olursa o zaman evet dersin

aynı evde kalmak her iki türlü de istemem yani canım hem barışma açısından hem beraberlik açısından..
evet 5 sene sonra tekrar flört ediyomuş gibiyiz ama kendimi tuhaf hissediyorum yaşadığım onca şey sanki bi rüyaymış gibi. kişiliğinden yana olumlu düşünüyorum çocukta var ama kendimi duygusal anlamda eksik hissediyorum eskisi gibi olabilicekmiyim bilmiyorum zamanla düzelir mi acaba hislerim zamanla sevebilir miyim sence bi fikrin var mı bu konuda :26:
 

zaman herseyin ilacidir canim...zamana birak herseyi
esin iyi bir insan gibi ve kotu ayrilmamissiniz,dedigim gibi onu iyice taniyip en son karar ver acele etme,
bir tek evladini degil kendinide dusun daha 21 yasindasin tamam cocugunun babasi ama sende istiyormusun onu iyice dusun,
sevmeye calis ama kendini zorlamadan icinden gelerek,zaten birseyler hissedersen onunla olabilirsin hissetmessen,
tekrar bir ayrilik yasamak yerinde hic barismamani tavsiye ederim...
 


evet zor bi durum. eskiden sevgim vardı ama aradan geçen 5 yıl dile kolay ister istemez insanı soğutuyo zaten olumsuz şeyler yaşadım bi sürü bu süreç içinde.. Çocuk için barışmak istemiyorum ben zaten. Sadece çocuk için barışmanın bi hata olduğunun kanaatindeyim. Benim annem 3 yaşındaymışım ben babamı terketmiş beni bırakmış evden kaçmış. Sonra bi şekilde gözünü boyamış ve barışmışlar benim için.. keşke barışmasalarmış... benimde hayatım bu kadar arap saçına dönmezdi. Şuan kardeşimde olmamış olurdu. Babam belki başkasıyla mutlu bi yuva kurup çoluğa çocuğa karışıcaktı ama ben bi şekilde büyüycektim sonuçta uçup gidicektim zamanı geldiğinde.. şimdi benim hayatımda kötü oldu kardeşimde 13 yaşında henüz onunda psikolojisi etkilendi. Çocuk için barışılıyo ama sonra çocuklara yazık oluyo.. çocuk için barışma taraftarı değilim ben. Benim derdim kötü biri değil az çok evlilik hayatımızı gördüm yaşımız küçük olsada huyunu suyunu biliyorum, bi tereddütüm yok o konuda. fakat beni düşündüren aradan geçen zamanın verdiği soğukluk.. alışabilir miyim zamanla bunu düşünüyorum.. evlenince güzel duygular hissedebilirmiyim zamanla geçebilicek bi durum mu bu? bilmiyorum.. tek tedirgin olduğum konu bu...
 


Evet canım çok haklısın.
Kötü ayrılsak zaten yada bana bi yanlışı olsaydı ben çocukta olsa o insanla hiç bi şekilde düşünmezdim, denemezdim bile. Ama evlendiğimizde ben 15 yaşındaydım o da 17 çocuktuk resmen.. Cahillik diz boyuydu, evcilik oynar gibi. Şimdi annemin olmaması hayatımızda benim en büyük avantajım olur heralde.. herşeyi bozan onun tuhaf fikirleriydi. zamana bıraktım bende dediğin gibi zaten olursada enaz bi seneyi rahat bulur. bakalım neler olucak zamanla (seninde nickinin altına yazdığın gibi) ♥ нєяѕєуiη нαуιяℓιѕι ♥..
 

♥INSALLAH canim hakkinda hayirlisi olsun,ALLAH GONLUNE GORE VERSIN INSALLAH(AMIN)♥
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…