Beni üzme
Kendini de benimle üzme
Sözümüzü üşütme
Fazla açılma benden
Çok açılma bana da
Kendine de fazla açılıp da
İçine düşme
Geçmişe gül gönder
Unutma
Anılar da su ister
Anılara iyi bak
Bana bak
Beni tut
Bana tutun
Beni orda burda
Beni şunda bunda
Unutma
Bak
"Anısı biz olalım bu sokakların
ve hiç durmadan yağmur yağsın
Biz gürültüsüz sözcükler bulalım
sarmaşıklar fısıldaşsın yine
Gidersek birlikte gideriz
yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen"
Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgârlar esiyor dallarımda
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor
Kanımda kocaman gözleriyle bir çığlık
Su ve ses kadar beklediğim
ne kaldı geride, bilmiyorum
uzanıp uyumak istiyorum gölgeme
ve sarınmak o kocaman gözlerin
uğuldayan rüzgârlarına
Bir acıyı yaşarım ve zehrinden
çiçekler üretirim kömür karası
uçurum kadar bir yalnızlık
yaratırım kendime, atlarım
Anısı yoktur küçük rüzgârların
Yapraklarım yok artık kuşlarım yok
büsbütün viran oldu dağlarım
ezberimdeki türküler de savrulup gitti
ömrümün karşılığı kalmadı sesimde
sesimde yalnız ormanların gümbürtüsü
Yanlış, daha baştan yanlış
bir şiirdi bu, biliyorum
ve belki ömrümüzün yakın geçmişi
bu kadar doğruydu ancak, kimbilir Kalbim unut bu şiiri
seni görmek istiyordum kısacası.
insan görmekle bile bazı şeylerin ağırlığına dayanabilir,
avunabilir, hayal kurmağa devam edebilir. sen anlamazsın tabii.
anlamak için, insanın bazı eksik yönleri olmalı.
Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam
diyor birisi yineliyorum.
hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam,
hiç unutmayın
insan nasıl direnir başka
hiç unutma...
"Bir kadının en güzel hali şudur,bilmem şudur o olmazsa kesin şudur"diye farklı şeyler sölüyorlardı.Ben seni saçlarını toplarken gördüm. O zaman içimden demiştim işte; "giderse bunu hatırlamak öldürecek beni"....Halis Karabenli