Seslerden nefret ediyorum resmen bir yerleri parçalayasım geliyor. Diş fırçalama sesi, horlama sesi, hapşırma sesi, yürüme bandının sesi, burun çekme sesi, ağız şapırtı sesi ve daha başka çeşit çeşit sesler beni çok rahatsız ediyor, kendimi kaybediyorum. Daha demin ağlama krizi geçirdim annem yüzünden bu seslerden dolayı. Annem her gün yürüme bandında koşar ve bu ses beni çıldırtıyor. Başka bu sesten rahatsız olan var mı bilmiyorum ama gerçekten çok kötü oluyorum ve ailem bunu anlamıyor. Biraz önce annem koşuyordu tam olarak 45 dakika koşmasına sabrettim artık bitirirmisin anne çok rahatsız oluyorum dedim ama annem 5 dakika daha koşacağını ve bir dakika bile erken bitirmeyceğini söyledi, bunu bilerek yapıyor gülerek söylüyor ama ben şuan çok kötü ağlıyorum bilgisayar başında bu ses yüzünden. Hep küçüklüğümden beri seslere karşı çok duyarlıyım, mesela başka insanlarla aynı odada asla uyuyamıyorum, mecbur olduğum zaman kulaklık takıp son ses müzik açarak uyumaya çalışıyorum yoksa sinirden kendimi kaybedebilirim. Küçükken kaç kere kardeşimin nefes almasını engellediğimi hatırlıyorum sırf burnundan ses çıkmasın diye. Biliyorum çok kötü bir şey yapıyorum ama kendimi engelleyemiyorum gerçekten çok üzgünüm, bazen diyorum keşke kulaklarımı kesip atsam çok daha rahat yaşarım. Benim problemimi yaşayan başka vatandaşlar var mı yoksa ben mi anormalim ne yapmalıyım hiç bilmiyorum, hayatım çok zorlaşıyor bu sesler yüzünden ve hala ağlıyorum...