Doktora götürün psikologum demişti en kolay çözülen sorun öfke kontrolü sorunudur diye gidip bi halledin bence adamın başka sorunu yok çünkü terketmek çok kolay olan yol
4ayda çok yıprandımişin zor görünüyor sinirli insan çok yıpratır
hakaret ve küfür var maalesefBir anda bağırıp çağırıp 5 dakika sonra sakinleşiyorsa çok önemli bir problem değil bence. Tek yapman gereken, o 5 dakikada susmak, o sakinleşince aç ağzını yum gözünü. Ama hakaret küfür ediyorsa o zaman kötü, bir şey diyemem. Ve bence, telefonda yada mesajda, kavga çıkabilecek hiçbir konu hakkında konuşma, yüzyüze gelince konuş. Bunu ben çok geç öğrendim, şimdiye kadar ben de hep telefonda mesajda çat çat kavga ediyordum, çok uzuyodu kavga fakat yüzyüze biz de hiç etmiyoruz. O sebeple kızdığım, alındığım yada konuşacağım bir şey varsa kesinlikle yüzyüze gelene ekadar konusunu açmıyorum
Böyle bir adamdan boşandım ben.. Evlenmeden önce bağırıp çağırırdı sinirlenince... Çok önemsemedim o zaman. Ama evlendikten sonra kırıp dökmeye de başlamıştı. Bana vurmak isterdi biliyorum ama ailemden misliyle geri döneceğini bildiği için bunu yapamadıkça masa sandalye avize ne bulursa onu kırardı... Aman diyeyim tekrar tekrar düşünün... O özürleri pişmanlıklar, duygusallıklar hep geçici, göstermelik... Kendini garantiye alıncaya kadar yani... İhanet sebebi ile boşandık biz ama olmasaydı da bu kontrolsüz öfke sebebi ile boşanacaktım zaten...
Bunu bildiğim için çocuk yapmadım. Çocuk konusunda çok baskı yaptı. Eğer çocuğum olursa onu bırakamam diye düşünüyordu. Kendini garanti etmek için çocuk yapan kadını biliyordum da erkeğini görmek de nasip oldu çok şükür :))
bi ömür bu duruma hiç bi kadın katlanmaz bende dahil sabrımı taşırdı en son silip engelledim ki hatasını bilsin kaybetme korkusu yaşasın konuşarak çözüm bulamadım maalesef4 ayda bu kadar yıprandıysanız varın siz bunu bir ömür düşünün.
Herkes sinirleniyor, parlıyor, kızıyor.
Ama önemli olan seviyeyi, saygıyı koruyabilmek.
Sizin yerinizde olsam böyle sürekli kırılmaya, saygısız konuşmaya davranmaya ne kadar dayanabilirim bir düşünürdüm.
Öfke kontrolü olmayan, bu konuda dengesiz bir insanla beraber olmak gerçekten çok zor.
Ve belirli bir süre sonra sizde ona karşı saygısızlaşacaksınız.
Sizin de bir sabır noktanız var sonuçta.
İnşallah doğru kararı verirsiniz.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
Ruhen sorunlu bir tip,düzelmeden asla evlenmeyin.Tedavi olmak istemeyebilir de çünkü ona göre bu hali normal olabilir işte asıl sınavı da bu noktada verecek.Umarım her şey gönlünüzce olur.
Deli bu bildiğin. Sinirine yorum yapmayacağım ağır konuşmamak adına onu geçiyorum. Sevmesi de pek arabesk. Bu tarz sözler beni çok itiyor.Kızlar 31yaşındayım bundan 4ay önce 33yaşında biriyle tanıştım.Bi ilişkiye hazır değildim ve arkadaş kalmak istedim.Fakat kendisi bana arkadaştan da öte öyle ilgili alakalı davranıyordu ki biz sevgili olucaz sende bana aşık olucaksın sevgilim olucaksın ve biz evlenicez dediğim de çıkacak demişti.İlk zamanlar sözlerini pek umursamadım görüştükçe,konuştukça,mesajlaştıkça,sohbet ettikçe kendine mıknatıs gibi çekti çok etkilendim bende aşık oldum alıştım ona.Ve ne ilginçtir gün geçtikçe kendimi gelinlik modelleriyle ev eşyalarıyla ilgilenir buldum Dedikleri çıktı aşık olduğum yetmezmiş gibi bende onla evlilik hayalleri kurmaya ciddi bi ilişkinin içinde buldum kendimi.
