Sevgililikten Grup Arkadaşlığına...

Bu durumun anormalliğini görmeyen adamla olmaz. Sadece bu değil daha çok konuda problem yaşarsınız. Çünkü belli ki mantık mekanizması doğru işlemiyor. Boşver için acısa da sal gitsin. Uğraşılmaz.
 
Merhaba Herkese,

Sevgilimle 1 buçuk yıldır birlikteyiz yaklaşık 7 aydır da ablasıyla tanışıyorum. Ablası ve sevgilim birlikte yaşıyorlar kendisi 32 ablası 42 yaşında (sevgilisi yok). Birbirlerine çok düşkünler. Mesela sevgilimle dışarı çıktığımızda 10 gibi ayrılmak istiyor nedenini sorunca evde ablasının beklediğini benim yalnız yaşadığım için bunu anlayamayacağımı söylüyor. Benim evim müsait olmasına rağmen kendi evinin daha rahat olduğunu söyleyerek sürekli kendi evine çağırıyor beni(Ablası da hep evde oluyor). Bu noktada şöyle bir ayrıntı var ablası beni gerçekten çok seviyor ve bunu hep belli ediyor. Aynı şekilde ben de onu çok seviyorum içinde herhangi bir kötü niyet olmadığını biliyorum dünyanın en iyi insanı. Yalnız işler bir noktadan sonra saçma sapan bir hal aldı. Doğum günümü , erkek arkadaşımın doğum gününü, hatta sevgililer günümüzü bile birlikte kutladık. Üçümüz birlikte tatile gittik. Her hafta sonu onlarda kalıyorum. Asla yalnız değiliz. Mesela geçtiğimiz hafta cumartesi günü beni evden aldı önce ablasıyla 1 saat oturduk sonra ablasının işi vardı akşam 5 buçukta buluşalım dendi, biz sadece 2 bucuk saat oturup geri eve dönük. Üçümüz tekrar dışarı çıktık. Pazar günü bana sormadan planlar yapıldı dışarıdayken tekrar tatile gidelim ya da şuraya gidelim buraya gidelim diye ikisi karşılıklı konuşurlarken ben artık iyice huzursuz oldum ve kalktıktan sonra karnımın ağrıdığını eve gitmek istediğimi söyledim ve yolda yalnızken kendimi tutamayıp patladım. Ablasıyla bir problemim olmadığını onu çok sevdiğimi üçlü planlarımızı da çok sevdiğimi fakat hiç iki kişilik planlar yapılmadığını bunun sevgililik değil grup arkadaşlığı olduğunu söyledim. Zaten tüm hafta sonlarını üçümüz geçirirken ısrarla hala yeni planların yapılmasının garip olduğunu söyledim. O da bana '' nankör ve kötü kalpli'' olduğumu ilerde de hep birlikte olacağımızı beni anlayamadığını söyledi. Ben de sinirle ağlayarak çıktım arabadan.
Arkadaşlar bende bir sorun mu var ? Ben gerçekten anlayamıyorum. Rol de yapmadım gerçekten üçümüz olmaktan çok zevk aldım çok eğlendim çok güzel vakit geçirdim fakat bu kadarı fazla sevgilisi ve ailesi arasında denge olamayan adamla ben ne yapacağım. Lütfen değerli fikirlerinizi paylaşın..
Tez elden topukla bu sacmaliktan.. iliski falan degil senin yasadigin. Oldu güne falan da gidin birlikte..
 
