- 9 Şubat 2018
- 118
- 56
- 13
- 35
ayrıl.
Peki nasıl yapılır bu ? Üzmeden ya da daha az üzerek yapmanın bir yolu var mıdır
Başkasıyla evlensem aşk tutku olur muydu bilmiyorum. Eski sevgilim vardı ona aşık olduğumu aramızda bi çekim olduğunu düşünüyordum ama hiç anlaşamıyorduk. O asla eşim gibi sabırlı olmaz arkamda duramazdı.Peki hiç düşündünüz mü keşke diye yoksa tamamen silindi mi aklınızdan bu düşünceler? Aşk tutku geçince doğru sandığım insanın yanlış olma ihtimali de var . aman Allah ım ne kadar çok ihtimal var
Peki sözlü veya nişanlı olduğunuz zamanlarda onu kaybetme korkusu var mıydı içinizde ? Ben de huzuru dengeyi arayan bir insandım ama nefsim beni niye böyle şeylere sürüklüyor anlayamıyorum.Başkasıyla evlensem aşk tutku olur muydu bilmiyorum. Eski sevgilim vardı ona aşık olduğumu aramızda bi çekim olduğunu düşünüyordum ama hiç anlaşamıyorduk. O asla eşim gibi sabırlı olmaz arkamda duramazdı.
Ben hayatında dengeyi huzuru seçtim. Kavga gürültü sevmiyorum.
Hayatta herşey bir seçim.
yok. açıkça söyleyeceksin.
Ten rengi mi . Benim de en büyük sorunum oydu. Burada ten rengine takılıyorum yazdığımda savaş açılmıştı :)) Bence ikimizin karakterleri çok benziyor seninle. Zamanla kokusunu falan sevdim. Öyle alıştım ben de..Çok farklı özellikle ten rengi olarak . bunu söylerken bile utanıyorum çünkü böyle bişey düşünmeye bile hakkım yok aslında. Dış görünüşün de önemli olmadığını biliyorum şu hayatta ama içimdeki şeyleri bastıramıyorum ya da içimdeki şeytanı mı diyeyim ne diyeyim. Çok utanıyorum kendimden beynim farklı düşünürken kalbim ağlıyor. Hayattan zevk alamıyorum. Evlilik başlı başına bir kumar zaten . belki çok içime sinen mutlulukla evlendiğim biri olacak fakat bana çektirmediği kalmayacak ama böyle bişey olmayabilir de hep ihtimaller üzerinden yaşıyorum. Sanırım kafayı yedim. Sizin gibi örnekleri duyunca devam edeyim diyorum bir yandan da bazı arkadaşların yorumlarını okuyunca karşımdakine de haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Yani öyle pasif durumdayım ki nereye çekilsem oraya gideceğim. Düğün günü nasıl hissettiniz peki?
Kendinize eziyet etmeyin. Ben bir keresinde beni seven birine şans vermiştim. 1 hafta dayanabildim:) Herkes daha çok seven tarafa empati yapar ve acır, ama ben sevilen tarafa üzülürüm. Çünkü seven taraf mutludur ilişkide, heyecanı tutkuyu tatmaktadır. Ama sevilen taraf cendere içindedir, en hafif şekliyle ise sıkılıyordur tatsız bir ilişki yaşıyordur.
Birşey sorabilir miyim? Peki bir erkek kızın sevgisinden emin değilse ve kız da emin olamıyorum dediği halde niye sevildiğinden emin olmadığı halde hala ilişkiye devam etmek ister?
Ten rengi mi . Benim de en büyük sorunum oydu. Burada ten rengine takılıyorum yazdığımda savaş açılmıştı :)) Bence ikimizin karakterleri çok benziyor seninle. Zamanla kokusunu falan sevdim. Öyle alıştım ben de..
Düğün günü çoook mutluydum. Çok eğlendik, hiç oturmadık biz.
Bence senin sorunun da ben gibi anı yaşayamaman. Geleceği çok düşünmen. İçinden nasıl geliyorsa onu yaşa şu an ve o anı hissetmeye çalış. O anın içinde nasılsın onu tart. Gerçekten istemeseydin bu kadar da sürmezdi emin ol. Bir de ayda 1 görüşmeyle çok zor ısınman. Aslında olay şu; ben de geçmişte beraber olduğum 2 sevgilime hayrandım. Neden? Höd dediklerinde hoşuma giderdi, beni ezip, egolarını şişirdikçe ben hayran kalırdım. Şimdi eşimin iyi niyetine hayranım, insanlara yaklaşımına, bana duyduğu saygıya, etrafı tarafından sevilmesine, ne kadar sinirlendirsem de bir kere sesini yükseltmemesine hayranım. Yani içimi kıpır kıpır ettiriyor bana verdiği değer vs. Adamlık masaya yumruğu vurmada değilmiş, eşini alttan alıp, ona bebek gibi davranmasındaymış bunu çok iyi anladım. İyi ki o hayran olduğum, görünce heyecandan dilim tutulan adamla evlenmemişim. Tırnağını değişmem eşimin. Ne zaman istersen yaz. Çok benziyoruz seninle. İstediğin an buradayım
Benim kaygı bozukluğum olduğu için ilaca başladım. Her şeyden şüphe duyuyordum çünkü. Dolayısıyla karşımdakine olan sevgimden de duydum. İlacıma başlayınca çok rahat düşünmeye başladım. Ayrılırsam ne yaparım korkum da gitti, evlenirsem ne yaparım korkum da.. Aslında bence yol gösterici oluyor psikolog. Özellikle aile psikologları.Allah razı olsun sizlerden . Tanımadığınız bir kişi için zamanınızı ayırıp tecrüblerinizi paylaşabilmeniz o kadar güzel ki hayatta ömür boyu hep mutlu olun. İnşallah ben de o mutluluğu yakalayabilirim. Bence de karakterlerimiz benziyor ben de anı yaşayamıyorum. Buluştuğumuzda bile ilk anlar çok mutlu oluyorum herşey çok güzel modunda. Sonra bir iki saat geçmeden modum düşüyor düşünceler sarıyor ben buraya mı aitim soruları beynimi yakıyor. Pskiloga gitmeyi düşündüm fakat psikolog napsın sen sevmiyorsan ayrıl bunun için mi buraya geldin diyecek...
Açıkcası yoktu çünkü o benim üzerime çok düşüyordu bu ilişkiyi o evliliğe kadar getirdi.Peki sözlü veya nişanlı olduğunuz zamanlarda onu kaybetme korkusu var mıydı içinizde ? Ben de huzuru dengeyi arayan bir insandım ama nefsim beni niye böyle şeylere sürüklüyor anlayamıyorum.
Ben de eziklik olarak görürdüm, hatta çevremdekiler de öyle derdi. Sonraları şunu gördüm; bana karşı bu kadar alttan alan, her şeyime evet demeye çalışan adam başkalarına karşı hiç öyle değilmiş meğer. Kendini dışarıdaki çevresine ezdirmiyorsa ezik diyemeyiz bence. Bunun ayrımını iyi yapmak lazım.Öyle mi diyosunuzsevdiği için değil yani
Ilacın ismini öğrenebilir miyimBenim kaygı bozukluğum olduğu için ilaca başladım. Her şeyden şüphe duyuyordum çünkü. Dolayısıyla karşımdakine olan sevgimden de duydum. İlacıma başlayınca çok rahat düşünmeye başladım. Ayrılırsam ne yaparım korkum da gitti, evlenirsem ne yaparım korkum da.. Aslında bence yol gösterici oluyor psikolog. Özellikle aile psikologları.
Ne kadar güzel kendinizi tanıyıp ona göre yön vermişsiniz hayatınıza isteklerinizi ihtiyaçlarınızı biliyorsunuz. Benim gibiler ise azıcık ondan azıcık bundan derken her fırsatı kaçırıyor işte ..Açıkcası yoktu çünkü o benim üzerime çok düşüyordu bu ilişkiyi o evliliğe kadar getirdi.
Kısa bi ayrılığımız oldu hiç üzülmem umursamam sanıyordum fakat hayatımda eksikliğini hissettim.
Ben sevmektense sevilmeyi tercih eden biriyim. Yapı olarak fedakar, sabırlı, alttan alan biri değilim. Karşımdakinin dengeyi kurması gerekiyor.
Ben de eziklik olarak görürdüm, hatta çevremdekiler de öyle derdi. Sonraları şunu gördüm; bana karşı bu kadar alttan alan, her şeyime evet demeye çalışan adam başkalarına karşı hiç öyle değilmiş meğer. Kendini dışarıdaki çevresine ezdirmiyorsa ezik diyemeyiz bence. Bunun ayrımını iyi yapmak lazım.
Tamamen sevmemek ve beğenmemek değil. Dengesizlik olması. Yani hislerim yoğunken ( buna anlam veremiyorum ama bazen oluyor) beğenmeme gibi bir durumum olmuyor hissetmiyorum. Ama duyguda bir gerileme yaşadığımda gözüme batıyor. O yüzden dengesizlik varsa bu kendimden dolayı psikolojik midir yoksa yanlış kişiyi seçtiğim için midir diye dertleşmek istedimBöyle evlenmektense hiç evlenmem daha iyi. Aynı yatağa gireceksiniz, hastalığı var, kılı tüyü var, çamaşırları var. Siz beğenmediğiniz birinin bunları nasıl yapacaksınız
Kader bu gerçekten hayırlısı olsun hakkında inşallah; )Ne kadar güzel, kaderimiz aynıymış :)) Çok sevindim sizin adınıza da :) İnşallah konu sahibi de feraha ulaşır bir şekilde, çok zor o ikilem. Belki bizim şansımız böyleydi bilemeyiz tabi, ama umarım konu sahibi de yıllar sonra böyle yazar)
aslında nasıl cesaret ettim bende bilmiyorum çok çok mutsuz olduğum bir dönemdi o dönem eşimle olmak.bana iyi geliyor du ama içimi kemiren de bu hisleri söyleyememek daha zordu sonra sonra bunları anlattım rahatladım bırakmadı beni uğraştı çabaladı ve başardı bir bilinmeze evet dedim ama sonu iyiye bağlandı inşallah böyle devam eder sahada hakkında hayırlısını versin mevlaÇok sevindim sizin adınıza. Peki o hislerinize rağmen nasıl devam edebildiniz nasıl cesaret ettiniz buna? Sizi buna devam etmenizi sağlayan şey ne oldu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?