biz çocukluk arkadaşıyız. 1.5 yıldır sevgiliyiz 5 aydır aynı evde yaşıyoruz. ben ona sinir anımda hep kötü davranıyorum ve hiç düşünmüyorum. onu çok seviyorum ama elimde olmuyor. her seferinde şans verdik ama bu son defada çok ağır şeyler söyledim. şimdi seni seviyorum ama soğudum ayrılmak istiyorum, şimdi ayrılırsak belki yıllar sonra tekrar sansımız olur diyor. mantıken düşününce olmaz diyor. evden git yarın dedi. çok yalvardım yakardım ama geri adım atmadı. bayrama kadar kalayım sonra gideyim dedim elimden geleni yaparım düzeltirim kendimi diyorum ama sanmıyorum diyor. çok net bir çizgi çizdi. simdi arkadaşlarıyla dısarıya çıktı çok kötü durumdayım ağlamadan duramıyorum kendimi suçluyorum her sey benim yüzümden. hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. 11 gün içinde kendimi affetirmeliyim değişebileceğimi göstermeliyim. yoksa bayramdan sonra memlekete eve döneceğim fikri değişmezse gideceğime dair yemin ettim. ne yapacağım çok kötü durumdayım. onu çok seviyorum.