Abla ve kardeşte problem var bence, sorun sizde değil gibi geldi bana. Benim de erkek kardeşim var ve beraber vakit geçirirken ben çok eğleniyorum ama bazen ya ileride tatillerde falan benim yanıma gelmek istemezse, ya sevgili olursa diye kendim düşünüyorum ve sürekli benimle olmak zorunda değil diyorum.
Hiç bir zaman da bunu kardeşime sevgilin olursa beraber takılırız ya da beni silemezsin şeklinde vb paylaşmıyorum, kardeşime saygı duyuyorum çünkü. Şu an bir sevgilisi olsa ve dese ki benim tatil planım farklı, hiç bir şey demem, deme hakkım yok zaten, ayrıca kardeşime ve sevgilisine de yamanmaya çalışmam. (gerçi şu an bayram tatili için sevgilisi olmasa da erkek arkadaşlarıyla plan yapmış, sattı beni ama olsun: ) )
Aynı şekilde benim de sevgilim olsa ve tatili beraber geçirmek istesem, açıkça kardeşime söylerim biz böyle plan yaptık sevgilimle diye, ama önce sevgilime sorarım ve durumu değerlendiririm. Kardeşimin de bize katılıp katılamayacağını sorarım, istemezse de kardeşime bunu normal bir şekilde anlatırım. Biz plan yaptık, şimdi sen gelince gerilir falan derim arayı bulmaya çalışırım.
benim fikrim buradaki sorun, aradaki kişinin arayı bulmakta yaşadığı problemden ve ablasının kardeşini sahiplenmek istemesinden kaynaklanıyor.
Sizlik bir şey yok gibi geldi bana.
Belki,bir ihtimal, problem; sevgilinize istediğini söylemekten çekinmeniz de olabilir. Siz başbaşa vakit geçirmek istiyorsanız, ablasıyla vakit geçirdikten sonra biraz da başbaşa bir şeyler yapma teklifinizi sunabilirsiniz diye düşünüyorum.
 
Kesinlikle ayrılmalısınız.Ben buna benzer sebeplerden ötürü boşandım.Bu tarz insanlara laf anlatmak imkansız çünkü.Herhangi bir sıkıntı anında ben haklı olsam bile eşim ablasını savunurdu.Hastalıklı bir ilişkileri vardı.En sonunda beni de hasta ettiler ve şu an onlar hayatlarına mutlu şekilde devam ediyorlar ancak enkaz altında kalan tek kişi ben oldum.Bu yüzden kaç kurtul sakın arkana bile bakma..
 
Kendi ablam olsa bu kadar tahammül edemem, nasıl dayandınız?
Bir de gerçekten merak ettim, aranızda hiç özel bir şey geçmiyor mu, yakınlaşma vs? Nasıl bir ilişki bu böyle çok garip.
 
Abla da normal değil benim ne işim var yanınızda keyfinize bakın demek yok mu ? Böyle sevgi filan istemem ben lütfen bırak gitsin
 
Zaten şu an konuşmuyoruz ayrıldık gibi... Sanırım devam etmek istemiyorum ben de ama çok yeni ne hissedeceğimi bilmiyorum
Bence bu konuda mantığını kullanmalısın.Ömrü boyunca ablasına bağlı bir erkek çekilmez.Ablası da hiç rahatsız değil bu durumdan.
 
Resmen okuduğumda eski eşimi okudum sandım. (Davamız hala sürüyor)
Eşimle yurt dışında yaşayacaktık, ama düğünümüz ailesinin memleketinde oldu, benim vize işleri hallolmayınca da 1 aya yakın eşimin memleketinde kalmak zorunda kaldık. Halbuki balayı zamanımız, başbaşa geçirmemiz gereken vakitleri hep ablası-yeğenleri-kuzenleri ve halası olarak geçirdik. Dışarda sürü olarak geziyorduk düşünün yani. Birgün yine hep beraber biryerde oturuyoruz, tuvalete kalkma bahanesiyle eşimle tuvalete kalktım, eşime dedimki saat geç oluyor hadi artik eve gidelim yoruldum, bana demesin mi ablamlar hala burdalar, niye çıkıntılık yapıyorsun,sen ne kadar nankörsün o senin düğün hazırlığına yardım etti, heryerde problem çıkartıyosun vs.. ağlaya ağlaya döndüm görümcemin yanına. Birde onların yanında azarı yedim tabi. Çok bunalmıştım gerçekten, gerçi biz yurtdışında yaşayacaktık ama türkiyede olduğumuz zamanlar sırf onun ailesiyle vakit gecireceğimizi asla benim aileme gitmeyeceğimizi anladığım gün (çünkü kendi ailesiyle 7-24 vakit geçirip beni kendi aileme el öpmeye yalvar yakar günlerce kavga etmem sonucunda götürmüştü) artık bitirdim.

