Öncelikle herkese iyi geceler dilerim. Okuyan herkesdende Allah razi olsun.
Derdimi kisaca anlatayim. Daha önceki konularimda detayli bahsetmistim yasadiklarimdan. Dügünüme 3 ay kala nisanlimdan ayrildim sorunlu bir sekilde. Ben okadar hevesle heycanla ceyizimi dizerken, tüm harcliklarimi seve seve bunun icin harcarken tüm heveslerim kirildi. Para icin. Para nekadar degerliymis? O sevdigim evlenmek icin sabirsizlandigim insan ve ailesi paranin okadar lafini ettilerki.. Neyse bu konulara fazla girmeye gerek yok..
Neticede ayrildik ve hala toparlanamadim. Cok sükür ilk günki gibi degilim ailemin yaninda güclü durmaya calisiyorum ama icim hala cok aciyor. Olanlar yapilanlar hala cok zoruma gidiyor. Ben sadece güvenmistim sevmistim. Yasadiklarimi hakedecek birsey yaptigimi düsünmüyorum.. O ilk askimdi ve artik yok. Bosluktayim.. Rüyalarimdan aklimdan cikmiyor. Dua ediyorum hep sükür ediyorum yine evlenmeden görebildim bazi seyleri. Ama icim huzursuz. 2bucuk senemiz gecmisti bizim iyi kötü. Birlikte yedik ictik gezdik. Simdi karsilasinca tanimamazliktan gelmek cok zormus.. Onca olanlara ragmen son konusmamizda ondan hakkini helal etmesini istedim, ama o hic istemedi..
Elbette ilk ayrilan nisan atan ben degilim bircok insan var bunlari yasiyan. Herkes bi sekilde unutuyor atlatiyor. Sevdiginden, nisanlisindan yada esinden ayrilanlar peki siz nasil atlattiniz bu zor günleri? Nasil toparladiniz kendinizi yada neler yaparak mutlu oldunuz? Sizden istedigim bir tavsiye yada bir akil yada sadece dertlesmek. Her nekadar sanal bir ortam olsada burasi, okadar iyi geliyorki paylasmak ve rahatlamak..
İnsanlar neler yaşayıp neleri unutmuyor ki. Zaman meselesi herşey. Önce günler geçecek. Sonra haftalar haftaları kovalayacak inanamayacaksın. Sonra bir bakmışsın yıllar geçmiş. Tecrübe ile sabittir canım. Zamana bırak.
Zamana bırakıcaksın. Zamanla alışıyosun çünkü. İlk zamanlar ne yaparsan yap acını çok fazla hafifletemiyosun. Ben ayrıldığım zaman ehliyet kursuna yazıldım, sonra fotoğrafçılık vs. Böyle zaman geçirdim. Tabi ki unutmadım ama acısı hafifledi diyebilirim. Zaman zaman geri dönüp bakıp yeniden aynı acıları yaşıyor gibi oluyorum ama, herşeyde bi hayır vardır diyorum.
Hakında hayırlısı demek ki böyle olması gerekiyormuş.. Allahim seni kötülüklerden korusun.. gözünü açmış ne güzel işte :) sen nekadar üzülsende pozitif düşün, kendini bi Hobby edin unutmaya çalış.. Tabii dile kolay ama olur elbet bi şekilde...
Benimde başıma geldi hemde aynı şekilde şu Çeyiz bohça yüzünden para yüzünden :/ ama buda bi imtan.. güçlü ol ve herzaman için pozitif düşün👍
Ben de bugün ayrildim sevgilimden 2 hafta sonra 1.yilimizi kutluyacaktik.cok emek verdim bu iliski icin 7 ay asker yolu bekledim onun tüm hallerine katlandım ama bana yalan söyledi ki hala yanlış bişi yapmadıgnı düsünüyor.çok seviyorum onu hala ama yapıcak bişi yok.napıcam 1 hafta acımı yaşarım sonra da hayatıma kaldıgım yerdn devam ederim alışveriş kuaför ve bir parça da tatil unutturur bence.geçmişi düşünmeyi bırak gelecege bak canım öyle bi insan çıkıck ki karşına iyi ki olmamış diceksin...
Öncelikle herkese iyi geceler dilerim. Okuyan herkesdende Allah razi olsun.
Derdimi kisaca anlatayim. Daha önceki konularimda detayli bahsetmistim yasadiklarimdan. Dügünüme 3 ay kala nisanlimdan ayrildim sorunlu bir sekilde. Ben okadar hevesle heycanla ceyizimi dizerken, tüm harcliklarimi seve seve bunun icin harcarken tüm heveslerim kirildi. Para icin. Para nekadar degerliymis? O sevdigim evlenmek icin sabirsizlandigim insan ve ailesi paranin okadar lafini ettilerki.. Neyse bu konulara fazla girmeye gerek yok..
