Arkadaşlar on yıla yakın aynı iş yerinde çalışıyorum. Stresini kelimelerle anlatamam .Hani akşam eve baba içkili gelir çocuklar korkup saklanmaya yer ararya aynı öyleyim bu işyerinde. maaşım asgari ücret ama iş bulmak sıkıntılı bir şehir.Her gün gelirken gerim gerim geriliyorum. Neden derseniz üç tane patron var. Sürekli biri bulmasa biri bulur kızmaya sebep. Ev borcuydu, tedaviydi, derken şuanda eşim işsiz mecbur katlanıyorum. Ama artık bırakmak istiyorum. Mesela çay almak için mutfakta olmak, wc de iken tele bakamamak yılda bir kez bile servisi kaçırmak yanlış saymak çok büyük hata.Sürekli of ya senin yapacağın, aman sen ne anlarsın,hadi bak işine tamam anladık becerememişsin yine gibi laflar vs vs her iş yeri böyle midir? Artık bebeğimin olmamasını bile iş stresine bağlıyorum. Acaba arada ara mı vermeli iş hayatına gerçekten sıkıldım bunaldım katlanamıyorum. Pişman olur muyum...
not: eşim iş bulmadan işi bırakmam
tedavisiz bebeğimiz olmuyor zaten
