insan kendinden yorulurmu?
ben yoruldum...
herşeyi bırakıp gitmek çözüm olsaydı,biran gözümü kırpmaz yapardım...
nefes almadan,yemeden içmeden...
sırılsıklam olmak istedim,yağmurda ne gariptirki buna bile cesaret edemedim...
ne kadar güçsüz oldum be günlük,halbuki ne kadar güçlü görüyor herkes...
hayatımda ki herşeyi hep mücadele ederek kazandım,bir kez hazır konulmadı...
ne çok isterdim örgün eğitim görmeyi,kazandığım üniversiteye gitmeyi...
hayırlısı böylede,neden hala çok hayırlı şeyler yaşamıyorum...
bendemi bir şansızlık var,hayatmı adam seçiyor...
yok artık,buradada torpil olmaz değil mi? :)
gülmek bile zor geliyor...
bir uçurum kenarı istiyorum,avazım çıktığı kadar bağırıp nefesim kesilene kadar ağlamak,
yorgun düşüp saatlerce uyumak istiyorum...
bir rüya olsa herşey,biri bana süpriz yapsa uyandığımda...
sevinçten deliye dönsem...ben kötü biri değilim be hayat,ne istiyorsun benden?
kimsenin hakkını yemedim,kırmadım haksız yere kimseyi,başkasının hakkını bile savundum herkese karşı...
karşılık beklemedim,beklememde.bana ne günlük...
ne kadar kahır olsam da hayat getireceğini,gerimi götürecek..
boşversene bünye bunlara alışmış,ağır gelir başka gelişmeler...
birşeyler değişmiyorsa varmayacaksın üzerine...
gitmiyorum üzerine de gelen de yok...
ilginç...neyse bir kez daha derin bir nefes alır çekerim içime...
şükür nefes alıyoruzda,canımı acıtan ne her soluduğum havadaki bu dikenler...
çek git,zaten kendimi bile çekemiyorum...
hoşçakal,şimdilik...
:a015: