- 3 Ağustos 2025
- 48
- 48
- 3
- 23
- Konu Sahibi ichheissecici
-
- #41
tesekkur ederim
tesekkur ederimOndan ayrılmanız bile büyük bir adım sizi tebrik ediyorum. Bunu yapan gerisini de halleder merak etmeyin...
insanlar cok kotuler ya. bir zamanlar sevdigin birine niye boyle iftiralar atarsin da edebinle ayrilmazsin ki? cok yazik. tesekkur ederim dediginiz gibi yapiyorumIstedigini desin, inanan varsa silin hayatinizdan. Is arkadasim bosanmaya karar verdiginde eski kocasi oyle iftiralar atti ki, akliniz durur. Hatta tanidigi bir gazeteci sayesinde gazeteye haber yaptirdi, gazeteden ogrendik haberleri. Ama is yerinde hicbirimiz inanmadik, kendisine destek olduk. Adam da pisligiyle kaldi oyle. Arkadaslariniz salak mi siz dururken onun lafina inansin. Bunu dusunmeyin bence. Kendinize odaklanin. Gerekirse yasadiginiz sehri farkli soyleyin. Hicbir sekilde iletisime gecemesin.
inanmiyorum ya bu asagilik kompleksi denen sey o kadar tehlikeli ki. eminim biraz altini dessem bende daha cok cirkin seyler bulurum da yapmiyorum. ki ayrildiktan sonra buldum da adamin ismi, babasinin anasinin meslegi, egitim durumu, memleketi her seyi yalanmis. her konuda kendine farkli bi persona yaratmiso adamın daha bilmediğiniz neleri vardır kurcalamayın mideniz bulanır. arkadaşımın başına geldi aynı bu olaylar. adam gay sitelerinde takılıyormuş. eşcinsel falan değil, erkeklerle seks yapmak güçlü hissettirdiğinden. uzaklaşın. eski arkadaşlarınıza da yerinizi söylemeyin. çok iyi olsalar o adamla oturup kalkmazlardı. milyon tane insan var. eskiden yediğim içtiğim ayrı gitmeyen insanlarla şimdi görüşmüyorum bile yeni insanlar var artık. bu ilişkiyi de unutun gitsin.
Hic ardina bakma yalniz degilsin bak acicak kapin varmis Ailen varmisevet ailemin yanindayim cok sukur fiziken guvendeyim. arkadaslarima arkamdan ben evden cikar cikmaz eve birini atacagimdan cok korktugunu soylemis iliski boyunca… kendisi gibi gormus beni baska bisey diyemiyorum
tum ortak cevremizi sifirlamayi dusunuyorum onlar gercek arkadas degillermis malesef ben yalniz kalmaktan korktugum icin herkesin yaptigina boyun egmisim kendime cok buyuk ihanet etmisim her konuda
tesekkur ederim desteginiz icin iyi ki varsiniz umarim her sey guzel olur
cook tesekkur ederimEşelemeyin hiç onu ve hayatını. Araştırmayın soruşturmayın. Bıçak gibi kesip atın. Ayrıca sizi kötülediğinde eğer sen ne diyorsun diye cevap vermiyorsa o sizin arkadaşınız falan değildir. Eşya havlu ev emin olun hepsi yerine gelebilir. Bazı şeyleri öğrenmek anlamak için canımız yanabiliyor. Siz çok kıymetlisiniz hayatınızı kendinizi odağa alarak kurun. Çalışın bol bol çalışın ki beyniniz yorulup başka odakları oluştursun o sorunlu kişiyi silsin.
Bir arkadaşım sizin evlenmeden kurtulduğunuz bu yoldan 8-9 aylık evli ve gecenin bir vakti dövülüp kapıya atılarak kurtulabildi. Aylarca boşanmayla uğraştı anlatıp moral bozmak istemem. Siz çok ucuz kurtulmuşsunuz emin olun birkaç ay sonra bebek gibi olursunuz :)
evet gercekten cok sukur ki ailem yanimda her kosulda. eger ondan vazgecmeseydim belki ileride canimdan vazgececektim. cok tesekkur ederim guzel yorumunuz icinHic ardina bakma yalniz degilsin bak acicak kapin varmis Ailen varmissükür de allahim sükür tesekkür et gercekten! Ve kendinle gurur duy! Vazgecebilmek herkesin harci degil burda okadar sey okuyorum ki , evlilige kadar gidipte hamile kalan siddete maruz kalan, aldatilan sükür ki sen bunu kendine yapmadin. Herseyi sifirla gercekten. O insanlarla da görüsme bisey derlerse o sahisla alakali hic bisey duymak görmek istemiyorum. Diye duvar örebilirsin inan sana da iyi gelicek devamli haber ucurmakta neyin nesi. Daha kimler kimler gelir gecer eger iyi hissedeceksen psikolojik destek alabilirsin daha hizli yol alirsin
Arkadaşım şu an çok mutlu ve güzel bir hayat kurdu kendine. Daha güzelini siz de yapabilirsiniz :)cook tesekkur ederimumarim arkadasiniz da bir an once mutlu huzurlu hayatina geri doner, hepimiz donelim
23 yaşında hayatının baharında böyle biriyle birlikte olmak için cidden kendine hiç değer vermemiş olmak ya da ailesi tarafından hiç sevilmemiş olmak lazım. Değer, sevgi kavramlarını bilen insan zaten böyle bir insanla ilişkiye başlamaz ya da zamanla bitirir. Hâlâ aşamadım bazı şeyleri diyorsunuz. Özsaygı özdeğer şema terapisini bir araştırmanızı öneririm.Günlerdir ne yazsam, nasıl başlasam diye düşünüyorum. İçimde biriktirdiğim şeyler artık taşıyor ama anlatacak kimsem yok. Belki buradaki bazı insanlar benden daha tecrübeli, daha dayanıklı… O yüzden size anlatmak istedim. Sadece bir çift anlayışlı söz, bir yön, bir fikir arıyorum.
Yaklaşık 1.5 ay önce iki yıllık bir ilişkim sona erdi. Aynı evde yaşıyorduk. Dışarıdan bakıldığında sıradan bir ayrılık gibi görünebilir ama yaşadıklarımın ağırlığını kelimelere dökmek zor.
İlişkinin başında beni beğenerek seçen insan, zamanla dış görünüşümden saç rengime, giydiğim kıyafete kadar her şeyi eleştirmeye başladı. İçinde beni güzel bulduğu kıyafetleri daha sonra giymemi istemezdi. “Çok dikkat çekiyorsun” derdi. Saçımı beğenmezdi, “görüntün artık sıkıcı” derdi. Sadece onun onayladığı gibi görünmek için saçımı defalarca boyattım, dolabımı baştan aşağı değiştirdim. Kendim olmaktan uzaklaştım, sırf huzur olsun diye.
Evimizin yanındaki markete bile şortla indiğim için tartışmalar çıkardı. Eve farklı bir marka yoğurt ya da içecek alsam, “Eve birini mi aldın?” diye suçlamalarla karşılaşırdım. Sürekli bir sorgu, kontrol, baskı hali… Hatta bir noktada eve kamera takmak istedi. Gece işe gittiğinde ikinci telefonunu ses kaydı açık bir şekilde evde bırakırdı, sırf beni dinlemek için. Bunu da saklamaz, açık açık söylerdi. Gizliliğim, alanım, kişiliğim—hepsi tehlikedeydi.
Hiçbir zaman kendini sorgulamadı. Ne yaparsa yapsın haklıydı. Instagram’da başka kadınlarla yazışırken yakaladığımda mesajları silerdi, ben tepki verince suçlu ben olurdum. “Sen kötü niyetlisin” derdi. Bir keresinde tartışma sırasında bana tokat attı. O dönem bir hafta ayrıldık; o kısa sürede hemen başkasını hayatına aldı, biriyle sevgili oldu. Evimizi, içinde hâlâ eşyalarım dururken günlük kiraya verdi.
Sonra tekrar barıştık. Ama bu kez tamamen bitti. Ben kendimi, bu ihtimali, bu zehri tamamen hayatımdan çıkarabilmek için şehri terk ettim. Taşındım. Kaçtım demek belki daha doğru. Ama o hâlâ peşimi bırakmadı.
Sürekli arkamdan konuşuyor, ortak tanıdıklarımıza beni kötü gösteriyor. “Cici şöyle yaptı, ona güvenme, yerinde olsam uzak dururdum” diyerek arkadaşlarımın aklını çeliyor, beni yalnızlaştırmaya çalışıyor. Aramı açıyor insanlarla.
Ben 1.5 aydır tamamen sessizim. Ne yaptıysa, ne söylediyse sustum. Çünkü biliyorum ki narsist birine verilebilecek en güçlü tepki, hiç tepki vermemek. Ama bu da kolay değil. Çünkü ben çok yorgunum. Ruhen, bedenen, zihnen… Her anlamda tükenmiş hissediyorum.
