1bucuk yillik iliskim var.(benden 3yas buyuk) 2022de evlenmeyi dusunuyoruz. Yada sadece ben dusunuyorumdur. Sevgilim ilk zamanlar cok evlilik taraftariydi. 11saatlik ayri sehirlerde yasiyoruz universitede tanistik okul bitince herkes evine döndü. Pandemi yuzunden aylardir gorusemedik. Ben ilk zamanlar evliligi ertelesem de suan pandemi dolayisiyla gorusemedigimiz icin ve bu sene atanma durumum var yalniz baska bir sehirde yasayacagima beraber tasinip gideriz diye dusunuyodum ortalik bu haldeyken bir araya gelisler cok zorlasti cunku. 3 4 ay once babasini kaybettik covitten dolayi. Ben bu sene atanacagim, bana buraya(memleketine) yakin yerleri yaz, annem 2 3 hafta gelir kalir, annemin doktor islerinde gelip goturmem lazim gibi seyler soyluyor. Ilk zamanlar o hevesli insandan eser kalmadi babasini yeni kaybetmemize bagliyorum duygu durumundaki durgunlugu ama korkutuyor beni. Ben kendi ailemden bile uzak bir sehre tasinmak yeni bir duzen kurmak herkesle mesafeli kafam rahat olmak isteyen biriyim ilk gunden de ona bu huyumu anlattim kabul etti. Hatta firsatim olsa 1dk durmam yurtdisina giderim. Ben senle her yere gelirim diyordu. Simdi boyle diyor. Cok sevmesem asla devam etmem cunku hic benlik bir yasam plani degil anlattigi. Gozumu korkuttu boyle konusmasi ne yapmaliyim.
Not: hatta ilk zamanlar ben dedim annene yakin bir sehir de olabilir diye. Ama yakin dediysem ayni sehir demedim. Ayni sehirde yasamak istesem kendi memleketimde yasardim
Not: hatta ilk zamanlar ben dedim annene yakin bir sehir de olabilir diye. Ama yakin dediysem ayni sehir demedim. Ayni sehirde yasamak istesem kendi memleketimde yasardim
Son düzenleme:
