İyi geceler arkadaşlar. Doğup büyüdüğüm şehirden lise bittikten sonra taşınmak zorunda kaldık ondan çok çok daha küçük bir ile. Daha sonra ben üniversiteyi kazanıp başka bir şehire gittim. Orada 2. dönem hep maddi hem manevi sorunlardan bırakıp geldim. Sonra ailemin ısrarıyla geri döndüm. Evet normalde mutluyum Allaha şükür öyle ölücek bir derdim yok ama bana artık bu şehirlere bölünmek o kadar çok zor geliyor ki tahmin edemezsiniz. Ailem adını bile duymak istemediğim şehirde, erkek arkadaşım,can dostum dediklerim, arkadaşlarım doğup büyüdüğüm şehirde, okulum bambaşka bir şehirde. Ben okul tatile girsin evime döneyim artık diye hiç mutlu olamıyorum çünkü orada da yalnızım burada da. O kadar çok sıkılıyorum ki erkek arkadaşıma sarıyorum o arkadaşıyla dışarı çıktığında o ne güzel geziyor ben burada yalnızım diyorum. Ona anlattığımda çok basit bir sorun gibi geliyor ama yaşayan benim ve hiç öyle değil. Bana önerileriniz var mı ben ne yapabilirim? Kendim mutsuz olduğum gibi başkalarını da mutsuz etmek istemiyorum. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
şehirlere bölünmek.
- Konu Sahibi tolcan
- Başlangıç Tarihi
- 14 Aralık 2013
- 8.315
- 6.281
- 448
Aslında seni çok iyi anlıyorum. Bende doğup büyüdüğüm şehirden üniversiteyi başka bir şehirde kazandığım için ayrıldım. 3 yıldır başka bir şehirde yaşıyorum. Tüm çevremi arkamda bıraktım, üniversiteyi küçük bir ilde okuyorum ama memleketim metropol. Üniversite hayatımdan pek memnun değilim açıkçası. Hatta üniversite arkadaşlarımdan da nefret ediyorum. Bende çareyi erkek arkadaşımı yanıma almakta buldum. O da arkamdan okuduğum şehre geldi. Yine de hasretlik zor. Kafanı dağıtacak şeyler yapmayı dene. Burada herkese aynı tavsiyeleri veriyorum ama gerçekten bana ilaç gibi geliyor. Kurslara yazıl, spora falan git. Kendini geliştirdikçe mutlu olursun. Hem de seveceğin bir çevre edinirsin belki? Şehirlere bölünmek zor ne yazık ki.
- 7 Ocak 2014
- 1.590
- 2.070
- 133
- 35
- 29 Şubat 2012
- 61.512
- 62.451
- 898
Bu olayı ve üzüntüyü yaşayan o kadar çok öğrenci arkadaşlarımız var ki..
Ailen ve arkadaşlarının bulunduğu şehirde okuma şansın hiç mi yok ? Geçiş yapabilirsin veya sınavlara hazırlanıp , istediğin bölüm yaşadığın yerde varsa ,orayı tercih edebilirsin..
Maddi yönden sıkıntı çekiyorsan, açık öğretim fakültesinden sana uygun bir bölümde okuyabilirsin..
Önünde bir çok seçenek var , sonuçta okuduğun şehirde kalıcı olarak gitmiyorsun.Okulun bittikten sona kim bilir hangi şehirde yaşayacaksın bilinmez..
Geçici bir dönem bu..
Ailen ve arkadaşlarının bulunduğu şehirde okuma şansın hiç mi yok ? Geçiş yapabilirsin veya sınavlara hazırlanıp , istediğin bölüm yaşadığın yerde varsa ,orayı tercih edebilirsin..
Maddi yönden sıkıntı çekiyorsan, açık öğretim fakültesinden sana uygun bir bölümde okuyabilirsin..
Önünde bir çok seçenek var , sonuçta okuduğun şehirde kalıcı olarak gitmiyorsun.Okulun bittikten sona kim bilir hangi şehirde yaşayacaksın bilinmez..
Geçici bir dönem bu..
Ben de erkek arkadaşıma bu teklifi götürdüm ama ailevi sorunlar var bu zaman zarfında onları bırakıp gelemem dedi. O kadar çok üzülüyorum ki bende üniversite hayatından memnun değilim ve daha ilk senemde kazıklarla karşılaşmıştım. Tatil olduğunda arkadaşlarımın bana niye haber vermedin niye aramadın demesine bile o kadar çok sinirleniyorum ki sanki bu hayatı seçmeyi ben istedim. Mecbur kaldım gecelerce ağladım ama olmadı. Kursa yazılmak mantıklı geldi bunu döndüğüm gibi yapmalıyım. Çok teşekkür ederim ilgilendiğin ve fikir verdiğin için gerçekten...
Denedim ama olmadı ilk seneden kazık yedim. Sonra başka çevreler edindim ve onların bir tek isteğini geri çevirdiğim için yine olmadı ve artık insanlara güvenim kalmadı açıkçası. Ayrıca sorun sadece okuduğum şehir değil aynı zamanda ailemin yaşadığı şehir. Yani bir tatil olduğunda ne güzel arkadaşlarım, ailem, erkek arkadaşım bir arada diyemiyorum herkes başka şehirlerde aslında en büyük sorun bu. Birden fazla şehire bölünmek...
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Tabi zordur muhakkak az çok anlıyorum.
Ama bazen de aile içi o kadar huzursuz olur ki insan, kendini hiç bilmediği bir şehrin hiç bilmediği bir mahallesine atmak ister.
Ya öyle olsaydı ?
Ben aynı şehir içinde bunu yaşıyorum. Ordan oraya göçebe gibi. Bir anaya bir babaya. Sıkılıyorum taşınmaktan.
Her hafta hem de.
Aitlik duygusu sıfır. Ah diyorum tek bir evde yaşadığım günler gelecek mi ?
Bence durumunuzu değerlendirin. Ne güzel özgürsünüz şuanda. Her gün döneceğiniz ev belli. Ve bu hayatınız boyunca sürmeyecek.
Bilmiyorum . Umarım sizi sıkan şeylerden ferahlığa çıkarsınız bir an önce.
Ama bazen de aile içi o kadar huzursuz olur ki insan, kendini hiç bilmediği bir şehrin hiç bilmediği bir mahallesine atmak ister.
Ya öyle olsaydı ?
Ben aynı şehir içinde bunu yaşıyorum. Ordan oraya göçebe gibi. Bir anaya bir babaya. Sıkılıyorum taşınmaktan.
Her hafta hem de.
Aitlik duygusu sıfır. Ah diyorum tek bir evde yaşadığım günler gelecek mi ?
Bence durumunuzu değerlendirin. Ne güzel özgürsünüz şuanda. Her gün döneceğiniz ev belli. Ve bu hayatınız boyunca sürmeyecek.
Bilmiyorum . Umarım sizi sıkan şeylerden ferahlığa çıkarsınız bir an önce.
Ailem ve arkadaşlarım ayrı şehirlerde. Aslında sorun en başında burda başladı. Lise bittiği gibi bambaşka bi yere geldim ve zaten çok bocaladım buraya alışamamışken başka şehire üniversite okumaya gittim. Yani sorun artık kendimi hiç bir şehire ait hissetmiyorum. Açık öğretim fakültesini aileme teklif ettim ama babamın en büyük hayali 4 senelik bir okulda okumamdı ve kazanmışken bu fırsatı bırakmamı istemiyor. Yani en çok onun gönlü olsun diye çabalıyorum aslında. Benim derdim ben tatil için geldiğimde aslında tatil değil daha çok çile çekiyorum. Hep bir yalnızlık içindeyim.
Tabi zordur muhakkak az çok anlıyorum.
Ama bazen de aile içi o kadar huzursuz olur ki insan, kendini hiç bilmediği bir şehrin hiç bilmediği bir mahallesine atmak ister.
Ya öyle olsaydı ?
Ben aynı şehir içinde bunu yaşıyorum. Ordan oraya göçebe gibi. Bir anaya bir babaya. Sıkılıyorum taşınmaktan.
Her hafta hem de.
Aitlik duygusu sıfır. Ah diyorum tek bir evde yaşadığım günler gelecek mi ?
Bence durumunuzu değerlendirin. Ne güzel özgürsünüz şuanda. Her gün döneceğiniz ev belli. Ve bu hayatınız boyunca sürmeyecek.
Bilmiyorum . Umarım sizi sıkan şeylerden ferahlığa çıkarsınız bir an önce.
İşte benimde sorunum tam olarak bu aslında. Kendimi hiç bir yere ait hissetmiyorum. Sizin durumunuzda gerçekten zormuş aile içi huzursuzluk söz konusu çünkü her şeye bedel.Umarım siz de bir an önce istediğiniz hayatı yaşayabilirsiniz.
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Amin inşallah teşekkür ederim .
Ait olmamak kötü bir şey. Çok boşlukta bir his. Anlıyorum sizi bu bakımdan.
Ama his olarak yoklayın içinizi , ait olduğunuz bir yer yok mu ?
Doğup büyüdüğüm şehir. Ben orada yaşamalıydım orada okumalıydım diyorum hep ama olmuyor. Ama olmadıktan sonra orasının da benim için geçici olduğunu ve ait olmadığım hissini veriyor bana. Ben aileme düşkün bir insanım o yüzden onlardan 1 ay 2 ay ayrı kaldıktan sonra 1 gün görüp arkadaşlarımın yanına gitmeyi onlara haksızlık olarak görüyorum. Sadece olan bana oluyor yani çözüm var mı evet var ama ancak seneler sonra okul biter, kendi ayaklarım üstünde dururum anca o zaman. Ama o zaman gelene kadar ben nasıl olurum işte bunu düşünmek beni korkutuyor.
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Ünlü bir düşünür'ün lafı vardı , ismini unuttum düşünürün maalesef.
"Nerede değilsem oraya aitmişim gibi" . Bana hep böyle gelir mesela.
Ama bence sizin ait olduğunuz yer ailenizin olduğu yer :) Böyle düşünün belki rahatlarsınız.