Bir de ITP hastasıyım. Ciddi bir kan hastalığı. Yıllardır tedavi görüyorum. Onu en hassas yerlerimden haberdar etmiştim ama şimdi bu hastalığımı bile kullanarak başkalarına “Bak ben onun için neler yaptım, kıymet bilmedi” diye kendini acındırıyor. Ailemle ilgili sırlarımı bile anlatmış insanlara. Bu kadar da düştü.
Ayrılıktan sadece 5 gün sonra eve başka birini almış. O kıza benim evde bıraktığım kıyafetleri giydirmiş, birlikte taktığımız çift bilekliğimizi ona vermiş. O sahneleri hayal etmek bile içimi acıtıyor. Aslında daha hem ilișkideyken hem bittikten sonra yaptığı çok şey var ama zaten yeterince uzun oldu yazı
Şimdi yavaş yavaş yeniden kurmaya çalışıyorum kendimi. Parça parça toplayıp bir araya getirmeye çalışıyorum ama zor.
Siz böyle bir ilişkiden çıktıysanız… Kendinizi nasıl geri kazandınız? İçinizdeki sesi nasıl yeniden duymaya başladınız? Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim
aslinda ailem tarafindan hep el ustunde tutuldum. ama dediginiz gibi kendimi sevmiyorum bunun da nedenlerini yavas yavas tespit edip duzeltmeye ugrasiyorum. umarim bir gun basaririm23 yaşında hayatının baharında böyle biriyle birlikte olmak için cidden kendine hiç değer vermemiş olmak ya da ailesi tarafından hiç sevilmemiş olmak lazım. Değer, sevgi kavramlarını bilen insan zaten böyle bir insanla ilişkiye başlamaz ya da zamanla bitirir. Hâlâ aşamadım bazı şeyleri diyorsunuz. Özsaygı özdeğer şema terapisini bir araştırmanızı öneririm.
O zaman özdeğer eksikliği var. Fiziksel özellikleriniz, eğitim durumunuz, kariyer süreciniz ya da geçmişte yaşadığınız bir travma bunda etkili olabilir.aslinda ailem tarafindan hep el ustunde tutuldum. ama dediginiz gibi kendimi sevmiyorum bunun da nedenlerini yavas yavas tespit edip duzeltmeye ugrasiyorum. umarim bir gun basaririm
evet benden bir tepki bekliyor. once arkadaslarima naptigimi nerede oldugumu sordu yanit alamayinca sacma sapan duygusal gondermeler yapti ona da tepki alamayinca iyice cirkinlesti ve beni karalamaya basladi. benden herhangi bir tepki almak istiyor dediginiz gibi. ben tamamen ölü taklidi yapmaya karar verdim herkese karsiSenin kulağına gelsin diye arkandan konuşuyor. Sen gidip soracaksın o da avını kendine çekmiş olacak aklınca. Narsist insanlar iyi anlamda dikkat çekme ile kötü anlamda dikkat çekmeyi ayırt edemezler. Sen bir tepki verdiğinde "benimle hala konuşuyor" diyecek ve küfretsen bile dikkatini çektiği için sevinecek. Sana o lafları taşıyan insanları da hayatından çıkar derim. İyi niyetli de olsalar neden sana taşıyorlar hala? Ya da bu laflara inanacaklarsa neden seninle hala arkadaşlar?
keske hicbirimiz boylelerine denk gelmesek ama demek ki bu tecrubeyi yasamam gerekiyormus. umarim, tesekkur ederimHepimizin hayatında buna benzer bir tecrübe olmuştur gelip geçiyor birsüre sonra Allah kurtardı diyeceksin emin ol çok daha iyisini bulursun
Allah sizi resmen korumuş böyle bir insandan bu size zarar bile verebilirdi ilerleyen zamanlarda ölümler böyle adamlar yüzünden oluyor işte sakın düşünmeyin onuGünlerdir ne yazsam, nasıl başlasam diye düşünüyorum. İçimde biriktirdiğim şeyler artık taşıyor ama anlatacak kimsem yok. Belki buradaki bazı insanlar benden daha tecrübeli, daha dayanıklı… O yüzden size anlatmak istedim. Sadece bir çift anlayışlı söz, bir yön, bir fikir arıyorum.
Yaklaşık 1.5 ay önce iki yıllık bir ilişkim sona erdi. Aynı evde yaşıyorduk. Dışarıdan bakıldığında sıradan bir ayrılık gibi görünebilir ama yaşadıklarımın ağırlığını kelimelere dökmek zor.
İlişkinin başında beni beğenerek seçen insan, zamanla dış görünüşümden saç rengime, giydiğim kıyafete kadar her şeyi eleştirmeye başladı. İçinde beni güzel bulduğu kıyafetleri daha sonra giymemi istemezdi. “Çok dikkat çekiyorsun” derdi. Saçımı beğenmezdi, “görüntün artık sıkıcı” derdi. Sadece onun onayladığı gibi görünmek için saçımı defalarca boyattım, dolabımı baştan aşağı değiştirdim. Kendim olmaktan uzaklaştım, sırf huzur olsun diye.
Evimizin yanındaki markete bile şortla indiğim için tartışmalar çıkardı. Eve farklı bir marka yoğurt ya da içecek alsam, “Eve birini mi aldın?” diye suçlamalarla karşılaşırdım. Sürekli bir sorgu, kontrol, baskı hali… Hatta bir noktada eve kamera takmak istedi. Gece işe gittiğinde ikinci telefonunu ses kaydı açık bir şekilde evde bırakırdı, sırf beni dinlemek için. Bunu da saklamaz, açık açık söylerdi. Gizliliğim, alanım, kişiliğim—hepsi tehlikedeydi.
Hiçbir zaman kendini sorgulamadı. Ne yaparsa yapsın haklıydı. Instagram’da başka kadınlarla yazışırken yakaladığımda mesajları silerdi, ben tepki verince suçlu ben olurdum. “Sen kötü niyetlisin” derdi. Bir keresinde tartışma sırasında bana tokat attı. O dönem bir hafta ayrıldık; o kısa sürede hemen başkasını hayatına aldı, biriyle sevgili oldu. Evimizi, içinde hâlâ eşyalarım dururken günlük kiraya verdi.
Sonra tekrar barıştık. Ama bu kez tamamen bitti. Ben kendimi, bu ihtimali, bu zehri tamamen hayatımdan çıkarabilmek için şehri terk ettim. Taşındım. Kaçtım demek belki daha doğru. Ama o hâlâ peşimi bırakmadı.
Sürekli arkamdan konuşuyor, ortak tanıdıklarımıza beni kötü gösteriyor. “Cici şöyle yaptı, ona güvenme, yerinde olsam uzak dururdum” diyerek arkadaşlarımın aklını çeliyor, beni yalnızlaştırmaya çalışıyor. Aramı açıyor insanlarla.
Ben 1.5 aydır tamamen sessizim. Ne yaptıysa, ne söylediyse sustum. Çünkü biliyorum ki narsist birine verilebilecek en güçlü tepki, hiç tepki vermemek. Ama bu da kolay değil. Çünkü ben çok yorgunum. Ruhen, bedenen, zihnen… Her anlamda tükenmiş hissediyorum.
Bir de ITP hastasıyım. Ciddi bir kan hastalığı. Yıllardır tedavi görüyorum. Onu en hassas yerlerimden haberdar etmiştim ama şimdi bu hastalığımı bile kullanarak başkalarına “Bak ben onun için neler yaptım, kıymet bilmedi” diye kendini acındırıyor. Ailemle ilgili sırlarımı bile anlatmış insanlara. Bu kadar da düştü.
Ayrılıktan sadece 5 gün sonra eve başka birini almış. O kıza benim evde bıraktığım kıyafetleri giydirmiş, birlikte taktığımız çift bilekliğimizi ona vermiş. O sahneleri hayal etmek bile içimi acıtıyor. Aslında daha hem ilișkideyken hem bittikten sonra yaptığı çok şey var ama zaten yeterince uzun oldu yazı
Şimdi yavaş yavaş yeniden kurmaya çalışıyorum kendimi. Parça parça toplayıp bir araya getirmeye çalışıyorum ama zor.
Siz böyle bir ilişkiden çıktıysanız… Kendinizi nasıl geri kazandınız? İçinizdeki sesi nasıl yeniden duymaya başladınız? Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim
evet artik farkindayim bugun tokat atan yarin tekme tokat dover tek dilegim bir gun karmanin donup dolasip onu bulmasi onun da caninin yanmasiAllah sizi resmen korumuş böyle bir insandan bu size zarar bile verebilirdi ilerleyen zamanlarda ölümler böyle adamlar yüzünden oluyor işte sakın düşünmeyin onu
Ahh şuan üzüldüğünüz şeyler için yarın dua ediceksiniz iyiki kurtuldum diye. Zamanlar herşey geçiyor kasın ölümleri hep bu yüzden oluyor böyle insanlar öldürüyor işte görüyorsunuz hergünevet artik farkindayim bugun tokat atan yarin tekme tokat dover tek dilegim bir gun karmanin donup dolasip onu bulmasi onun da caninin yanmasi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?