Demem o ki koşarak uzaklaşın. Bukadar güzel açıklamanıza rağmen size problemli kişilik gibi davranması, ailesiyle ilgili söylenen bir şeyi saldırı olarak algılayıp size karşı korumaya çalışması sizi korkutsun. İlerdede böyle olacak çünkü. Bakın erkekler sevgiliyken veya nişanlıyken bize çok sinyal yakıyor aslında biz görmüyoruz. Ufak tefek şeyler diyip geçiştiriyoruz ama çok büyük sorunlar bunlar, umarım kötü tecrübelerde anlamazsınız. Sağlıcakla kalın
 
Sanıyor musunuz ki devam etmeniz durumunda abla öylece duracak?
Yanınıza gelmese bile lafiyla, sözüyle ,bakışıyla ,iç çekmesiyle, yutkunmasiyla nasıl üzüldüğünü, müstakbel gelin tarafından nasıl dislandigini oysa nasıl da iyi niyetli olduğunu ama bunun ters tepti gibi kimseye iyiliğin yaramadığını tatlı tatlı damardan verecek.
Artık başka bir konuda haklı olup ters dusseniz bile haksız olacaksınız, sevgili ablasını tekrar kıran nankör olacaksınız. Ah oysa ki tek kötü yanı iyi niyetli olmak!
Ben bu ikisi arasındaki ilişkiyi hiç normal bulmadım.
Bu olaylar bir arkadaşınızın başına gelseydi ona ne söylerdiniz?
 
Resmen okuduğumda eski eşimi okudum sandım. (Davamız hala sürüyor)
Eşimle yurt dışında yaşayacaktık, ama düğünümüz ailesinin memleketinde oldu, benim vize işleri hallolmayınca da 1 aya yakın eşimin memleketinde kalmak zorunda kaldık. Halbuki balayı zamanımız, başbaşa geçirmemiz gereken vakitleri hep ablası-yeğenleri-kuzenleri ve halası olarak geçirdik. Dışarda sürü olarak geziyorduk düşünün yani. Birgün yine hep beraber biryerde oturuyoruz, tuvalete kalkma bahanesiyle eşimle tuvalete kalktım, eşime dedimki saat geç oluyor hadi artik eve gidelim yoruldum, bana demesin mi ablamlar hala burdalar, niye çıkıntılık yapıyorsun,sen ne kadar nankörsün o senin düğün hazırlığına yardım etti, heryerde problem çıkartıyosun vs.. ağlaya ağlaya döndüm görümcemin yanına. Birde onların yanında azarı yedim tabi. Çok bunalmıştım gerçekten, gerçi biz yurtdışında yaşayacaktık ama türkiyede olduğumuz zamanlar sırf onun ailesiyle vakit gecireceğimizi asla benim aileme gitmeyeceğimizi anladığım gün (çünkü kendi ailesiyle 7-24 vakit geçirip beni kendi aileme el öpmeye yalvar yakar günlerce kavga etmem sonucunda götürmüştü) artık bitirdim.

Demem o ki koşarak uzaklaşın. Bukadar güzel açıklamanıza rağmen size problemli kişilik gibi davranması, ailesiyle ilgili söylenen bir şeyi saldırı olarak algılayıp size karşı korumaya çalışması sizi korkutsun. İlerdede böyle olacak çünkü. Bakın erkekler sevgiliyken veya nişanlıyken bize çok sinyal yakıyor aslında biz görmüyoruz. Ufak tefek şeyler diyip geçiştiriyoruz ama çok büyük sorunlar bunlar, umarım kötü tecrübelerde anlamazsınız. Sağlıcakla kalın

Çok teşekkür ederim mesajınız için. Ben de böyle düşündüğüm için paylaştım, ilerde ciddi sorunlar yaratacağını tahmin ediyorum...
 
Sanıyor musunuz ki devam etmeniz durumunda abla öylece duracak?
Yanınıza gelmese bile lafiyla, sözüyle ,bakışıyla ,iç çekmesiyle, yutkunmasiyla nasıl üzüldüğünü, müstakbel gelin tarafından nasıl dislandigini oysa nasıl da iyi niyetli olduğunu ama bunun ters tepti gibi kimseye iyiliğin yaramadığını tatlı tatlı damardan verecek.
Artık başka bir konuda haklı olup ters dusseniz bile haksız olacaksınız, sevgili ablasını tekrar kıran nankör olacaksınız. Ah oysa ki tek kötü yanı iyi niyetli olmak!
Ben bu ikisi arasındaki ilişkiyi hiç normal bulmadım.
Bu olaylar bir arkadaşınızın başına gelseydi ona ne söylerdiniz?

Bana da öyle geliyor, mağduriyet yaratacak ablası mutsuz olunca kendisi de zaten mutsuz olacak ve oklar bana dönecek ben her türlü haksız olacağım.
 
Bu arada beni dün aradı, ona beni anlaması için zaman verdim. Doğru zaman olmadığını beklentilerimi ve beklentilerini tartması gerektiğini söyledim. Küçücük şeylerden (buluşma vakit geçirme birlikte kalma vs.)sorun yaşayarak ilişki yürütemeyeceğimi bazı şeyleri anlayamaması durumunda devam etme taraftarı olmadığımı ekledim. Benim bir ümidim yok sadece acaba mı diye bekliyorum.
 
'' ilerde de hep birlikte olacağımızı beni anlayamadığını söyledi ''
olacağı söylemiş zaten. çok da fikir vermelik mevzu değil bunu kabul ederseniz devam etmezseniz tamam.
 
Merhaba herkese ,
Son durumla ilgili bir bilgilendirme yapmak isterim :)
Erkek arkadaşımla 20 gün kadar görüşmedik görüşmek istemediğimi bir şeylerin düzeleceğine dair inancım olmadığını söyledim. Kendisi çat kapı evime geldi beni ANLADIĞINI denge olamadığını kabul ettiğini her şeyin rahatına düşkün olduğu için böyle geliştiğini söyledi. Kendini en çok evinde rahat hissetiğini, köpeği ablasının sorumluluğuna birakıp benimle kalması durumunda ablasının buna bozulacağını ve birlikte yapılan planlarda biz çok iyi anlaştığımız için benim bu durumdan rahatsız olduğumu kavrayamadığını söyledi.

O günden beri ablasıyla hiç görüşmedik. Erkek arkadaşım sürekli planlar yapıyor başbaşa ayrıca ablası arkadaşlarıyla tatile gittiği için bu hafta tamamen beraberiz 1 buçuk senede yapmadığımız şeyleri yapıyoruz; dertleşmek birlikte yemek yapmak film izlemek gibi... Sanırım birlikte vakit geçirdikçe aradaki farkı iyice anlamış oldu.

Bu süre zarfında ablasına bir kaç kere yazdım, hastalandığımda o da bana yazdı. Soğuk konuşmuyor ama kesinlikle mesafeli.

Şimdilik her şey süt liman ama ilerde bu mesafenin büyüyüp ablasının benden tamamen uzak durmasından ( çünkü amacım asla bu değildi) ve erkek arkadşaımla tekrar problem yaşamaktan korkuyorum. Stratejik olarak söylemiyorum bunu ablasına değer verdiğimi belirtmiştim öncesinde de..
Bu arada erkek arkadaşımın annesi benimle tanışmak istiyormuş, ablası da orada olacak bu aramızdaki durum nasıl etkileyecek tanışmayı bilmiyorum..
 
Back
X