1 kere buluştuk işte sonra
Başka bir sevgilisi olabilir buna tabii ki bir şey diyemem günümüzde 10 kişiyi aynı anda idare edenler var. Ama evli olmadığına eminim. Evli bir erkeğin bazı hareketlerinden anlıyorsun illa ki bir noktada açık vermese bile şüphe uyandırıyor.
Evli olmadığını biliyorum ama sevgili konusunu bilmiyorum. Nasıl güveneceğiz ya
Yani bilmiyorum o şekilde düşünüyor da olabilir ama o zaman bu kadar tribe kavgaya katlanmazdı herhalde diye düşünüyorum
Aklım çok karıştı ya kimse olumlu bir şey söylememiş. Yani bilmiyorum bana davranışı, konuşması, hissettirdiği duygular çok güzel. Ama özellikle buluşma konusundaki çabasızlığı çok canımı sıkıyor. Ayrılmalı mıyım konuşmalı mıyım napmalıyım çok arada kaldım
Bence de öyle.. Şimdi desem sen hep evde olmana rağmen görüşelim demedin yoksa gelirdim falan der ama erkek olan o ben demeden onun gelmesi lazım
Evet kesinlikle buna katılıyorum zaten canımı sıkan şey de çabasızlığı. Mesela rahatsız olduğum bir şeyi söyleyince onu düzeltmek için gerçekten çok çabalıyor görüyorum ama buluşma için öyle değil. Şimdi buluşalım desem eminim gelir ama ben teklif ondan gelsin istiyorum. O çalışıyor ben şu an evdeyim dolayısıyla onun şu gün şu saat müsaitim demesini bekliyorum çünkü ben hep müsaitim ve bunu biliyor
Yani işte kafalar uyunca biz olduk.. Aslında buluşmaların devamı gelseydi sorun olmazdı ama gelmedi işte o yüzden de moralim bozuldu
2 aydır her gün sabah akşam konuşuyoruz şimdi çok boşluğa düşeceğim.. Bu süreci yaşamak da istemiyorum ya
Arada sırf meşgul görünmek için özellikle onun müsait olduğu yazıştığımız saatlerde birkaç saat geç dönüşler yapıyorum işim var gibi bahane uyduruyorum. Ben yeni biriyle konuşmaya geçmeden bir konuşmayı bitirince depresyon dönemine giriyorum. Hatta boşluktan en yanlış eski sevgilime bile yazdığım olmuştu. Yani aslında korkum ilişkiyi bitirmek değil sonuçta 2 aydır hayatımda illa ki unutulur ama zihnimi hayatımı meşgul edecek başka biri olmadığı sürece çok zorlanacağımı biliyorum..
Olmamış işte.
