severek ayrılanlar bilirler ayrılığı diyo ya şarkıda..gerçekten öyle..
Benim gözümün nuru sevgilim haklı sebeplerden ötürü aşırı şüpheci..Büyüdüğü ortam nedeniyle hep bir davranışın altında art niyet aramayı öğrenmiş..insanların birbirini çok iyi kullandığı bir çevreden gelmiş..
Benim de hatalarım oldu elbet , ama hepsinde iyi niyetle başladığım bir iş sarpa sardı ve sonuçları kötü oldu..sanki planlanmış gibi..bir süre sonra ben bile kendi iyi niyetimden şüphe etmeye başlamıştım..her neyse..öyle ya da böyle güvenini kaybetti..bende kaybettim..beraberken sorun yok..ama ayrı kalınca sürekli sorular , düşünceler..ben bir şekilde üstesinden gelebiliyorum ama o kendini o kadar yıprattıki..Ben ilk defa aşık olmuştum..O da..şimdi gidemiyoruz da..kalamıyoruz da..en son 3 gün içim yana yana bitsin dedim , beni arama unut..önce kabul etmek istemedi , yapamam sensiz dedi..ama olması gerek bu..Benimle de yapamaz bensiz de..ne olucak bilmiyorum..hayırlısı..gitmemi istemediğini biliyorum..ama gitmek zorundayız..ikimiz de unutmak zorundayız..ben onu düşündüğüm için aldım bu kararı , o beni düşündüğü için..İnsan gerçekten seviyorsa bencilliği bırakıp ,arkasını dönüp gitmeli..
Keşke bir sihirli değnek olsa ve aklında hayata dair ne kadar şüphe varsa silip atabilsem..
Ama zor..içten içe hala belki diye düşünüyorum..belki bir gün..olur ya aylar geçer , herşey yoluna girer , rayına oturur..belki..