- 11 Mayıs 2024
- 438
- 738
- 23
- 29
Yeterince sevseydiniz böyle davranmazdınız, iş bu noktaya gelmeden kendinize çeki düzen verirdiniz zaten.biz çocukluk arkadaşıyız. 1.5 yıldır sevgiliyiz 5 aydır aynı evde yaşıyoruz. ben ona sinir anımda hep kötü davranıyorum ve hiç düşünmüyorum. onu çok seviyorum ama elimde olmuyor. her seferinde şans verdik ama bu son defada çok ağır şeyler söyledim. şimdi seni seviyorum ama soğudum ayrılmak istiyorum, şimdi ayrılırsak belki yıllar sonra tekrar sansımız olur diyor. mantıken düşününce olmaz diyor. evden git yarın dedi. çok yalvardım yakardım ama geri adım atmadı. bayrama kadar kalayım sonra gideyim dedim elimden geleni yaparım düzeltirim kendimi diyorum ama sanmıyorum diyor. çok net bir çizgi çizdi. simdi arkadaşlarıyla dısarıya çıktı çok kötü durumdayım ağlamadan duramıyorum kendimi suçluyorum her sey benim yüzümden. hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. 11 gün içinde kendimi affetirmeliyim değişebileceğimi göstermeliyim. yoksa bayramdan sonra memlekete eve döneceğim fikri değişmezse gideceğime dair yemin ettim. ne yapacağım çok kötü durumdayım. onu çok seviyorum.
Yanlış yapıyorsunuz. Ailenizin olduğu şehirde iş bulun ve ailenizin yanına dönün. Hayatınızı bir düzene sokun.çalışıyorum ama onun için okuduğu sehirde yaşıyorum.
e 23 yasindasin. cocuk degilsin kievet hepiniz haklısınız tamamen suçluyum ve erkek arkadaşım haklı. sorunlarımın zaten farkındaydım ve bu yüzden antideprasan kullanmaya başlamıştım çünkü bu halimden eskiden beri şikayetçiydim. benim için değerli olan herkese aileme hep fevri ve öfkeli davrandım ve bu yüzden kendimden nefret ediyorum ve farkındayım. çabalıyorum ama bazı dönemler düşünemeyecek gibi oluyorum ve sürekli fevri düşüncesiz davranışlar sergiliyorum. ama ben gerçekten düzelmek istiyorum gerekirse ilaçlarımın dozunu arttırmayı bile düşünüyorum. hayatımda şuan annem kardeşim ve sevgilim dışında değer verdiğim kimsem yok. benim için hep o vardı ve onu gerçekten kaybetmek istemiyorum. her şeyi yaparım onun için. kavgalarımız genellikle onun ilgisiz olmasından veya benim böyle sebeplerden sinirlenmemden dolayı çıkıyordu
ben size hak veriyorum ben küçükken hep böyle bir ortamda büyüdüm ve daha sonra babamı kaybettim. ne kadar istemesemde hep ona benzedim. şimdi ise psikiyatriye gidiyotrum zaten ama benim için kolau olmuyor. bencede ben böyleyim lafı çok yanlış insan istedikten sonra değişir. ben akılsızlığımdan bunu zamanında yapamadım ve yanlışımı çok geç farkettim.e 23 yasindasin. cocuk degilsin ki
cevrendeki herkesi kırıyorsan herkesi sogutup tek basina - telefonun calmadan yasamaya başlamadan bir adim atmaliydin cekiduzen vermek için.
"ben böyleyim" lafina asla inanmıyorum. calisan insansin. patronun seni sinirlendirse, mobbing uygulasa adama dayilaniyor musun? üniversiten bitmis, elbet bazi hocaların haksizligina vs tanik olmussundur. fevri davranip okuldaki doçentine çıkışın mi?
cevap evetse - sinir hastasisin, zaten tedavi olman lazim
cevap hayirsa - fevriligin ve kalp kirman senin karakter ozelligin degil. sadece gücünün yettigi, nazinin gectigi insanlara böylesin. sen farkinda olmasan da bu bir tercih
iyi de defalarca bu olay yasanmis, defalarca duzelecegim demissin. adam seninle hayatina devam ettigi icin de dediklerin lafta kalmis.ben size hak veriyorum ben küçükken hep böyle bir ortamda büyüdüm ve daha sonra babamı kaybettim. ne kadar istemesemde hep ona benzedim. şimdi ise psikiyatriye gidiyotrum zaten ama benim için kolau olmuyor. bencede ben böyleyim lafı çok yanlış insan istedikten sonra değişir. ben akılsızlığımdan bunu zamanında yapamadım ve yanlışımı çok geç farkettim.
ama sence seviyorum diyip evlense ve ayni evde yasarken görse su kavgalari - agzinin ayari olmamasini sence daha kötü degil mi? bosanmak hem yedi ceddi etkiliyor hem maddi manevi cok daha zor.Saygı daha önemli dediğimiz nokta bu, okadar saygısızlığa tahammul edemıyor demekkı. Gidin bence zaten sizi istemiyor demekkı . Evlenmeden aynı evde yasamak bence delılık buda ayrı bı konu. Ne gerek var. Ay neyse, bosuna uzmeyın kendınızı yasınız cook genc. Gecer..
Kusura bakmayın ama bunu erkekler kadınlara yaptığında ve burada bizden fikir istediğinde “ayrıl,boşan,terket” diyoruz. Psikolojik şiddet sayıyoruz.biz çocukluk arkadaşıyız. 1.5 yıldır sevgiliyiz 5 aydır aynı evde yaşıyoruz. ben ona sinir anımda hep kötü davranıyorum ve hiç düşünmüyorum. onu çok seviyorum ama elimde olmuyor. her seferinde şans verdik ama bu son defada çok ağır şeyler söyledim. şimdi seni seviyorum ama soğudum ayrılmak istiyorum, şimdi ayrılırsak belki yıllar sonra tekrar sansımız olur diyor. mantıken düşününce olmaz diyor. evden git yarın dedi. çok yalvardım yakardım ama geri adım atmadı. bayrama kadar kalayım sonra gideyim dedim elimden geleni yaparım düzeltirim kendimi diyorum ama sanmıyorum diyor. çok net bir çizgi çizdi. simdi arkadaşlarıyla dısarıya çıktı çok kötü durumdayım ağlamadan duramıyorum kendimi suçluyorum her sey benim yüzümden. hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. 11 gün içinde kendimi affetirmeliyim değişebileceğimi göstermeliyim. yoksa bayramdan sonra memlekete eve döneceğim fikri değişmezse gideceğime dair yemin ettim. ne yapacağım çok kötü durumdayım. onu çok seviyorum.
Sevgiliniz çok haklı. Kimse huzursuz olmak istemez.biz çocukluk arkadaşıyız. 1.5 yıldır sevgiliyiz 5 aydır aynı evde yaşıyoruz. ben ona sinir anımda hep kötü davranıyorum ve hiç düşünmüyorum. onu çok seviyorum ama elimde olmuyor. her seferinde şans verdik ama bu son defada çok ağır şeyler söyledim. şimdi seni seviyorum ama soğudum ayrılmak istiyorum, şimdi ayrılırsak belki yıllar sonra tekrar sansımız olur diyor. mantıken düşününce olmaz diyor. evden git yarın dedi. çok yalvardım yakardım ama geri adım atmadı. bayrama kadar kalayım sonra gideyim dedim elimden geleni yaparım düzeltirim kendimi diyorum ama sanmıyorum diyor. çok net bir çizgi çizdi. simdi arkadaşlarıyla dısarıya çıktı çok kötü durumdayım ağlamadan duramıyorum kendimi suçluyorum her sey benim yüzümden. hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. 11 gün içinde kendimi affetirmeliyim değişebileceğimi göstermeliyim. yoksa bayramdan sonra memlekete eve döneceğim fikri değişmezse gideceğime dair yemin ettim. ne yapacağım çok kötü durumdayım. onu çok seviyorum.
Sizden olmaz adama sureklı kötü davranıp sımdı yalvarıp yakarmayın.biz çocukluk arkadaşıyız. 1.5 yıldır sevgiliyiz 5 aydır aynı evde yaşıyoruz. ben ona sinir anımda hep kötü davranıyorum ve hiç düşünmüyorum. onu çok seviyorum ama elimde olmuyor. her seferinde şans verdik ama bu son defada çok ağır şeyler söyledim. şimdi seni seviyorum ama soğudum ayrılmak istiyorum, şimdi ayrılırsak belki yıllar sonra tekrar sansımız olur diyor. mantıken düşününce olmaz diyor. evden git yarın dedi. çok yalvardım yakardım ama geri adım atmadı. bayrama kadar kalayım sonra gideyim dedim elimden geleni yaparım düzeltirim kendimi diyorum ama sanmıyorum diyor. çok net bir çizgi çizdi. simdi arkadaşlarıyla dısarıya çıktı çok kötü durumdayım ağlamadan duramıyorum kendimi suçluyorum her sey benim yüzümden. hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. 11 gün içinde kendimi affetirmeliyim değişebileceğimi göstermeliyim. yoksa bayramdan sonra memlekete eve döneceğim fikri değişmezse gideceğime dair yemin ettim. ne yapacağım çok kötü durumdayım. onu çok seviyorum.
Bence değil. Her ikisinide deneyimlemia biri olarakama sence seviyorum diyip evlense ve ayni evde yasarken görse su kavgalari - agzinin ayari olmamasini sence daha kötü degil mi? bosanmak hem yedi ceddi etkiliyor hem maddi manevi cok daha zor.
oysa sevgiliyken ne guzel. "topla esyalarini" diyorsun bitiyor gidiyor
kadin icin de oyle, evlense bosansa memlekete dönse yiyecegi toplum baskisinin haddi hesabi yok - ilerideki birlikteliklerinde bile gundeme gelecek. ama simdi donecek memlekete kimsenin yasadiklarimdan haberi bile yok. tertemiz sayfa
bence yaptigi en akillica sey ayni evde yasamak olmus
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?