onun elini tutarken veya öperken kalbin çarpıyor mu? aranızda cinsel çekim var mı?Hayallerimin erkegi değil, eminim. ama garip bir bag oldu aramizda, onsuz yemek yiyemek, haber almayinca rahatsiz olmak, her aksam onu mutlaka görmek gibi..su an onun yaninda oturuyorum, yemek yaptim ona, bulasigini yikadim, birazdan utusunu yapicam ve kizilayda oturuyor, korkuyla geldim evine(( ama vicdan azabindan mi yapıyorum bütün bunlari inanin bilmiyorum. guzel vakit geçiyor, cabuk geçiyor onunla zaman..ama gelecegimde onu düşününce ya da ondan cocugum olacagini v.s dusununce kalbim carpmiyor, bu mu yani diyorum. yani gormek icin can atmiyorum ama gormeden de yapamiyorum..umarim anlatabilmisimdir
Hayır kalbim carpmiyor. ama cinsel cekim mi bilmiyorum surekli sarmas dolaşim cocukla..ama kalbim carpmiyor hayir..onun elini tutarken veya öperken kalbin çarpıyor mu? aranızda cinsel çekim var mı?
evet biraz daha zamanim var, onun hakkinda girmiyorumdur umarım.anladığım kadarıyla seninki hoşlanmak. Belki biraz zaman verirsen sevebilirsin. Aşk geçici bir duygu. Önemli olan saygı, sevgi, sadakat. Ama kariyer anlamında da denk olmadığınızdan, gelirleriniz eşit olmadığından dolayı da böyle hisedebilirsin. Hakkınızda hayırlısı olsun. Akışına bırak biraz bakalım.
bazi arkadaslarim evlenince her seyine alisirsin, benimsersin v.s diyor. ama tabi genellenemez bu durum haklisinizAsla sonradan olmaz ki aksine evlilikte iyice lackalasir
aynen oyleyim. iş arkadaslarima falan asla yapamam ama gücümun yettigi ailemdeki herkese yapıyorum. aileminde azarlayip üzerim hemen sonra elimde cicekler annemin gönlünü almaya ugrasirimSenin yapın bu bence. Ablam da senin gibidir. Hiç tahammülü yoktur. Pat azarlayıverir kocası olmuş kardeşi olmuş, ablası olmuş farketmez. Karşısındakinin konuşmasına katlanamıyorsa hiç idare etmez, en iyi ihtimalle yüzünü düşürür bi şekilde belli eder. Sen bu yapıdasın. Törpüle biraz bu huyunu çünkü o adam bi susuyor iki katlanıyor hop bi bakmışsın o da seni azarlamaya başlıyor, alışık olmadığın için yıkılıyorsun. Daha kötüsü sen kendini paralasan, özverili davransan, karşındaki çok büyük hatalar da yapmış olsa suçlu sensin çünkü huysuz olan sensin. Sen bozuyorsundur mutlaka. Adam melek gibi.
aynen oyleyim. iş arkadaslarima falan asla yapamam ama gücümun yettigi ailemdeki herkese yapıyorum. aileminde azarlayip üzerim hemen sonra elimde cicekler annemin gönlünü almaya ugrasirim( ailemi sevmiyor muyum tabi ki seviyorum canımı veririm. ama demek ki böyle bir huyum var..demek ki sevgi eksikliginden degil bu iliskimdeki tahammulsuzluk diyorsunuzz
evet mesela suÖzellikle sinir olduğun tarafları var mı, eksik gördüğün, asla sevemediğin... Böyle şeyler varsa azalmaz artar. Onda imrendiğin, hayran olduğun, senin düşünmene gerek kalmadan yapacağını bildiğin şeyler var mı? Yani sen bu adamı eksik gördüğün için mi azarlıyorsun yoksa seni şımarttığın için mi bunları düşün.
hayran olamiyorum ona, imrendigim ya da kalbimi carptiracak bir tavir bekliyorum ama yok..ama adam gibi adam, yani onurlu, gururlu biri..ben dusunmeden bir cok seyimi dusunur..ailemden cok dusunur nerdeyse..sasirip kaliyorum bazen, birinin bunlari yapmasi gerekiyor senin icin diyor..hakkini veriyorum tabi ki..Özellikle sinir olduğun tarafları var mı, eksik gördüğün, asla sevemediğin... Böyle şeyler varsa azalmaz artar. Onda imrendiğin, hayran olduğun, senin düşünmene gerek kalmadan yapacağını bildiğin şeyler var mı? Yani sen bu adamı eksik gördüğün için mi azarlıyorsun yoksa seni şımarttığın için mi bunları düşün.
Bu bahsettiğinizin benzerini ben evliliğimin içinde yaşıyorum. Sesini yükselten ben oluyorum mesela. Ama bu eşime saygı duymadığımdan yada sevmediğimden değil. Sadece daha evlenmeden az çok yaşadıklarımın sinirlerimi harap etmesinden birazda sinirli yapımdan kaynaklanıyor. Tahammülüm az. Evet seviyorum ve sonra eşime sesimi yükselttiğim için deli gibi pişman oluyorum. Sizinde böyle bi durumunuz varsa şayet iyi analiz edin kendinizi. "Evlilik iki kişinin birbirini idare edebilme sanatıdır" bunu hatırlayın her zaman. Şayet tutumunuz karşınızdakinden değil sizden kaynaklanıyorsa kim olursa olsun aynı şeyin türevlerini yaşarsınız her zamanmerhaba, öncelikle şunu soyleyim ben her guzel günde,aklimda bir sorun yaratan , bütün gun ona üzülen biri, simdiye kadar hic tam anlamiyla sukretmis ve kendini mutlu etmis biri değilim malesef.her seyde bir kusur mutlaka bulurum.
neredeyse bir yıldır bir iliskim var. Ailesi, kendisi o kadar iyi ki..cocuklarima baba olacak, evine sahip cikacak, beraber oldugumda sıkılmadığım, her anlamda bana denk ve beni mutlu etmek icin çırpınan biri..
Ancak sanırım ben bu cocuga saygi duymuyorum. sanirim diyorum çünkü taktir ettigim cok özelligi var, cok sabirli, güçlü duran bir adam. ama bazen konusurken ;üfff sacmalama yaa diyip sinir olmuslugum, bu ne salak bi espri diye icimden soylemisligim, ya da sesimi ona korkmadan ne bileyim incitecegimi dusunmeden yukseltip malesef azarlamisligim oluyor. sonrasinda ozur dileyip cok pisman oluyorum ama kendimi tutamiyorum kahretsin ki..evlilik karari veremiyorum ki aileler tanisti. daha onceki konumda bahsetmistim emrivaki gelisti her sey, ben biraz daha zamana yayilmasi taraftariydim..size sorum şu; saygi kendiliginden mi olusur? bu adam bu saygiyi bende olusturamamis mi? yoksa ben en ufak ayrintilari takip yine bir kulp bulup hayatimi zehir mi ediyorum? lutfen cevaplarinizi esirgemeyin..
Aslinda bu cevabı ariyordum..nihayet biri benim yasadigim seyi yasiyormus. ben tahammulsuzlugumu onun batan hareketlerine baglayinca korkuyorum. saygi duymadigimi düşünüyorum hemen. ve gelecekte saygi duymadigim bir evliliğin beni beklediginj sevginin de böylece bitecegini düşünüp evlilikten uzaklasiyorum. demek ki istisna degilmisim..teşekkür ederim.Bu bahsettiğinizin benzerini ben evliliğimin içinde yaşıyorum. Sesini yükselten ben oluyorum mesela. Ama bu eşime saygı duymadığımdan yada sevmediğimden değil. Sadece daha evlenmeden az çok yaşadıklarımın sinirlerimi harap etmesinden birazda sinirli yapımdan kaynaklanıyor. Tahammülüm az. Evet seviyorum ve sonra eşime sesimi yükselttiğim için deli gibi pişman oluyorum. Sizinde böyle bi durumunuz varsa şayet iyi analiz edin kendinizi. "Evlilik iki kişinin birbirini idare edebilme sanatıdır" bunu hatırlayın her zaman. Şayet tutumunuz karşınızdakinden değil sizden kaynaklanıyorsa kim olursa olsun aynı şeyin türevlerini yaşarsınız her zaman
Rica ederim dilerim en doğru kararı verirsiniz. Evliliğin ilk aşamaları ve evlendikten sonra epeyce bi Zaman tahammül gücünüze en çok ihtiyaç duyduğunuz Zamanlar olcak. Ben koltuk ayağının rengi için kavga ettiğimi yada sorun çıktığında beynimde sinirden kanın dibek dövdüğünü hatırlıyorum. Ama şimdi düşünüyorum ne gerek varmış diyorum. Hala herşey güllük gülistanlık değil 1 sene diyolar ya bakalım daha 1 senemiz dolmadı. Size tavsiyem kendi içinize dönün ve herşeyi orda halledin. Bu adamı seviyorum diyebiliyorsanız ne ala ..Aslinda bu cevabı ariyordum..nihayet biri benim yasadigim seyi yasiyormus. ben tahammulsuzlugumu onun batan hareketlerine baglayinca korkuyorum. saygi duymadigimi düşünüyorum hemen. ve gelecekte saygi duymadigim bir evliliğin beni beklediginj sevginin de böylece bitecegini düşünüp evlilikten uzaklasiyorum. demek ki istisna degilmisim..teşekkür ederim.
hanim efendi elestiriye acigim dediysem hakaret isitmeyi kabul ediyorum demedim. adami falakaya yatirmiyorum. en fazla soyledigim sey ogle tatilim çok kisa, her gun oglen arama beni diye sesimi yukseltmem. ha oyalama konusuna gelince, ben senden baskasiyla evlenmem, ne yaparsa kabulum yeter ki birakma diyen kendisi. yoksa kac kez ayrildim, kiyamadim geri actim telefonlarını. sizin beni azrail belleyeceginiz tutmus saldiriyorsunuz. umarim duşusunuz fena olur yorumuna hic uzulmedim ama bu bir yorum degil bedduadir. bana bir sey katti mi hayir. ama bu kadar siniri hakedecek iskence yapmiyorum kimseye. insan evladiyim cok şükür. biraz once telefonda iyi ki varsin huzurum diyen adam bahsettigim sahis. sanki her gun cigerine ok sapliyorum. tobe yarabbim.ben beddua etmedim olacak olanı söyledim. ama karşı tarafın bir gün sizi öyle anacağına emin olabilirsiniz. insan severken katlanıyor salak değiliz aptal değiliz kendimizce şans veriyoruz seviyoruz çünkü özü iyi diyoruz bu duyguyu kadın olarak yaşamak asla istemezsiniz o yüzden o kişiyede yaşatmayın ah almayın adamın zamanını çalmayın kimse kimseyi biri üzsün diye doğurmadı. ortada bişey yokken boğazınıza çıkarmayın o dertleri
mesela cok sık arıyor gun icinde, aksam gorusecegiz işim cok diyorum. peki diyip yarim saat sonra bir bahane bulup yine ariyor patliyorum artik. ya da sacma sapan bi espri yapiyor ters ters bakiyorum hemen uzuluyor anlıyor..sabahlari saatle uyanicam beni arama konusucak vaktim olmuyor diyorum yok illa ki arayacak..sabah siniriyle yine patliyorum.Neler yapıyorsun da sonra pişman oluyorsun misal? Merak ettim sakıncası yoksa.
daha once evlilik yasamadim. uzun bir iliskim oldu. orada karsimdaki de dominantti ben de. benim de işim cok stresli, yogun..eve gelince sinir çıkıyor tepemden..karsimda daha olgun, benim kafami dagitabilecek birini ariyorum o da arayip canim, cicim muhabbetine girince ya da alakasiz bi konuyu konusmak isteyince delleniyorum. frekans mi tutmuyor, saygim mi yok hic bilmiyorum. biraz dinleneyim, yemegimi yiyim, sonra kendime gelip arayip Özür diliyorum, yaninaa gidiyorum, surprizler yapiyorum.Aslında ben şımardığınızı düşünmüyorum. 18 yaşında genç kız değilsiniz ki sonuçta. Eşimle konuşurken ben de çok sık pf saçmalama salak derim. Bağırırım. Ama sanırım bu stresli bi iş yaptığımdan kaynaklanıyor. Siz de daha önce bir evlilik yaşamışsınız. Birikmişliğe bağladım ben bunu. Akışına bırakın, kalp kırmadan tabi. Henüz tanıma aşamasındasınız ne de olsa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?