- Konu Sahibi firildakmerdane
-
- #1
Işte düğün öncesi aileleriyle problem yaşayan insanların evlendikten sonra aralarındaki saygı ve sevgi bitiyor belki genelleme yapmak çok doğru değil ama her iki tarafın akıllı davranıp sorunları oturup konuşup barışı sağlamak gerekiyor yoksa bu huzursuzluk bir ömür boyu devam ediyor
selam kızlar..
böyle bir topik açtım çünkü....
eşimle çok severek evlendik...7 sene evlenmeyi bekledik..tüm zorluklarla mücadele ettik..hatta evlendiğimiz gün bile içimiz buruktu..
ama ne oldu sonuçta evlendik..yuvamızı kurduk..çocuğumuz oldu...
bana muhabbet esnasında söylediği söz'' bir daha dünyaya gelsem evlenmezdim..ama çocuğumun olmasını isterdim..belkide evlatlık alırdım..sakın bu sözleri şahsi algılama...!!!!''
bu nedemek şimdi..çok üzüldüm böyle düşünmesine..ama demekki 3 senede öyle bıkmışki benden bu kelimeleri söyleyebiliyor..belkide benimde hatalarım oldu...annesiyle ailesiyle pek anlaşamadım..hep sorun oldum..beni görünce şuan hissettiği şey belki SORUN olmamdır...ama bilmiyorum..sadece düşünüyorum..belkide fırsatım olsa..gidecek yerim olsa boşanmayı bile düşündüm dün...ama yok...:1no2:
bende bir birikim oldu..onun hareketleri çok canımı sıkıyor..ben bir odada ağlarken üzülürken eşim diğer odada tv seğredip kahkahalar atıp çay içebiliyor..çok bunaldım artık..monotonluktan..ilgisizlikten..çok seviyorum diyor ama hiç sevgisini göstermiyor bana...tabiki boşanmak hemen olmamalı..belki duygusallaştım çok fazla..ama hareketleri beni umursamaması beni çileden çıkarıyor..uzaklaşmaya..onadan uzak kalmaya ihtiyacım var..1 ay 2 ay..nebilim ne kadar olursa..ama çocuğuma kıyamıyorum..o kadar seviyorki babasını..ayrılamıyor ondan..yüzü gülüyor onu görünce..bilmiyorum ne yapmalıyım..gidecek yerim yok..çok yalnızım.....
tatlım şu yazdıklarını aynen bende yaşıyorum
sürekli sorun olarak görüyor beni biliyorum nedeni de ailesi
annesiylede babasıyla küçük görümcemle iyi anlaşıyorum
ama ablasıyla evlendikten sonra yaşadığımız tatsızlıklardan dolayı bütün ailesini sevmiyorum onlardan uzak duruyorum diye düşünüyor
halbuki hiç öyle bir şey yok
bi kaç gün annesine gitmeyelim vay efendim ben ne biçim biriymişim
annesini hiç arayıp sormamışım gidelim dememişim
kvalidem kolunu kırmıştı, iki hafta önce çıktı alçıdan, hafta içi sürekli gittik müsait olduğumuz akşamlar hep ordaydık
bi hafta yıllık iznim vardı geçen ay, kolu kırık diye kvalidemde kaldık evden çıkamadım hatta mutfaktan çıkamadım bi gün dinlenemedim
geleni gideni bitmedi hizmetini ben yaptım yine yaranamadım
ayrıca benim eşimde çok ilgisiz seviyorum diyor ama hiç belli etmiyor
ben içeride saatlerce ağlarken o tv başında eğlenebiliyor şarkılar mırıldanıyor vs
o her zaman kendi istedikleri olsun istiyor benim dediklerimde oluyor elbette ama onun istedikleri olmayınca mutlaka tatsızlık çıkıyor kavga ediyoruz dün ki gibi
yani arkadaşım tek sen değilsin eğer bunun bi çözümü varsa ne olur bana da söyle bıktım artık
aşık olarak deli gibi severek kavuşmayı beklediğim adam bu değil ya bu olamaz inanmıyorum yaşadıklarıma
selam kızlar..
böyle bir topik açtım çünkü....
eşimle çok severek evlendik...7 sene evlenmeyi bekledik..tüm zorluklarla mücadele ettik..hatta evlendiğimiz gün bile içimiz buruktu..
ama ne oldu sonuçta evlendik..yuvamızı kurduk..çocuğumuz oldu...
bana muhabbet esnasında söylediği söz'' bir daha dünyaya gelsem evlenmezdim..ama çocuğumun olmasını isterdim..belkide evlatlık alırdım..sakın bu sözleri şahsi algılama...!!!!''
bu nedemek şimdi..çok üzüldüm böyle düşünmesine..ama demekki 3 senede öyle bıkmışki benden bu kelimeleri söyleyebiliyor..belkide benimde hatalarım oldu...annesiyle ailesiyle pek anlaşamadım..hep sorun oldum..beni görünce şuan hissettiği şey belki SORUN olmamdır...ama bilmiyorum..sadece düşünüyorum..belkide fırsatım olsa..gidecek yerim olsa boşanmayı bile düşündüm dün...ama yok...:1no2:
pasakliminik tanrica...
inan bende bilemiyorum bu insana nasıl davranacağımı..kalbim çok kırık..şuan onu görmek bile istemiyorum..keşke evlenmeseydim..keşke onunla evlenmek için okadar kalp kırmasaydım....
keşke bir yolu olsada düzeltebilsem...ama keşkelerle yaşayamıyor insan....
ailesiylede ilgilki şunu söyleyebilirim..ben nekadar alttan aldıkça,ne kadar hizmet ettikçe onlar hep daha fazlasını beklediler..onlara karşı suskun kalıcam..ne derlerse konuşmayacağım,cevap vermeyeceğim..bu kararı aldım.(Suskunluğum asaletimdendir.
Her lafa verilecek bir cevabım var lakin;
Bir lafa bakarım laf mı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye...
MEVLANA)
bu yazıyı gördükten sonra.........
kızlar bizde dün geceden beri kavgalıyız:mymeka: konuşmuyoruz şu anda. 7 aylık hamileyim ben. dün sofrada yemek beğenmedi ve bana şunu dedi: şu çocuğun hatrına çekiyorum senimafoldumbenmafoldumben nerden geldiğimi şaşırdım.ağladım ağladım ağladımmmmmmafoldumben ama bi insan bu kadar mı insafsız olur kılını bile kıpırdatmadı. çok üzülüyorum dünden beri.senağlama bebeğim de huzursuz oldu ben ağlayınca hep tekmeledi yavrum. bazen o kadar çok kızıyorum ki ona şeytan diyor bırak git:mymeka:
kızlar bizde dün geceden beri kavgalıyız:mymeka: konuşmuyoruz şu anda. 7 aylık hamileyim ben. dün sofrada yemek beğenmedi ve bana şunu dedi: şu çocuğun hatrına çekiyorum senimafoldumbenmafoldumben nerden geldiğimi şaşırdım.ağladım ağladım ağladımmmmmmafoldumben ama bi insan bu kadar mı insafsız olur kılını bile kıpırdatmadı. çok üzülüyorum dünden beri.senağlama bebeğim de huzursuz oldu ben ağlayınca hep tekmeledi yavrum. bazen o kadar çok kızıyorum ki ona şeytan diyor bırak git:mymeka:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?