Ne güzel okul okuyorsunuz, ne mutlu... Kendi ayaklarınızın üstünde de duruyorsunuz :)
Eğer kafamdan onların bana bunu yapmaya hakkı yoktu düşüncesini atarsam evet işte o zaman rahatlayabilirim dediğiniz gibi. Bir de sizin burada beni anladığınız gibi çevremdeki insanların anlaması. Bu arada ünlü düşünürün lafını çok sevdim kesinlikle beni anlatıyor :) Çok teşekkür ederim ilginiz için Allah sizin de gönlünüze göre versin.
- 7 Ocak 2014
- 1.590
- 2.070
- 133
- 35
Anladım canım ama birde söyle düşün başka şehirde de olsa seni seven ve unutmayan dostların var bir gün onlarla zaten ayrılık olur seninki biraz erken olmuş o ayrı ailene gelince en azından tatillerde onları görebiliyorsun ki bundan daha değerli birşey var mı? Sevgilin için de şunu söyleyeyim sanırım ikinizde okuyorsunuz geleceğiniz için bir çabaniz var o okul öyle yada böyle birgün bitecek ömür boyu orada olacak değilsiniz bu durum derslerinizi etkilemesin böylece okul bitince mesleğinizi istediğiniz şehirde elinize alabilesiniz. Okulunuzda sosyal topluluklar muhakkak vardır ilgi alanınıza göre bunlara katılabilirsiniz hem daha geniş bir çevre tanırsınız. KAzık yedim diye de insan arkadaş istemiyorum der mi o size ders olsun bundan sonra daha dikkatli olursunuz kafa dengi biri mutlaka bulursun üzme kendini bu kadar emin ol herşey herkes bir yere kadar sen geleceğini düşün çünkü bir gün herkes gider ve tek sen kalırsın o zaman da elindekilerden güç alırsın. Üniversitede bir hocam derste bir öğüt vermişti hala unutmadım bulunduğun konumun hakkını iyi ver çünkü başkasının hayalleri üzerinde oturuyorsun... GErçekten de doğruydu o üniversite sırasında benim yerimde olmak isteyen kimbilir kaç insan vardı...
Buraya cevap yazıp böyle konuştunuz ya hepinizden Allah razı olsun. Böyle cümleler duymaya ihtiyacım var sanırım güç bulmak için. Çünkü herkese göre tek yaşayan sen değilsin takma bu kadar. Ama böyle gerçekten dinleyip, yorum yapılıp, akıl verildiğinde evet daha iyi görebiliyorum imkanlarımı. Gelecek benim için umut olmalı verdiğiniz tavsiyeleri uygulamaya çalışıcam çok teşekkür ederim :)
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Charles Baudelaire söylemiş.
Aslı da şu;
" her şeye yüksek bir sadakat, derin bir nefretle bağlıyım. her nerede değilsem orada mutlu olacakmışım gibi gelir."
Ben biraz kendimle yoğurup değiştirmişim anlaşılan :)
Amin ALLAH hepimizin gönlüne göre versin.
Sizin değiştirdiğiniz daha iyi geldi ama :) Teşekkür ederim amin inşallah.
- 7 Ocak 2014
- 1.590
- 2.070
- 133
- 35
RIca ederim hayat sana uymuyorsa sen hayata uy ( orjinali: sevdiğin işi yapamıyorsan yaptığın işi sev. ) işin sırrı burda :))
Evet sanırım hayata uymak şart :)
şehirleri guzel yapan orada sevdigimiz insanlar ve hoş anılardır...
bu nedenle uni. okudugun yeri veya su an evinin bulundugu yeri sevmiyor olabilirsin. fakat bu sevmeyecegin anlamına gelmez...
eger guzel arkadaslıklar orada da kurarsan vazgecilmezin olabilir. ailenin bulundu yer ise sehir olarak bakma, ailen orada sevdigin insanlar canın cigerin orada... o ev yuva sevilmeyecek de nereye hasret olunacak ki?
fakat aklın su an baska yerde baska kiside oldugu icin boyle mutsuz yazman normal... bence seni birileri ziyarete gelsin, hem uni okudugun yerde hem de ailenin oldugu sehire. o zaman hasretlik de biter, guzel anılarla dolu sehire da farklı gozle bakmaya baslarsın
bu nedenle uni. okudugun yeri veya su an evinin bulundugu yeri sevmiyor olabilirsin. fakat bu sevmeyecegin anlamına gelmez...
eger guzel arkadaslıklar orada da kurarsan vazgecilmezin olabilir. ailenin bulundu yer ise sehir olarak bakma, ailen orada sevdigin insanlar canın cigerin orada... o ev yuva sevilmeyecek de nereye hasret olunacak ki?
fakat aklın su an baska yerde baska kiside oldugu icin boyle mutsuz yazman normal... bence seni birileri ziyarete gelsin, hem uni okudugun yerde hem de ailenin oldugu sehire. o zaman hasretlik de biter, guzel anılarla dolu sehire da farklı gozle bakmaya baslarsın
