Günlük merhaba...
Yine iyi değilim sanırım uzun süre de böyle olacak..
Saat kaç oldu aramadı ben de aramadım.
Aramayı da düşünmüyorum.
Hatta o aramalı mı ondan bile emin değilim.
Hiçbir şeyden ders alınmayacaksa niye yaşıyoruz ki biz bunları?
Hatasını anlayıp da gelmeli bana.
Kırdığı gibi telafi etmeli.
Ama hiç oralı olmayacak biliyorum.
Tamam uzun süredir birlikteyiz ama bu gerektiğinde hatasını kabul etmeyeceği,özür dilemeyeceği anlamına gelmez ki..
Nasıl bir mantıkla hareket ediyo anlamış değilim.
Bu ayın 25inde 5 yıl olacaktı.Nişanlanalı da 6 ay.
Ve biz ayrıldık şimdi öyle mi?
İnanmak istemiyorum buna.
Niye yaşıyoruz ki biz bunları?
Aradaki mesafe mi bize bunu yapan?
Yoksa kendi kendime bahaneler mi üretiyorum?
Belki de değiştik,tükendik.
Son zamanlarda herşey ne kadar da zor gelmeye başladı.
Ne paylaşıyorum ki onunla?
Gün içinde en fazla 1 saat konuşuyoruzdur.
Yüzünü ise en son bayramda gördüm.
Hâl böyleyken tartışmak niye?
Belki tartışmalara sebep bu hâlimizdir,bilmiyorum.
O da bir erkek sonuçta belki de artık uzaktan ilişki yürütmek zor gelmeye başlamıştır.
Belki acele ettiğimizi düşünüyordur hatta pişman bile olmuş olabilir.
Peki şimdi ne olacak?
Nasıl toparlanıcaz biz?
Biz diye bir şey var mı acaba hala?