Canım günlükçüm
Dün gittiğim 1 günlük iş deneyimim sonucu fikirlerimden bahsetmek istiyorum sana...Benim hayatımda bilmediğim haberim olmayan şeyleri gösterdi bana..
Evde oturan hayatın ne demek olduğunu asla farkında değilmiş.Ben bu hayatın güllük gülistanlık gayet adaletli olduğunu sanıyodum.Okadar yanılmışım ki
Öncelikle benim kadar eğitimli olmayan bi kadın bana emirler verdi bu okadar zoruma gitti ki..Annem yıllardır ona benzer bi işte çalışıyodu bana yorgunum dediğinde hiç anlamıyodum onu kızıyodum hatta..Okadar haklıymış ki
Dün 3 saat hem çalışıp hem ağladım işçiler yorulduğum için ağladığımı sandılar ama ben kendim için ağlamadım
Anneme haksızlık ettiğim onu asla anlamadığım için, hayatın ne kadar zor ne kadar acımasız olduğunu eğer arkan yoksa nasıl hayvan yerine konulduğunu gördüğüm için ve en önemlisi ben sadece sıkıldığım için gittim ve işi bırakıp geldim. Benim için önemli değildi çünkü ama ya gerçekten ihtiyacı olanlar ne oldu?
Hayat çok zor ekmek parası kazanmak çok zor insanlardan laf yemek çok zor ve oraya mecbur kalmak hepsinden daha zor
Dünden beri kollarımı kaldıramıyorum eğilip kalkmakta zorlanıyorum ama hiç pişman olmadım gittiğime..Hakkımda helal olsun.Aslında teşekkür bile etmem gerek bana gerçekleri gösterdikleri için..Ah ah günlük Allahım çalışanlara kolaylık ve sabır onları itip kakanlarada merhamet ve vicdan versin...