Neticede ayrildik ve hala toparlanamadim. Cok sükür ilk günki gibi degilim ailemin yaninda güclü durmaya calisiyorum ama icim hala cok aciyor. Olanlar yapilanlar hala cok zoruma gidiyor. Ben sadece güvenmistim sevmistim. Yasadiklarimi hakedecek birsey yaptigimi düsünmüyorum.. O ilk askimdi ve artik yok. Bosluktayim.. Rüyalarimdan aklimdan cikmiyor. Dua ediyorum hep sükür ediyorum yine evlenmeden görebildim bazi seyleri. Ama icim huzursuz. 2bucuk senemiz gecmisti bizim iyi kötü. Birlikte yedik ictik gezdik. Simdi karsilasinca tanimamazliktan gelmek cok zormus.. Onca olanlara ragmen son konusmamizda ondan hakkini helal etmesini istedim, ama o hic istemedi..
Elbette ilk ayrilan nisan atan ben degilim bircok insan var bunlari yasiyan. Herkes bi sekilde unutuyor atlatiyor. Sevdiginden, nisanlisindan yada esinden ayrilanlar peki siz nasil atlattiniz bu zor günleri? Nasil toparladiniz kendinizi yada neler yaparak mutlu oldunuz? Sizden istedigim bir tavsiye yada bir akil yada sadece dertlesmek. Her nekadar sanal bir ortam olsada burasi, okadar iyi geliyorki paylasmak ve rahatlamak..
Benim iki arkadasim ayrildi
Biri ayrilinca agzini yuzunu sildi isinden evine evinden isine bizde hic konusunu acmadik efendi efendi gerek paylasarak gerek icinde halletmeye calisti simdi guElde bi kismeti cikti evlenio
Dieri nisanlidan ayrildi hava mi atayim dedi napti her gordugu bekar oglana yapisti kendini one cikarmak icin bizim hakkimizda iftiralar yalanlar atti ona kim yanasirsa herkes bi koseye cekio ii dusun dio
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Allah yardımcin olsun canım.): kaç yaşındasin.
Öncelikle herkese iyi geceler dilerim. Okuyan herkesdende Allah razi olsun.
Derdimi kisaca anlatayim. Daha önceki konularimda detayli bahsetmistim yasadiklarimdan. Dügünüme 3 ay kala nisanlimdan ayrildim sorunlu bir sekilde. Ben okadar hevesle heycanla ceyizimi dizerken, tüm harcliklarimi seve seve bunun icin harcarken tüm heveslerim kirildi. Para icin. Para nekadar degerliymis? O sevdigim evlenmek icin sabirsizlandigim insan ve ailesi paranin okadar lafini ettilerki.. Neyse bu konulara fazla girmeye gerek yok..
Neticede ayrildik ve hala toparlanamadim. Cok sükür ilk günki gibi degilim ailemin yaninda güclü durmaya calisiyorum ama icim hala cok aciyor. Olanlar yapilanlar hala cok zoruma gidiyor. Ben sadece güvenmistim sevmistim. Yasadiklarimi hakedecek birsey yaptigimi düsünmüyorum.. O ilk askimdi ve artik yok. Bosluktayim.. Rüyalarimdan aklimdan cikmiyor. Dua ediyorum hep sükür ediyorum yine evlenmeden görebildim bazi seyleri. Ama icim huzursuz. 2bucuk senemiz gecmisti bizim iyi kötü. Birlikte yedik ictik gezdik. Simdi karsilasinca tanimamazliktan gelmek cok zormus.. Onca olanlara ragmen son konusmamizda ondan hakkini helal etmesini istedim, ama o hic istemedi..
Elbette ilk ayrilan nisan atan ben degilim bircok insan var bunlari yasiyan. Herkes bi sekilde unutuyor atlatiyor. Sevdiginden, nisanlisindan yada esinden ayrilanlar peki siz nasil atlattiniz bu zor günleri? Nasil toparladiniz kendinizi yada neler yaparak mutlu oldunuz? Sizden istedigim bir tavsiye yada bir akil yada sadece dertlesmek. Her nekadar sanal bir ortam olsada burasi, okadar iyi geliyorki paylasmak ve rahatlamak..
Keşke bir ilacı olasa kullansak o acıyı atlatmak o kadar zor geliyor ki bana:26: yine de zaman zaman ve zaman diyorum...
Ben de hemen hemen o yaşlarda nişan atmıştım.
Çok üzülmemiştim daha çok etrafa rezil oldum paniğindeydim. Adamın kötü yanlarını görmüş ve olmayacağına emin olmuştum hiç de özlemedim. Üstelik ilk ilişkimdi ve üniversite boyunca devam etmişti.
Kısa bir süre sonra iyi ki olmamış demeye başlarsınız bence...
Negüzel siz mantiginizi kullanip daha güclü olabilmissiniz. Keske bende öyle güclü durabilsem. Okadar baglanmisimki ona herseye ragmen. Insallah bu özlem gecer birgün
Simdi peki hayatinizda biri varmi?
Canim ben hala atlamadim.. Bir sene gecti hala ayni.. Icimde o yaraa.. Gececek gibi de degil..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?