Şimdi size danışacağım meseleye gelelim:kızlar beni çok sevdiğini gözünden dahi sakındığını bildiğim hissetiğim adam sinirlenince gözü felaket dönüyor resmen başka bi adam olup çıkıyor durum saygısızlığa seviyesizliğe kadar geliyor.Anne babasını yıllar evvel kaybetmiş ablaları abileri evli bi tek bekar bu ve bana diyor ki;"benim annem babam yok kimsem yok sen benim annemsin babamsın diyip alnımdan öpüyor herbişiyimsin diyor.Çocuklarımın annesi herşeyimin sahibesisin diyor "
Bu kadar çok seven adam neden en ufak tartışmada dahi ayrılıyor,saygısız davranışlar,gösteriyor ?Bikaç dakika veya bi kaç saat geçmeden sanki hiçbişi olmamış gibi davranıyor.Böyle davranarak kalbimi çok kırdığını beni çok incittiğini saygı olmazsa bende yokum dememe rağmen yeminler özür dilemeler bi daha asla olmayacak söz vermeler çok çabuk unutuluyor hep en başa dönüyoruz.Sayısız kez rahatsızlığımı saygılı davranması gerektiğini sinirlerine hakim olması gerektiğini dile getirdim.2gündür küsüm ve konuşmuyorum sildim engelledim biraz kafamı toparlamak sizlerden fikir almak istiyorum.5gün sonrada doğum günü hediyesi bile çoktan hazır beraber pasta kesip kutlayacaktık son konuşmalarımızda bunlardı Çok seven erkek neden kaybetmekten korkmaz? Herşey ikna edinceye ve hayatıma girinceye kadarmıydı? Bi keresinde sordum "neden hemen parlayıp köprüleri yakıp beylik laflar ediyorsun ,Hiç mi senden vazgeçeceğimden canıma tak edeceğinden korkmuyorsun dedim" bakma öyle konuştuklarıma sensiz 2günüm geçsin eteklerim tutuşuyor demişti
Beraber yanyana bu zamana kadar hiç bi tartışma kavga olayımız olmadı ya mesajlaşırken yada telefonda konuşurken sorun yaşıyoruz
Şimdi ne yapmalıyım bilemiyorum bi kaç gün daha böyle bensiz kalıp aklını başına mı getirmeliyim?Yoksa tamamen hayatımdan çıkamalı mıyım?Küçük bi ders mi vermeliyim?Şaştım kaldım işin içinden çıkamıyorum
Önerileriniz neler yardımlarınızı bekliyorum kızlar
benim amacımda yardım almasını sağlayıp o şekil de devam etmek bu durumda evliliği düşünmüyorum başka bi kötü huyu yok eğer bu sorunu halledersek herşey daha yolunda olacak gibime geliyor elbette zamanla anlaşılacak herşey teşekkür ederim :))Sevgilin kesinlikle dengesiz. Evlenince daha beter olacak, arkana bakmadan kaç bence.
Aslına bakarsanız benzer şeyleri yaşadım. Anne baba yok demiştiniz. Benim eşiminde yoktu.. Yani aslında onu frenleyecek kendisine getirecek kimse de yok hayatında. Bu iyi bir şey mi bilmiyorum. Hani çöpsüz üzüm filan tercihidir çok kimsenin ama işin aslı öyle değil. Bir anne ya da baba olmalı başında evlenilecek kişinin. Hatasını gösterecek, söyleyecek, çeki düzen verecek bir büyük başında. Yanlışları hususunda konuşacak bir muhatabım hiç olmadı.. Kendisine söylendiğinde de şirretleşti, çirkefleşti... Kırıp dökerek üste çıkmaya çalıştı... Hesap edemediği tek şey ailem oldu. Kendisinde aile kavramı olmadığı için... Ailem olmasa da pabuç bırakmazdım ben ona da.. Olması da her açıdan iyi oldu... Bunu da göz ardı etmeyin. Anne baba disiplini almamış insanlar en üst seviyede sorunlu ve şiddete meyilli oluyor...:)) çok yaşayın emi sanırım siz boşanıp kurtuldunuz
ben öyle öfkesini eşyalardan çıkardığına şahit olmadım elbet tabi sevgili olmakla evlenip aynı evde olmak bambaşka
bi gün sordum "sen sinirlenince ağzından herlaf çıkıyor peki yanında olsam o anda bana şiddet uygularsın kesin dedim", insan annesini dövermi sen benim annemsin ağzımda herşey ,karıncayı dahi incitmem sen sadece öfkemin geçmesini bekle üstüme gelip cevaplar verme ben zaten 5-10 dk sonra sakinleşiyorum böyle tepkiler verinde rahatlıyorum demişti"
bunu birde yanında öfkeliylen görmeyi istiyorum ozaman işte gerçekler ortaya çıkacak
Deli bu bildiğin. Sinirine yorum yapmayacağım ağır konuşmamak adına onu geçiyorum. Sevmesi de pek arabesk. Bu tarz sözler beni çok itiyor.
tedavi olup yardım alarak sinirini bastırmayı öğrenirse ancak bi evlilik düşürüm aksi halde imkansız ne kadar çok sevilip sevsemde teşekkür ederim yorumunuz için :))fragman izlemişsin evlenmeden önce tedavi olacaksa olsun yoksa yolver gitsin
evet yıllar önce anne babasını kaybetmiş kendi ayakları üzerinde durup bu güne kadar gelmiş çöpsüz üzüm fakat isterdim bende bi büyük ona hatalarını yanlışlarını göstersin olmayınca da düzelme de olmuyor herşey lafta kalıp unutuluyor " seni üzdüğümü öğrense ailem(kız kardeşler yengeler hala vs) benim derimi yüzerler,benim tarafımı tutmayı bırakıp seni haklı bulup canıma okurlar demişti" yardım alıp düzelmeden evliliği düşünmüyorum öfkesini kontrol etmeyi öğrenmesi şartıyla devam ederim yoksa bu kadar diyicem sanırımAslına bakarsanız benzer şeyleri yaşadım. Anne baba yok demiştiniz. Benim eşiminde yoktu.. Yani aslında onu frenleyecek kendisine getirecek kimse de yok hayatında. Bu iyi bir şey mi bilmiyorum. Hani çöpsüz üzüm filan tercihidir çok kimsenin ama işin aslı öyle değil. Bir anne ya da baba olmalı başında evlenilecek kişinin. Hatasını gösterecek, söyleyecek, çeki düzen verecek bir büyük başında. Yanlışları hususunda konuşacak bir muhatabım hiç olmadı.. Kendisine söylendiğinde de şirretleşti, çirkefleşti... Kırıp dökerek üste çıkmaya çalıştı... Hesap edemediği tek şey ailem oldu. Kendisinde aile kavramı olmadığı için... Ailem olmasa da pabuç bırakmazdım ben ona da.. Olması da her açıdan iyi oldu... Bunu da göz ardı etmeyin. Anne baba disiplini almamış insanlar en üst seviyede sorunlu ve şiddete meyilli oluyor...
Olmayanı da var lakin çok az...
Kızlar 31yaşındayım bundan 4ay önce 33yaşında biriyle tanıştım.Bi ilişkiye hazır değildim ve arkadaş kalmak istedim.Fakat kendisi bana arkadaştan da öte öyle ilgili alakalı davranıyordu ki biz sevgili olucaz sende bana aşık olucaksın sevgilim olucaksın ve biz evlenicez dediğim de çıkacak demişti.İlk zamanlar sözlerini pek umursamadım görüştükçe,konuştukça,mesajlaştıkça,sohbet ettikçe kendine mıknatıs gibi çekti çok etkilendim bende aşık oldum alıştım ona.Ve ne ilginçtir gün geçtikçe kendimi gelinlik modelleriyle ev eşyalarıyla ilgilenir buldum Dedikleri çıktı aşık olduğum yetmezmiş gibi bende onla evlilik hayalleri kurmaya ciddi bi ilişkinin içinde buldum kendimi.
Şimdi size danışacağım meseleye gelelim:kızlar beni çok sevdiğini gözünden dahi sakındığını bildiğim hissetiğim adam sinirlenince gözü felaket dönüyor resmen başka bi adam olup çıkıyor durum saygısızlığa seviyesizliğe kadar geliyor.Anne babasını yıllar evvel kaybetmiş ablaları abileri evli bi tek bekar bu ve bana diyor ki;"benim annem babam yok kimsem yok sen benim annemsin babamsın diyip alnımdan öpüyor herbişiyimsin diyor.Çocuklarımın annesi herşeyimin sahibesisin diyor "
Bu kadar çok seven adam neden en ufak tartışmada dahi ayrılıyor,saygısız davranışlar,gösteriyor ?Bikaç dakika veya bi kaç saat geçmeden sanki hiçbişi olmamış gibi davranıyor.Böyle davranarak kalbimi çok kırdığını beni çok incittiğini saygı olmazsa bende yokum dememe rağmen yeminler özür dilemeler bi daha asla olmayacak söz vermeler çok çabuk unutuluyor hep en başa dönüyoruz.Sayısız kez rahatsızlığımı saygılı davranması gerektiğini sinirlerine hakim olması gerektiğini dile getirdim.2gündür küsüm ve konuşmuyorum sildim engelledim biraz kafamı toparlamak sizlerden fikir almak istiyorum.5gün sonrada doğum günü hediyesi bile çoktan hazır beraber pasta kesip kutlayacaktık son konuşmalarımızda bunlardı Çok seven erkek neden kaybetmekten korkmaz? Herşey ikna edinceye ve hayatıma girinceye kadarmıydı? Bi keresinde sordum "neden hemen parlayıp köprüleri yakıp beylik laflar ediyorsun ,Hiç mi senden vazgeçeceğimden canıma tak edeceğinden korkmuyorsun dedim" bakma öyle konuştuklarıma sensiz 2günüm geçsin eteklerim tutuşuyor demişti
Beraber yanyana bu zamana kadar hiç bi tartışma kavga olayımız olmadı ya mesajlaşırken yada telefonda konuşurken sorun yaşıyoruz
Şimdi ne yapmalıyım bilemiyorum bi kaç gün daha böyle bensiz kalıp aklını başına mı getirmeliyim?Yoksa tamamen hayatımdan çıkamalı mıyım?Küçük bi ders mi vermeliyim?Şaştım kaldım işin içinden çıkamıyorum
Önerileriniz neler yardımlarınızı bekliyorum kızlar
Bence hemen kestirip atmayın. Sinirlenmeyen sinirleri alınmış insan mı var ki? Bu duygular kolay yakalanmıyor. O sinirlenip sesini yükselttiğinde ona cevap vermezsiniz evlendiğinizde . Ama şimdi biraz gözünü korkutun derim ki biraz sinirlerine hakim olmaya çalışsın .
Mutluluklar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?