"İnsan yoksul düşse, iftiraya uğrasa, hapse girse, hatta esir olsa bile yine başı dik, gözü pek, gönlü emin bir halife gibi davranmaktan vazgeçmemelidir."
Ara ey can! Elif ile teni parça parça eden aşkını ara. Sırrını benlikte değil, bedensizlikte ara. Her halini vav diye haykırsan,dönecek olan yine Elif 'tir sana... Züleyha benliğinde Yusuf hiçliğini ara ...
Bütün pencerelerde bekleyen benim,
Ve
O çalmayan bütün telefonlarda
Aylardır konuşan da.
Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım
Onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
Sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama
Değirmen dönmüyor.
Kuraklık bu,
Adın ekmeğe dönüşmüyor.
Bağlanmayacaksın demiş üstad..
Doğrudur..
Bağlanmayacaksın..
Ama eksik olan birşey var ;
Aldanmayacaksın..!!
Bağlanmaktan da önce her " SENİ SEVİYORUM " diyene ;
A-L-D-A-N-M-A-Y-A-C-A-K-S-I-N..!!
Ey gönül..!
Madem Aşk'a düştün, Sus..!
Gerçek Aşkın başrol oyuncusudur sükut..!
Sen kelamlarını çek ki geri, AŞK ta mertebeye eresin..!
Dile getirdiğin kadar yanarsın, bir gönlündeki acı yakar, bide dile düşüşün yaralar..!
Bırak gözlerinden anlasın yar, Bırak Yaradan gönlündeki Aşk ile seni katına alsın...
Bilmese de Yar, Biliyor ya Yaradan...!
AŞK'A SUS.. SUS Kİ; AŞK'A ERESİN..!
Aklımıza bir kırık zaman düştüğünde,
Bu yolları yeniden nasıl umutla yürüyeceğimizi de anlat...
Bir gül gibi orta yerimizden kırıldığımızda,
Dikenlerin vazifesini anlat.
Kanayan ayaklarımızı sürüklemeyi...
Yaraları gizlemeyi anlat, inancı bir tebessüm ardına saklamayı da...
Bitene üzülmemeyi anlat sonra. Yitip gidene.
Eylül'e veda ederken, içimiz çok acıdığında...
SEVGİLİ!
Sen benim en gizli sadakam ve cehennemle arama set olacak en tatlı gözyaşımsn!
Sen benim solumda saklı secdedeki duamsın
Sen,kalbimin en mahrem yanı,
Rabbimin armağanı ve en güzel yangınımsIn!
Herkes gitsede sevgili!
SEN BANA KALANSIN.
Ey aşık,hani özlem çekiyorsun ya sevgiliye! Bil ki sevgilidendir özlemin özü. Odur asıl sana özlem duyan. Çünkü o tutuşturmayınca alevi, kimsede olmaz ateş. Ve aşk ateşi önce sevilene ondan sonra sevene düşer..